Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл хӑйӗн чӗппине ҫӑлма ыткӑнчӗ, ӑна хӑйпе хупларӗ… анчах унӑн пӗтӗм пӗчӗк кӗлетки хӑранипе чӗтрерӗ, сасси тискерленчӗ, хӑрӑлтатса тухрӗ; ҫерҫи сывлами пулчӗ, чӗппишӗн вӑл хӑйне хӑй те шеллемерӗ!

Он ринулся спасать, он заслонил собою свое детище… но всё его маленькое тело трепетало от ужаса, голосок одичал и охрип, он замирал, он жертвовал собою!

Ҫерҫи // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 168–169 с.