Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пирӗн тӗле вӑрах шырарӑн ӗнтӗ…
Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.
Мӗнле асаплантӑн эсӗ, мӗнле суйларӑн, шырарӑн?
8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.
Мӗн шырарӑн? — сиввӗнрех пӑхса шӑппӑн ыйтрӗ те Солдатов какая майӗпентерех кавлеме тытӑнчӗ.Чего искал? — суровея глазами, тихо спросил Солдатов и стал жевать медленней.
III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Ху кӑмӑлна килекене шырарӑн пулмалла.
XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Мӗн шырарӑн унта?
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
- 1