Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗркуҫҫийӗпе (тĕпĕ: чӗркуҫҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл аялтанах ҫынна чӗркуҫҫийӗпе ҫӳхе ҫӗртен тапать те, лешӗ лӑпсӑр ҫемҫелсе каять, аллисене вӗҫертет.

Вот он что есть силы ударил противника коленом в поддыхало, и тот, расслабив руки, обмяк, повалился мешком.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Аялти ҫынсен аллисемпе хулӗсене чӗркуҫҫийӗпе хытах ыраттаркаларӗҫ, Гурский «слон» ҫине улӑхса кайрӗ, аялтан панӑ якоре илчӗ те, ӑна ҫӳлелле, стенан хысакӗ ҫине ывӑтса ячӗ.

Жестоко обламывая коленями плечи и руки нижним, Гурский вскарабкался на «слона», принял поданную снизу кошку и метнул ее вверх, на гребень стены.

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Сильвин ӳкмелле выртнӑ часовоя ҫурӑмӗнчен чӗркуҫҫийӗпе пусса тӑчӗ.

Сильвин уперся коленом в спину — лицом в землю поваленного — часового.

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Виталий, епле те пулин ҫиеле тухма, «чӗлхесӗр чӗлӗхе» ватма, лапчӑтма-кӑвакартма талпӑнса, ӑҫтан май килнӗ ҫавӑнтан пӑсӑрлантарма вӗтеленсе, Никандра аллипе, урипе, янахӗпе, Чӗркуҫҫийӗпе тапӑнать; кӗлеткепе кӗлетке ҫыхлашса, элес-мелес пӗтӗрӗнет.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Акӑ, ҫын мана чӗркуҫҫийӗпе сӗртӗнсе, вӗрискер, шухӑшлаканскер ларать; хӑйне-хӑй шанса вӑл ҫынсене хӑй мӗнле пӑхнӑ пек тӑратса тухать; пурин ҫинчен те, хӑйӗн тиркеме те, ирӗк пама та власть пур пек калаҫать, — вӑл ҫынта темскер мана кирли пур, е темскер, мана кирлӗ маррине палӑртса тӑраканӗ пур.

Вот — сидит человек, касаясь меня коленом, горячий, думающий; уверенно расставляет людей по линиям своих отношений к ним; говорит обо всем, как имущий власть судить и разрешать, — в нем есть нечто нужное мне или нечто, оттеняющее ненужное для меня.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сережа хурах пулчӗ: ҫулпа иртсе пыракансем хыҫҫӑн хӑваласа пынӑ чух вӑл такӑнчӗ те хӑвӑрт чупнӑ ҫӗртенех чӗркуҫҫийӗпе йывӑҫ ҫине пырса тӑрӑнчӗ, вӑл хытӑ ҫапӑннӑран сусӑрланать, пулӗ тесе шутларӑм.

Сережа был разбойник: погнавшись за проезжающими, он споткнулся и на всем бегу ударился коленом о дерево, так сильно, что я думал, он расшибется вдребезги.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Манпа ҫумлӑн чӗркуҫҫийӗпе перӗнсе Виктор ларать.

Рядом со мной, касаясь коленом, сидел Виктор.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ӑна варрине ҫывӑрма вырттарсан, вӑл ыйхӑ тӗлӗшпе пурин ҫинчен те утияла сирсе пӑрахать, чавсипе тӗрткелешет, Чука чӗркуҫҫийӗпе хырӑмран тӑрӑнтарать.

Если же его клали в середку, то во сне он сбрасывал со всех одеяла, отбивался локтями и толкал Чука в живот коленом.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Аксиньйӑна кӑштах ҫӗклесе тытса, ун ҫурӑмне чӗркуҫҫийӗпе тӗревлерӗ, йӗтес шӑмми айӗнчен шарласа юхакан юна чарма хӑтланса, сурана ҫыхма тытӑнчӗ.

Он приподнял Аксинью, подставил под спину ей колено, стал перевязывать рану, пытаясь унять хлеставшую из-под ключицы кровь.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пырах чӗппӗм! — пӑшӑлтатса сӗнчӗ Ильинична, мӑнукне чӗркуҫҫийӗпе тӗрткелесе.

— Подойди, болезный! — шепотом просила Ильинична, толкая коленом внука.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Гусельщиков генерал хӑйӗн гундоровецӗсемпе унта, — терӗ Петро, чӗркуҫҫийӗпе ҫӗлӗкӗ ҫинчи юра аллипе шӑлкаласа.

Генерал Гусельщиков там с гундоровцами, говорил Петро, обметая снег с колен и папахи.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, кӗрепле аврине чӗркуҫҫийӗпе пусса хуҫрӗ, урисемпе ватӑлса ҫитнӗ ҫын пек лӑкӑштатса, ҫурӑмне хевтесӗррӗн мӑкӑртса, утӑ кушилккине ҫӗклесе кайрӗ.

Хряпнув об колено грабельник, он заскрипел зубами, понес вахли с сеном, старчески шаркая ногами, сгорбясь и постарев спиной.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗттӗмре Бунчук чӗркуҫҫийӗпе арча кӗтессине ҫапӑнчӗ, ыратнине туймасӑр, хыттӑн алӑка туртса уҫрӗ.

В темноте Бунчук стукнулся коленом об угол его, — не чувствуя боли, рванул дверь.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Степан Петрона хӑй айне тӗркелесе чикрӗ те, унӑн пуҫне чӗркуҫҫийӗпе пусса лартса, чышкисемпе кӳпкеме пуҫларӗ.

Степан подмял Петра и, придавив коленом голову, гвоздил кулачьями.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья кӗпер ҫинчен картлӑ кӗвентепе ҫӑмӑллӑн пӗр витре шыв ӑсса илчӗ те, ҫилпе карӑнса тӑракан юбкине ик чӗркуҫҫийӗпе хӗстерсе, Григорий ҫине пӑхрӗ.

Аксинья с подмостей ловко зачерпнула на коромысле ведро воды и, зажимая промеж колен надутую ветром юбку, глянула на Григория.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Бородин генерал-майор ялава Жуков аллинчен илнӗ чухне сулахай чӗркуҫҫийӗпе юр ҫине чӗркуҫленчӗ те, папахине хывса, уссиллӗ питне ҫӗклерӗ; ун хыҫҫӑн чаплӑ уявра пулнисем пурте чӗркуҫленчӗҫ.

Когда генерал-майор Бородин принимал знамя из рук Жукова он стал на левое колено на снегу, снял папаху и поднял усатое лицо; все присутствовавшие на поле на торжестве после него тоже стали на колено.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Оленина унӑн чӗркуҫҫийӗпе усса ларнӑ яштака ури анчах курӑнса тӑчӗ.

Оленину видно было только ее колено и стройная спущенная нога.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех