Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ывӑлӗн сӑмахне итлесе килтен тухса кайсан, ӑна та ҫын тесе шутламӗҫ.
I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
— Мана та ҫыхса пӑрахӑр пӗрех хут, вара, тен, сирӗнпе каварлашнӑ тесе шутламӗҫ.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Пӳске хӑваласа урисем, ҫан-ҫурӑмӗсем тӗрекленӗҫ, чӗлӗм туртасси пирки шутламӗҫ, — хавхаланчӗ Элексей те.
Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ
Тупсан та, кам, епле вӗлернине йӗрлеме шутламӗҫ.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Страницăсем:
- 1