Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эсӗ мана кунта чавса пытарсан, чӗреме ытла та пӑчӑ пулӗ.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

— Эпӗ те вара, эсӗ ҫирӗп чунлӑ иккенне курса, чӗреме кантарам.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ чиркӳ — ҫӗнӗ куҫҫуль // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ман чӗреме темӗн чӑтма ҫук хыттӑн пӑчӑртарӗ.

Куҫарса пулӑш

Тепӗр кун // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Ӗмӗте вӗҫтерсе, чӗреме ҫӗклесе Илӗртетчӗ мана ҫӗрӗпе!

Куҫарса пулӑш

Кӳршӗ ял ҫумӗнче // Василий Шихранов. Шихранов В. В. Асамат кӗперӗ сӳниччен: сӑвӑсем. Шупашкар: ООО «Хамӑн типографи», 2018. — 100 с. — 61 с.

Ҫав вӑрттӑнлӑх мана пӗр минут та канӑҫ памӗ, чӗреме кунӗн-ҫӗрӗн кӗве пек кӑшласа тӑрӗ.

Куҫарса пулӑш

Сергей ял Советӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Ах, хурлӑх чӗреме хӑртать; Куратӑп: сан ҫинче ун юнӗ».

Куҫарса пулӑш

XXXX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Чи йывӑр вӑхӑтсенче ман чӗреме юратупа асаттесем ҫинчен асӑнни хаярлантарма памастчӗ.

В самые сложные времена любовь и память о предках не позволяли моему сердцу ожесточиться.

«Манӑн тӑван, юратнӑ Чӑваш Ен…» // Пишу и не жужжу. https://t.me/ZHURNALIST_Komarova/197

Тӑруках чӗреме пӗтӗм юн капланса тулчӗ.

Вдруг вся кровь хлынула к сердцу.

ХХХII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Тоббогана тавӑрас тесе тӗв турӑм та — чӗреме хӗстерсех ҫав тӗлтен аяккарах та аяккарах уттартӑм, хам мӗн тунинче япӑххи нимӗн те ҫуккине пӗтӗмлетрӗм те — пуҫӑма пӗр сӑмах кӗрсе вырнаҫрӗ: «Часрах, часрах, часрах!».

Я решила наказать Тоббогана и, скрепя сердце, стала отходить от того места все дальше и дальше, а когда я подумала, что, в сущности, никакого преступления с моей стороны нет, вступило мне в голову только одно: «Скорее, скорее, скорее!»

XXX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ланфиера итленӗ вӑхӑтра, ырӑ ҫыннӑмӑр, манӑн чӗреме хӗссе лартрӗ.

— Сердце у меня сжалось, сударь, когда я слушал его.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Тен, манӑн чӗреме те…

Может быть, и в моем также.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Унта каланӑ кашни сӑмах… — пуҫларӑм тӗлӗнсе хытса тӑракан мӑн ҫыннӑннилле чаплӑ пуплевӗмпе, — кашни сӑмах манӑн чӗреме ҫав тери тарӑн кӗрсе упранчӗ, нихӑҫан манӑҫми…

— Ни одно слово, сказанное там, — произнес я в лучшем своем стиле потрясенного взрослого, — не было так глубоко спрятано и запомнено, как в моем сердце.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Итлесемӗр, — хирӗҫлерӗм эпӗ чӗреме чӗрмелесе, — манӑн сӑмахӑмсем сире кӳрентереҫҫӗ тӗк — мана дуэле чӗнме пултаратӑр, анчах, пӗлетӗр-и, унта халӗ хӗрсе кӑна ҫитнӗ.

— Послушайте, — возразил я скрепя сердце, — можете вызвать меня на дуэль, если мои слова будут вам обидны, но, знаете, сейчас там самый разгар.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫаксене кӑларса тӑратрӑм та — чӗреме хыттӑн туклатма хистекен кӗнекене алӑран чи кӑсӑк вырӑнта туртса илнӗн туйӑнса кайрӗ.

Как я представил это, у меня словно выхватили из рук книгу, заставившую сердце стучать, на интереснейшем месте.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫапла хама татӑклӑ йышӑннӑ шухӑшӑн хуйхӑллӑ мӑнаҫлӑхӗпе чӗреме йӑпатса хама тата ытларах хавхалантаратӑп, хам мӗн туни чӑннипех мӗне пӗлтернине те тавҫӑрса илми пулса тӑтӑм.

Все больше и больше упиваясь сознанием мрачной торжественности принятого решения, все более разжигая себя, я дошел до того состояния, когда смысл поступков начинает терять свое настоящее значение.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

О генерал, енчен те эпӗ сире хамӑн чӗреме уҫса кӑтартайсан-и?

О генерал, если бы я мог открыть вам мое сердце.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Манӑн тӗлӗнмеллерех мухтавӑм маншӑн — совеҫлӗ, мана шанни, турӑшӑн та, чӗреме иментерет.

 — Совестна мне странная моя слава, и надежды на меня, ей-богу, конфузят сердце.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

«Манӑн мӗскӗн чӗреме мӗн тери йӑпатрӗҫ ҫакӑ сӑмахсем!

«Как это утешило моё бедное сердце!

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эх, ачамҫӑм, тутлӑскерӗм! ытах та кӑмӑлна кайрӑм пулсан, ҫӳрем эппин санпала, мӗнпур вӑйӑм ҫитнӗ таран ҫӳрем… эх! ытах та чӗреме вут тиврӗ пулсан, кӗл пулса вӗҫиччен ҫунам!

Дитятко ты мое сладкое! погуляю ж я с тобой, коли по нраву пришлась, погуляю во всю силушку… эх! до золы сгорю, коли вспыхнула!

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ унта ерипен кашнипе калаҫӑп та хамӑр ӗҫ ӑнӑҫасса ӗнентерсе чӗреме ӑшӑтӑп.

Там я поговорю с каждым и внушу всем веру, пылающую у меня в груди.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.