Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗриклетнипе (тĕпĕ: чӗриклет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«…Тӑруках пурне те юсаймӑн-ха. Чи малтан куҫа курӑнакан выртан-тӑрана пуҫтарса, юрамине тухнине те пулин йӗркене кӗртесчӗ. Акӑ тӗкме юсамалла, карта тытмалла, вуттине татса ҫурсан та аван пулӗччӗ», — уйланса тӑчӗ Улькка аппа хура курак (ялти кайӑк-кӗшӗк атаманӗ) янахсӑрланаса кранклатнипе, пуҫтах, пиртӗклӗ салакайӑксем хӑлхана йӳҫӗхтерсе чӗриклетнипе, хӗрлӗ пӗсехеллӗ вӗтӗ кайӑксем — ҫӗр ҫинчи илем хыпарҫисем — ӑс-тӑна кӗмӗл саслӑн минретсе, чун-чӗрене ырӑ тӑвӑнтарса, чечеклентерсе, чӗрӗ пурнӑҫ сӗткенӗпе шӑварса чӗвӗлтетнипе янӑраса тӑракан анкартине тухсан.

Куҫарса пулӑш

Виҫеллӗ эрех // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 188–197 с.

Ирхине эпӗ кӗлет алӑкӗ чӗриклетнипе вӑрантӑм.

Куҫарса пулӑш

Улӑхра // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Эсӗ чӗриклетнипе эпӗ ниепле те ҫывӑрса каяймастӑп, — тет.

Ты стрекочешь так громко, что я никак заснуть не могу.

Кушак пуҫла тӑманапа саранча ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Тӑмана вӑл чӗриклетнипе вӑранса каять:

Филин от ее стрекотанья проснулся и попросил:

Кушак пуҫла тӑманапа саранча ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Урай айӗнче темӗн чӗриклетнипе эпӗ сасартӑк вӑранса кайрӑм.

Вдруг я проснулся, оттого что внизу у нас, под полом, заскрипело.

Эпир ҫӗрле станцӑна ҫитни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Таньӑпа Беридзе пӳлӗме кӗрсен, алӑк чӗриклетнипе старик сасартӑк чӗтренсе пуҫне чалӑштарса илнине асӑрхарӗҫ.

Войдя в комнату, Таня и Беридзе заметили, как старик резко качнул головой и вздрогнул от скрипа двери.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Мария Александровна тахҫанччен пӳлӗмрен тухмасӑр тӑчӗ; урай хӑми чӗриклетнипе ачисем вӑранасран хӑрарӗ вӑл.

Мария Александровна долго не решалась выйти из комнаты, боялась, скрипнет половица — разбудит детей.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Винтовкӑсем чӑнкӑртатни надзирательсен аллинчи ҫӑраҫҫисем чӑнкӑртатнипе тата уҫӑлакан алӑксем чӗриклетнипе хутшӑнса кайрӗ.

Лязганье винтовок смешалось со звоном ключей в руках надзирателей и со скрипом открываемых дверей.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Ыйхӑ килмест пулсан, мӗн тӑвас-ха», — тенӗ пулӗччӗ вӑл, енчен, амӑшӗ алӑк чӗриклетнипе вӑранса каяс пулсан.

«Что же делать, если не спится», — сказала бы она матери, если бы та проснулась от скрипа двери в доме.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

тӳремлӗхри шӑплӑха фургон кустӑрмисем чӗриклетнипе ывӑннӑ вӑкӑрсене хистесе пыракан Айртон кӑшкӑрса янисем ҫеҫ хускатса илеҫҫӗ.

и царящее на равнине молчание нарушалось только скрипом колёс да возгласами Айртона, подгонявшего усталых быков.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак симӗс храмра пуҫ пулса тӑракан тарӑн шӑплӑх фургон кустӑрмисем чӗриклетнипе те лаша урисем хаплатса пынипе анчах пӑсӑлать, кунсӑр пуҫне ҫулҫӳревҫӗсем хутран-ситрен сӑмах улӑштарса илни тата Айртон хӑй аллинчи наян вӑкӑрсем ҫине хистевлӗн кӑшкӑрса яни ҫеҫ илтӗнкелет.

Глубокая тишина, царившая в этом зелёном храме, нарушалась только скрипом колёс фургона, стуком лошадиных копыт, редкими словами, которыми перебрасывались путешественники, да криком Айртона, подгонявшего свою ленивую упряжку.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн сасси йӗнер чӗриклетнипе тата ут урисем кӑптӑртаттарнипе хутшӑнса, Григорин нимӗн шухӑшсӑр тӗлӗрӳне салатса ямасӑрах мӑкӑртатать.

Голос его мешался с хрустом седла, копытным стуком, не нарушая обволакивающей бездумной дремы Григория.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, вӗсем калаҫнине тӑнласа тӑнӑскер, кӗсмен унки чӗриклетнипе Лиза сӑмахне илтсе юлаймарӗ.

Митька, слышавший их разговор, за скрипом уключин не расслышал ответа.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем, сарайсен айккинче, йӗпенсе хуралса кайнӑ ҫатан картасен ҫумӗнче апат шыраса, тӑрӑшсах чаваланаҫҫӗ, мӑнаҫлӑ кӗрнеклӗхне кӑштах ҫухатнӑ йӗпе автансем, ҫумӑра пӑхмасӑр, пӗрин хыҫҫӑн тепри янӑратса авӑтаҫҫӗ, вӗсен хаваслӑ сасси кӳлленчӗксенче ним именмесӗр шыва кӗрекен ҫерҫисем чӗриклетнипе, ҫумӑрпа тусан шӑрши кӗрекен, хӑй патне ачашшӑн чӗнекен ҫӗр ҫийӗн ярӑна-ярӑна вӗҫекен чӗкеҫсем йӑнӑшнипе пӗрлешсе каяҫҫӗ.

С деловитой озабоченностью они рылись возле сараев и влажных, почерневших плетней в поисках корма, а мокрые и слегка утратившие свою величественную осанку петухи, невзирая на дождь, кричали врастяжку и по очереди, и бодрые голоса их сливались с чириканьем беззастенчиво купавшихся в лужах воробьев и писком ласточек, как бы припадавших в стремительном полете к пахнущей дождем и пылью, ласково манящей земле.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чӳрече хупписем чӗриклетнипе, мӑрьере ҫил уланипе арҫынсем те, хӗрарӑмсем те, ача-пӑчасем те шурса каяҫҫӗ.

Стук ставни и завыванье ветра в трубе заставляли бледнеть и мужчин, и женщин, и детей.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех