Шырав
Шырав ĕçĕ:
шантараканни (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Улми вӑл, шӑла шантараканни, хамӑн та пур.
7 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.
Хумханӑва чараймасӑр, — ҫак кӗвӗ манӑн ҫеҫ пулнӑн, унӑн сассисем шантараканни пӗтӗмпех мана кӑна кӗтет тейӗн, — тухмалли ҫул шырамашкӑн аялалла вирхӗнтӗм; мӗншӗнне хам та пӗлмесӗр намӑсланатӑп, шанатӑп, чӗрем чарӑнми кӑртлатать.
XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.
Илемлӗ куҫӗн хупанкисем ун ҫурма хупӑнчӗҫ, пӗтӗм питӗнче вара мӗскер-тӗр хӑй патне илӗртсе йыхӑраканни, шантараканни, чӑтӑмсӑрлӑхпа асаплантараканни ҫиҫсе хӗмленчӗ.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Страницăсем:
- 1