Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Каплана-каплана килекен хумсем ҫыранта выртакан йывӑҫ вуллисене, капмар чулсене пыра-пыра ҫапӑнса ҫатӑлт-чӑмпӑлт! ҫатӑлт-чӑмпӑлт! сасӑ кӑлараҫҫӗ, кӑкарнӑ кимӗсем шыв вӑйне парӑнса чӳхенеҫҫӗ, пӗр-пӗринпе шакӑл-шакӑл! «калаҫаҫҫӗ».

Куҫарса пулӑш

I // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 69–77 с.

Ҫапла, курӑксем чӳхенеҫҫӗ…

Куҫарса пулӑш

Эпилог // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Курӑксем чӳхенеҫҫӗ кӑна.

Куҫарса пулӑш

Эпилог // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Халӗ унта кӑшман ҫулҫисем ҫилпе хавассӑн хускала-хускала илеҫҫӗ, канлӗн чӳхенеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

XXVI сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Хӗвел пайӑркисем ҫулҫӑсем хушшипе чӗлкӗмленсе кӗреҫҫӗ те ҫипленсе-хӗлӗхленсе чӳхенеҫҫӗ, пӗтӗм йывӑҫа яваланса каркаланаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 83–127 с.

Черченскерсем ҫил вӗрнӗ чухне кӑна мар, лӑпкӑ ҫанталӑкра та чӳхенеҫҫӗ!

Куҫарса пулӑш

Сарӑ чечек // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 82-83 с.

Авӑк хул пуҫҫисем уҫӑ, пичӗ пекех тиркевсӗр шурӑ; шӑтӑкла кӗпи слон шӑмми тӗслӗрех, кӗлеткине сарлакан ывӑннӑ варкӑш евӗр хупланӑ, ҫак веер кӑпӑкӗнче ылтӑн пушмак тӑхӑннӑ пӗчӗк урасем чӳхенеҫҫӗ.

Кружевное платье оттенка слоновой кости, с открытыми гибкими плечами, так же безупречно белыми, как лицо, легло вокруг стана широким опрокинутым веером, из пены которого выступила, покачиваясь, маленькая нога в золотой туфельке.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Курӑк хушшинче хӑмӑр, йӗпкӗн хӗрлӗ тата кӑвак чечексем чӳхенеҫҫӗ; мӑклӑ тунасенчен чӑлханнӑ тӗкӗл тура тунсӑхлӑн, пӗр кӗвӗллӗн сӗрлет; инҫетри ҫутӑ пайӑркисен авӑрӗнчен вӗҫсе каҫнӑ кайӑк ушкӑнӗ негрсен оркестрне евӗрлесе кӑшкӑрашать.

Лиловые, пурпурные и голубые цветы качались в траве; слышалось меланхолическое гудение шмеля, запутавшегося в мшистых стеблях; птицы, перелетая глубину далеких просветов, разражались криками, напоминающими негритянский оркестр.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Сильвер та, вӗҫен кайӑксем те, Подзорная Труба тӳписем те пурте ҫавӑрӑнаҫҫӗ, пӑтранаҫҫӗ, чӳхенеҫҫӗ.

И Сильвер, и птицы, и вершина Подзорной Трубы — все вертелось, кружилось, качалось.

XIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Унта чӑхсем тусан ӑшне чӑмаҫҫӗ те тусанпа чӳхенеҫҫӗ, анӑранӑ пек тавра пӑхкаласа илеҫҫӗ, вара каллех чӑмаҫҫӗ.

Там куры ныряют в пыль, встряхиваются, ошалело смотрят по сторонам, сипят и снова ныряют.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Йӑмра ҫулҫисем тӗксӗм шывра чӳхенеҫҫӗ.

Ветлы купали листья в темной воде.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Шывра хупахсем кӑвакал евӗр чӳхенеҫҫӗ.

И тогда кажется, что это на озере полощутся утки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӗсем пӗр-пӗринчен инҫех мар чӳхенеҫҫӗ.

Они неподалеку дружно покачивались на легкой ряби.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Шыв ҫийӗнче курӑк тунисем чӳхенеҫҫӗ, пысӑк кӑпӑксем ярӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Над водою качались стебельки травы, плавали большие дождевые пузыри.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Шыва путнӑ карапсене асӑрхатӑр, хӑш-пӗр ҫӗрте вӗсен мачтисен хура вӗҫӗсем хурланчӑклӑн курӑнса тӑраҫҫӗ, инҫетре, тинӗсӗн янкӑр тӑрӑ горизонтӗнче, тӑшман флочӗн мачтисем чӳхенеҫҫӗ.

И затопленных кораблей, от которых кой-где грустно торчат черные концы мачт, и на далекий неприятельский флот, маячащий на хрустальном горизонте моря.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӗсем йывӑҫсене, пӳрт тӑррисене сырса илчӗҫ, чӗвӗлтетеҫҫӗ, юрлаҫҫӗ, хӗвел пайӑркисем ҫинче чӳхенеҫҫӗ.

Они дождем сыпались на деревья, на крыши, они щебетали, и пели, и купались в солнечных лучах.

Хыпарҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӗсем анлӑ тӳпе евӗрлех ялкӑшаҫҫӗ, тӳпе ҫийӗн ҫутӑ хӗвел шунӑ пекех шӑваҫҫӗ, ешӗл ҫеҫенхир пӑшӑлтатӑвӗ варкӑшса хумханнӑ пекех хумханаҫҫӗ, тарӑн шухӑша путнӑ бук тураттисем пекех чӳхенеҫҫӗ.

Они сияли, как купол небесного свода, они катились, как яркое солнце по небу, они волновались, как волнуется шепот и шелест зеленой степи, они качались, как ветви задумчивых буков.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Ҫак минутра, тен, пирӗн пуҫ тӗлӗнче тӑвӑл ахӑрать пулӗ, вӑйлӑ ҫилпе тинӗс хумӗсем пырса ҫапнипе карапсем те чӳхенеҫҫӗ пулӗ?

— И в настоящую минуту, быть может, над нашей головой бушует буря и корабли борются с морской стихией?

XXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тинӗс шывӗ ҫийӗнче икӗ хура акӑш чӳхенеҫҫӗ, вӗсем питӗ хӑравҫӑскерсем, нихӑҫан та хӑйсен ҫывӑхне ямаҫҫӗ.

На гладкой поверхности вод плескалась пара чёрных лебедей, пугливых и неприступных.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

канлӗх ҫук-мӗн; ҫӑлтӑрсемпе чӑпарланнӑскер, вӑл вӗҫӗм хусканать, куҫать, чӗтрет; эпӗ шыв ҫинелле пӗкӗрӗлтӗм… анчах унта та, ҫак тӗттӗм, сивӗ тарӑнлӑхра, ҫӑлтӑрсем чӗтресе чӳхенеҫҫӗ; пур ҫӗрте те мана канӑҫлӑх ҫук пек туйӑнать — ҫавӑнпа пушшех ӑш вӑрка пуҫларӗ.

не было покоя: испещренное звездами, оно все шевелилось, двигалось, содрогалось; я склонился к реке… но и там, и в этой темной, холодной глубине, тоже колыхались, дрожали звезды; тревожное оживление мне чудилось повсюду — и тревога росла во мне самом.

X // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.