Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чысла сăмах пирĕн базăра пур.
чысла (тĕпĕ: чысла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗнӗ хыпарсен редакцийӗ те ӗҫ ҫыннисем хӑйсен кӑҫалхи социализмлӑ обязательствисене чысла пурнӑҫлассишӗн кӗрешни ҫинчен вӑхӑтра пӗлтерсе тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Хӑватлӑ вӑй // В. Е. Сорокин. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 85–91 с.

Хапхаран кӗрсен, юланутҫӑ, лашине хистесе, часах чысла урама сиктерсе ҫитрӗ те Эвтибида пурӑнакан ҫурт умӗнче чарӑнчӗ.

Вскоре лошадь доскакала до Священной улицы и остановилась перед домом, где жила Эвтибида.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эсӗ, сӑмахран, мӑшӑрлӑ чысла пуласран пӗр вунпӗрсем калама пултаратӑн, эпӗ — калӑпӑр, пӗр ҫиччӗ.

Ты можешь сказать примерно Цифру… одиннадцать, чтобы не было ровного счета, я, ну, скажем, семь.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫавӑнтах тата: «Тӑххӑрмӗш чысла тӗлӗнче аш сутакантан кастарнӑ такасемшӗн укҫа илмеллеччӗ», — тесе астуса илнӗ.

И он вспомнил, что к 9-му надо получить за валухов с мясника деньги.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Хура тутарӗ сиксе тӑрать те Жилина хӑрах хӗррине урайне ҫара ҫӗре ларма хушать, хӑй каллех палас ҫине хӑпарса ларать, хӑнисене икерчӗсемпе, бузапа чысла пуҫлать.

Вскочил черный, велел посадить Жилина в сторонке, не на ковер, а на голый пол, залез опять на ковер, угощает гостей блинами и бузой.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Патака та илес пуль, ами, чысла улпут пек пултӑр-и?

— И трость, пожалуй, надо взять, пойду как знатный улбут.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

31. Ывӑлӑм! чунна йӑвашлӑхупа мухтава кӑлар, ӑна тивӗҫлӗхне кура чысла.

31. Сын мой! кротостью прославляй душу твою и воздавай ей честь по ее достоинству.

Сир 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

10. Патша Амана каланӑ: [лайӑх каларӑн эсӗ;] ху каланӑ пек ту, халех тумтирпе урхамах ил те патша хапхи умӗнче ларакан Мардохей иудее ҫавӑн пек чысла; ху каланинчен нимӗн те сиктерсе ан хӑвар.

10. И сказал царь Аману: [хорошо ты сказал;] тотчас же возьми одеяние и коня, как ты сказал, и сделай это Мардохею Иудеянину, сидящему у царских ворот; ничего не опусти из всего, что ты говорил.

Эсф 6 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех