Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ванькин ҫаплах сан умӑнта тӑчӗ, эсӗ кӗме тытӑнсан, сасартӑк тем аса илнӗ пек пулчӗ те сан ҫине калама ҫук шеллӗн, яланах ҫын асапне туйса пурӑнакан ҫын евӗр пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ пуҫламӑшӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 37–56 с.

— Вӑт сана хыт кукӑль, — пӗрре шеллӗн, тепре ӳпкевлӗн вӗҫтеретӗп сӑмахӑмсене машина хыҫҫӑн.

Куҫарса пулӑш

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

Бомба ҫӗре перӗнсенех ҫурӑлса каять те, тутӑхнӑ пек тӗслӗ сӑрӑ тӗтӗм кӑларса — тусана, турпассене ҫӳлелле ывӑтать, час-часах вара вӑл шартлатса ҫурӑлнӑ сасӑ чӗчӗ ачи шеллӗн кӑшкӑрни айне пулнипе лӑпланать, е пӗр-пӗр ӗне кӗтӗвӗнчен уйӑрӑлать те, кӑвак пыршисене хӑй хыҫҫӑн аран-аран сӗтӗрсе, айӑккалла лӗпсӗртетсе чупать.

Бомба, коснувшись земли, рвалась, подбрасывая в ржавом дыме пыль, щепы, и часто грохот разрыва замирал в жалобном крике ребенка, или корова неуклюже бежала прочь от стада, волоча за собой синие кишки.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Асту, Миколай, шеллӗн-ха, шеллӗн хӑна ху…

— Жалей, жалей, Миколай…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Фома, ҫак тӗксӗм улавӑн сассине илтсе, ҫӳҫенсе кайнӑ, ҫав вӑхӑтрах пӗчӗк фельетонист, тытамаклӑн ҫухӑрса ярса, кӑкӑрӗпе ҫӗре персе аннӑ, унтан, чирлӗ ача йӗнӗ пек, шеллӗн, шӑппӑн макӑрма пуҫланӑ.

Фома вздрогнул при звуках мрачного воя, а маленький фельетонист истерически взвизгнул, прямо грудью бросился на землю и взрыдал так жалобно и тихо, как плачут больные дети…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Э-эх! — пуҫне сӗлтсе илсе, шеллӗн кӑшкӑрса янӑ Яков Тарасович.

— Э-эх! — с сожалением, тряхнув головой, воскликнул Яков Тарасович.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халӗ хӗрарӑм урӑхларах, паҫӑрхи евӗр мар, шеллӗн те савӑнӑҫсӑр кулнӑ пек туйӑннӑ.

Ему показалось, что женщина улыбается не так, как давеча улыбалась, а иначе— жалобно, невесело.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл хӑйӗн чӑмӑрӗсемпе куҫӗсене шӑлать, питех те шеллӗн ӗсӗклесе ларать.

Он тёр кулаками глаза и хныкал так жалобно.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Шеллӗн туйӑнса кайрӗ вӑл ӑна.

Ей стало жалко его.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Стефани Франциска ҫине шеллӗн пӑхса илчӗ.

Стефания с сожалением посмотрела на Франциску.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Каланӑ ӗнтӗ ун ҫинчен те, — терӗ Натка, пит те шеллӗн кулса илсе.

— Рассказала уже, — рассмеявшись, ответила Натка.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӑл хӑйӗн секретарӗ ҫине: «Эх, эсӗ, Антон Антоныч, арӑмупа юнашар лӑпкӑн ҫывӑратӑн, эпӗ кунта пуриншӗн те пӗччен тӳсетӗп!..» тесе каласшӑн пулнӑ пек ҫиллессӗн те шеллӗн, ывӑннӑ пек те, асаплӑн пӑхрӗ.

Он посмотрел на своего секретаря таким гневно-жалостливым, измученным и изнуренным взглядом, точно хотел сказать: «Эх ты, Антон Антоныч, спишь себе спокойно под боком у жены, а я тут один за всех страдаю!..»

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.