Шырав
Шырав ĕçĕ:
шуйттанӗнчен (тĕпĕ: шуйттан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӗрӗм Матвей ҫине пӑхса илнӗ, Матвейӗ те Сӗрӗм ҫине пӑхнӑ та: — Мӗн тӑвас-ха ӗнтӗ халь. Паллах, каяс пулать. Шыв тӑрӑх ҫуран чупса каяс ҫук, тен, ҫак нимӗҫ шуйттанӗнчен мӗн те пулин ыйтса пӗлӗпӗр-пӗлӗпӗрех, — тенӗ.
II // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
— Мӗн шуйттанӗнчен хӑратӑн-ха эс?
XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
— Кам шуйттанӗнчен ку касторка шӑрши кӗрет?
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӗсен выльӑхла ташши-юррисене, калаҫӑвне кӑтартса, вӑл хӑй геройӗпе пӗрле ҫилӗллӗн кӑшкӑрмасӑр чӑтса тӑраймасть: «Ӑҫтан шуйттанӗнчен, хӑш ҫӗршыври хупахсенчен илсе килнӗ-ши пирӗн пата ку упӑте «культурине»!?
1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.
Страницăсем:
- 1