Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ейӳ вӑхӑтӗнче ҫурхи шыва тӑраниччен сӑхса юлнӑ улӑх тӑпри тем тӗрлӗ курӑк шӑтарса ӳстернӗ те, ҫав чечексемпе курӑксен элес-мелес капӑр тӗрӗллӗ чӗнтӗрӗнче Аксинья куҫӗсем алчӑраса кайрӗҫ.

Поемная почва луга, в избытке насыщенная весенней влагой, выметывала и растила такое богатое разнотравье, что глаза Аксиньи терялись в этом чудеснейшем сплетении цветов и трав.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.