Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Лукарье те мӗн ӗҫпе чӗнтернине тӳртен калама шут тытрӗ.

Куҫарса пулӑш

XII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Пӗлетӗп, пӗлетӗп, Сергей Павлович, эсир мана мӗншӗн чӗнтернине, — терӗ Кайдураев председатель кабинетне кӗнӗ-кӗмен.

Куҫарса пулӑш

Ӗнсерен панӑ преми // Матвей Сакмаров. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 31–32 с.

Вӑл Сахар хӑйне мӗншӗн чӗнтернине тӳрех тавҫӑрчӗ, ун ҫине пӑхма хӑяймасӑр, пуҫӗпе сӗлтсе шӑппӑн сывлӑх сунчӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗпчев // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Кӑшт тӗлӗнсе пӑхса тӑнӑ хыҫҫӑн мӑрсасем хӑйсене кунта мӗншӗн чӗнтернине пӗр сӑмахсӑрах ӑнланчӗҫ: кремль сӑрчӗ хыҫӗнчен, Булак текен шыв енчен, тыткӑна лекнисен пысӑк мар ушкӑнне илсе тухрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

3. Япанча ҫыннисем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Халех мӗншӗн чӗнтернине пӗлетӗп терӗ вӑл.

Наконец-то он узнает, зачем его сюда позвали.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ав аҫу хӑйне чӑваш ӗмпӗвӗ тесе шутлать, анчах та Булат Ширин ӑна Хусана мӗншӗн чӗнтернине те каламарӗ.

Куҫарса пулӑш

10. Тепӗр Гирей // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Анчах хамӑра мӗншӗн чӗнтернине пӗлместпӗр-ха, пысӑк карачи.

Куҫарса пулӑш

10. Тепӗр Гирей // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Мӗншӗн чӗнтернине вӑл хӑй пӗлет, — пӗрре те аптраса ӳкмерӗ Эхмемет.

Куҫарса пулӑш

5. Васильев-Новгородра // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗрре чӗннипе вӑл, паллах, кайман, посыльнӑя: — Малтан мӗнле ӗҫпе чӗнтернине калаччӑр, — тесе янӑ.

С первого зова он, конечно, не пошел, а сказал посыльному: — Сперва пусть скажут, по какому делу.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Кӑшт тӑхтасан, замполит Чумаченко капитан патне блиндажа курпунланса кӗнине, унтан пурне те хӑваласа кӑларса ярса, хӑй патне Сперанские чӗнтернине пӗтем команднӑй пункт курчӗ.

Спустя некоторое время весь командный пункт видел, как замполит вошел, сутулясь, в блиндаж к капитану Чумаченко, выгнал всех и вызвал к себе Сперанского.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Нагим, хӑйне мӗншӗн чӗнтернине сиссе, визир патне ни чӗрӗ, ни вилӗ пырса кӗнӗ, тӳрех ун ури умне ӳкнӗ.

Нагим догадался, что его выдали, пришел ни жив ни мертв к визирю и упал в ноги.

Абдул визир // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл хӑйне Ридлер Уваровкӑра пулса иртнӗ ӗҫ пирки чӗнтернине чухласа илчӗ ӗнтӗ.

Он догадывался, что Ридлер вызвал его по поводу происшествия в Уваровке.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑйӗн ӗҫӗнче Иннокентий ҫак йӑлана ҫирӗп тытса пынӑ — хӑвна мӗншӗн чӗнтернине кӑшт та пулин пӗлмесӗр, пуҫлӑхсем патне нихҫан та ан кай.

В своей работе Иннокентий придерживался железного правила — никогда не являться к начальству, предварительно не разузнав хотя бы в общих чертах, зачем его вызывают.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Рубин ирӗксӗрех сӗтел хӗрринче ларакан алюмини тирӗкре юлнӑ вир кӗрпи яшки ҫине пӑхса илчӗ те сасартӑк полк командирӗ хӑйне мӗншӗн чӗнтернине ӑнланнӑ пек пулчӗ.

Рубин невольно взглянул на алюминиевую миску с остатками пшенного супа, стоявшую на краешке стола, и ему вдруг показалось, что он понял, зачем его вызвал командир полка.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах авӑн алӑкӗнчен сасартӑк штабран пынӑ посыльнӑй пырса кӗрсе, дивизи командирӗ Травкина хӑй патне чӗнтернине пӗлтернӗ.

Но посыльный из штаба, внезапно появившись в дверях овина, передал Травкину приказание идти к командиру дивизии.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫак япала вара ӑна кунта мӗншӗн чӗнтернине пӗтӗмпех пӗлтерчӗ.

Это сразу пролило свет на все его недоумения.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хама мӗншӗн чӗнтернине пӗлетӗп, — тӗрӗм эпӗ.

Я отвечал, что известно.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Григорьев юлташ, эсир пӗлетӗр пулӗ хӑвӑра кунта мӗнле ӗҫпе чӗнтернине? — тесе пуҫларӗ вӑл, хам миҫерине, мӗнле ӗҫре ӗҫленине, суд таврашӗпе халиччен ҫыхланманнине тата ытти ҫавӑн йышшисем ҫинчен ыйтса пӗлнӗ хыҫҫӑн.

— Вам известно, товарищ Григорьев, — так она начала, когда я сообщил ей свой возраст, профессию, был ли я под судом и т. д., — по какому делу я вызвала вас?

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ну-с, Григорьев, — ҫемҫен кӑна пуҫларӗ Николай Антоныч, — эсӗ, паллах ӗнтӗ, эпир хӑвна ҫак ларӑва мӗншӗн чӗнтернине пӗлетӗн.

— Ну-с, Григорьев, — мягко начал Николай Антоныч, — ты, разумеется, знаешь, по какому поводу мы вызвали тебя на это заседание.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951