Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эрех те поэзи… ҫавна, Пӗрре те пулин тутансассӑн чӑнтан, нимпе улӑштармӑн, — сана вӑл ырӑ темле сӑраран, спиртран.
Маруся наркӑмӑш ӗҫсе вилнӗ // Александр Алга. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 65–72 с.
Пӑхатӑп та куратӑп: чӑнтан пурӑнмаҫҫӗ ҫынсем, сӑнаҫҫӗ, виҫеҫҫӗ, ҫавӑнпах ӗмӗрӗсене ирттереҫҫӗ.И вижу я, что не живут люди, а все примеряются, примеряются и кладут на это всю жизнь.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Анчах, ҫирӗм утӑм та чӑнтан тӑваймарӑм, пач тикӗс вырӑнтах, сасартӑк такӑнтӑм та, ӳпне тӑрӑнса та ӳкрӗм.Но, пройдя около двадцати шагов, я вдруг споткнулся на совсем ровном месте и упал ничком.
V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Страницăсем:
- 1