Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗрнепе (тĕпĕ: чӗрне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атте каланине ҫур сӑмахран ӑнланатчӗ вӑл, атте хушсан, арман чулне шӑлпа кӑшла-кӑшла, чӗрнепе чава-чава ҫурмалла катма хатӗрччӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Питӗрмеллине чӗрнепе кӑшт хӑпӑтас пулать иккен, вара туртми хӑех уҫӑлать.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Ана чӗрнепе кӑшт ҫуратӑн та ҫав шӑтӑк витӗр тепӗр ҫулҫӑ тунине кӑларатӑн, ку ҫулҫӑ тунине ҫурса ун витӗр тата тепӗр ҫулҫӑ тунине витӗретӗн, ҫапла темӗн тӑршшӗ тума пулать.

Куҫарса пулӑш

Туй // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Ҫӗнтерессе ӗнтӗ, паллах, пуринчен ытла вӑйсӑррисен «хӗҫ-пӑшалӗпе», — шӑлпа та чӗрнепе ҫӗнтернӗ пулӗ.

Конечно, побеждала не силой, а девчоночьим оружием — кусалась, царапалась.

Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Михаил Николаевич ачасене вӑрӑм чӗрнепе шкула ҫӳреттермен, кашни шӑматкун мунча хыҫҫӑн касма хушнӑ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Шкап алӑкне тачӑ хупманран ӑна чӗрнепе туртса уҫрӑм, шкап тӑп-тулли пулас тӑк унпа та пулин хупланайӑп-и тен.

Дверца шкапа не была прикрыта совсем плотно, так что я оттащил ее ногтями, думая хотя стать за ее прикрытием, если шкап окажется полон.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Рудневӑн виҫӗ ҫӗртен чӗрнепе чавса илнӗ ҫамкинчен юн юхса аннӑ, гимнастеркине ҫухавирен пуҫласах тем пысӑкӑш ҫурса пӑрахнӑ, питне тӑрмаласа пӗтернӗ.

у него наискосок лба выступила кровь из трех царапин когтями; гимнастерка широко — от ворота — разодрана, лицо искажено, —

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Анчах кӑмрӑкпа ҫырнинчен, чӗрнепе йӗр тунӑ пек, йӗрсем ҫеҫ тӑрса юлнӑ.

Но от надписи углем остались только следы царапин, как от когтя.

XXIX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Металл цилиндрсенче — сарӑ валиксем; вӗсем фонограф валикӗсем евӗрлӗ, анчах вӗсен сийӗ кӗленче пек яп-яка, чӗрнепе перӗнсен шӑмӑ евӗр туйӑнаҫҫӗ.

В металлических цилиндрах оказались вложенными желтоватые, звучащие под ногтем, как кость, валики, подобные валикам фонографа, но поверхность их была гладкая, как стекло.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ӑнлан эсӗ — самокритика валли чи майлӑ самант ҫитрӗ, анчах куна валли, — вӑл каллех чӗрнепе пусса илчӗ, — ҫитмен-ха.

— Понимай — для самокритики момент наступил, а для того самого, — и он снова надавил пальцем, — еще нет.

2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Кларк часах Грабӑн ӗнсине чӗрнепе сӑтӑркаласа илчӗ.

Кларк поскреб ногтями затылок Граба.

4 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Хӗҫпӑшалсӑр тӑшмана чӗрнепе те ан тӗкӗнӗр.

— И ногтем не прикасаться до безоружного врага.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Эпӗ чӗрнепе унӑн ҫӗнӗ кӗпине чӗрсе ятӑм пулмалла, ҫавӑнпа хурт тухсан нумай та пурӑнмарӗ — вилчӗ.

Ногтем я, верно, расстроил новую рубашку, потому что червяк хотя и вылез, но скоро умер.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑрсан-тӑрсан, ӑна пулӑшас тесе, эпӗ тирне кӑшт чӗрнепе тӗртрӗм, анчах ҫавӑнтах хам йӑнӑш тунине хамах куртӑм.

Как он бился и не мог выбраться, и захотел помочь ему; я ковырнул чуть-чуть ногтем, но тотчас же увидал, что сделал глупость.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем пӗтӗмпех вилӗ, чӗрнепе пуссан анчах чӑлтлатса ҫурӑлаҫҫӗ.

Они совсем мертвые: только когда раздавишь, так они щелкнут.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хут кӗтессине чернил тумланнӑ, ӑна васкавлӑн чӗрнепе хыркаласа тасатнӑ.

В углу разлилась жирная клякса, наспех подчищенная ногтем.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унӑн пӗр аллинче акӑш тӗкӗпе хӑнтӑрланӑ кӑвак пушмак, тепӗр аллинче, малалла кӑнтарнӑ юнлӑ алӑра — чӗрнепе чавса кӑларнӑ ылтӑн пӗрчисем…

В одной руке он держал голубые туфельки, отороченные лебяжьим пухом, а другой, окровавленной, протягивал ей оскребки золота, которые выцарапал собственными ногтями.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Ҫӳрессе вӑл ним чӗнмесӗр ҫӳренӗ, такама шыранӑ евӗр, куҫӗпе ҫынсене питрен чӗрнепе чавнӑ пек пӑхнӑ.

Ходил он молча и, точно желая найти кого-то, царапал своими глазами лица людей.

II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Акӑ, пӑхӑр, ҫип ҫапнӑ пек тӳп-тӳрӗ йӗр, ӑна эпӗ карттӑ ҫинче чӗрнепе паллӑ турӑм, ҫав йӗр тӑрӑхӗпе пырса, пирӗн ҫак ҫӗршывӑн тепӗр енне ҫитичченех каҫса каймашкӑн тивӗҫ пур.

Мы обязаны пересечь эту страну вот по этой прямой линии, которую начертил на карте мой ноготь?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Пӑрҫана тыт та — чӗрнепе!

— Блоху поймал — и к ногтю!

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех