Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шеллени (тĕпĕ: шелле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шеллени аван-ха.

Куҫарса пулӑш

9 // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 16–60 с.

Ун чухне Укаслу чӗринче шеллени, пӑшӑрханни, хӑраниччӗ.

Куҫарса пулӑш

Эпрахиль юпи // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Яка Иллене тарӑхнипе, утса ывӑннипе, хырӑмӗ ҫатӑр выҫнипе Укка ҫӗрти-ҫӳлтине асӑнса вӑрҫса тӑкасшӑнччӗ упӑшкине, ан тив, утне ҫитмен — туртине ҫеҫ пултӑр, ун вырӑнне ӑш лӑпланӗ, Михапара шеллени чарчӗ.

Укка, уставшая и голодная, вспомнила насмешки Яга Илле и хотела было отругать мужа, но ей стало вдруг жалко и его, и себя.

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗрлӗ темӑпа ҫыраҫҫӗ ачасем, тӗрлӗ шухӑш ӳкерӗннӗ сӑвӑсенче — тӑван тавралӑх, тӑван ял илемӗ, чӗрчунсене шеллени, атте-аннене юратни, туслӑх пӗлтерӗшӗ тата ытти те.

Куҫарса пулӑш

Журналистикӑри утӑмсем сӑвӑ ҫырассинчен те пуҫланаҫҫӗ // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/9678-zhurnal ... -puclanacc

Моргианӑна ҫивӗч хӗрхенӳ ҫавӑрса ункӑларӗ, анчах ку йӑмӑкне шеллени мар.

Острая жалость охватила Моргиану, но то была не жалость к сестре.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Те ыйтни ку, те шеллени, те ӳпкелени…

Куҫарса пулӑш

VI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

— Ку шӳт тӗк… — терӗ Жиль сӑнран улшӑннӑ Ассоль ҫине пӑхса; куҫӗсенче — мӑшӑрне шеллени те, шухӑшсен йывӑр кӗрешӗвӗ те, — ку… ытла та тискер шӳт.

— Если это шутка, — сказал он, посмотрев на изменившееся лицо Ассоль взглядом, выразившим и жалость и тяжкую борьбу мыслей, — то шутка бесчеловечная.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Палламан ҫын вӗсене хӑй шеллени ҫинчен тата хулари тӑванӗсем ачасене, паллах, пӑрахмӗҫ, тесе шанни ҫинчен каланӑ.

Незнакомец очень посочувствовал и сказал, что в городе родные, конечно, помогут.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Пурнӑҫпа вилӗм хушшинчи вуншар-вуншар хӗрарӑма е пепкене ҫӑлса хӑварма професси ӑсталӑхӗ, ҫирӗплӗх, вышкайсӑр пысӑк чӑтӑмлӑх, паллах, ҫынна ҫын пек шеллени пулӑшнӑ.

Спасти десятки женщин или младенцев между жизнью и смертью помогло профессиональное мастерство, высокая стойкость, человеческая жалость как человек к человеку.

Ҫынна пурнӑҫ парнелекен вӑрӑм ӗмӗрлӗ // Шӑмӑршӑ хыпарӗ. «Шӑмӑршӑ хыпарӗ», 2021.09.24, http://shemursha-vesti.ru/linenew.php?id=890&text=news-publikacii

Ку, тен, пурне те шеллени ҫеҫ?..

Во всяком случае, недоброе предчувствие.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Юлашкинчен хӗрарӑма шеллени ҫиеле тухнӑ.

И в конце концов жалость взяла верх.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫак картина Фома пуҫне ҫирӗппӗн сӑнланса ларнӑ, вӑл чӗрӗ пек, уҫӑлнӑҫем уҫӑлса, пысӑкланнӑҫем пысӑкланса пынӑ, кӑкӑра, темӗнле, каласа пама пӗлми туйӑм вырнаҫтарнӑ; ҫак туйӑма, аслӑ ҫырмана пӗчӗк шывсем юхса кӗнӗ пек, сехӗрленӳ те, тарӑху та, шеллени те, ҫилленни те, унтан тата ытти те кӗрсе пӗрлешнӗ.

Эта картина укрепилась в голове Фомы и каждый раз все более яркая, огромная, живая возникала пред ним, возбуждая в груди его неопределимое чувство, в которое, как ручьи в реку, вливались и страх, и возмущение, и жалость, и злоба, и еще многое.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ку туйӑм намӑс туйӑмне ҫӑтса янӑ, намӑс вырӑнне урӑх туйӑм — ҫав ҫурхи каҫӑн сӗмлӗхне пӗр-пӗччен тухса утнӑ хӗрарӑма шеллени килсе тухнӑ.

Оно поглотило стыд, и на месте стыда выросла жалость к женщине, одиноко ушедшей куда-то во тьму холодной майской — ночи.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

 — Ҫынсене шеллени кирлӗ…

— Жалеть людей надо…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ну, мӗнле калас, — шеллени вӑл айванлӑх ҫеҫ.

Ну, да ведь это глупость одна жалость!

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пит кирлӗ Костьӑна вӑл шеллени!

Очень ему нужно ее сочувствие!

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах шеллени Катьӑна ҫӑмӑллӑх кӳмест.

Но не облегчает жалость Кати.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӑравран хӑрушӑраххи — ӑна, ҫав сасса шеллени.

Страшнее страха — жалость к ней, к этому голосу.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Халӗ те алла тума вӑтансах тӑмалла мар та-ха вӑл — амӑшне шеллени хуплать-ҫке Виталие.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫак хушӑра ун ӑшӗнче икӗ туйӑм: амӑшне шеллени, ывӑлне курайманни кӗрешрӗ.

Сочувствие материнскому горю боролось в нем с ненавистью и презрением к ней.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех