Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чирлӗрех (тĕпĕ: чирлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Зоя чирлӗрех

Куҫарса пулӑш

5 // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 193–213 с.

Чирлӗрех эпӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 193–213 с.

Унран чирлӗрех этем Тӗнчере те ҫук-и, тен.

Куҫарса пулӑш

Ик ураллӑ упа // Анатолий Юман. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 53–54 с.

А. М. Горький чирлӗрех пулнипе съезд тата виҫӗ кун сиктерсе, 17-мӗшӗнче тин уҫӑлчӗ те… икӗ эрне ытла ӗҫлерӗ.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫ // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Анчах та асту, вӑл, ватти, чирлӗрех, ӑна ҫул ҫинче пӑхкалама ан манса кай.

Куҫарса пулӑш

Ҫул юлташӗ // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 3–18 с.

Вӑл пӗчӗкренех чирлӗрех ӳснӗ, сӑнӗ-пуҫӗ унӑн темӗнле ачашрах, хӗрупраҫӑнни пекрех, ӗмӗрне ҫӗр ӗҫлесе курман улпут ывӑлӗнни евӗртерех.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫыннӑн — ҫӗр шухӑш // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Хӑвӑр каларӑр-ҫке, иксӗр те чирлӗрех терӗр.

Куҫарса пулӑш

10. Пӗр ял ҫыннисем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Хӑй чирлӗрех пулас, типӗтнӗ пулӑ пек ырхан.

Он был болен, худ, как сушеная рыба.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Те унӑн ҫаплах ачалӑх сӑнӗ кайса пӗтмен-ха, кӗлетки-ҫурӑмӗ ҫирӗпленсе ҫитеймен, те чирлӗрех вӑл.

он смахивает больше на девушку, чем на парня. Возможно, он еще не возмужал, а может быть, болен.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чирлӗрех ача путма та пултаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑлхар ҫар ҫынни // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Сывлӑх енчен пӗри вун саккӑрта та аллӑри хӗрарӑмран чирлӗрех пулма пултарать, тепри хӗрӗхре те ҫамрӑккинчен пур енӗпе те ирттерет.

Куҫарса пулӑш

Ҫамрӑкла е ҫуллансан? // Ирина Трифонова. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 9 стр.

Ку — Факрегед, чирлӗрех сӑн-питлӗ, хура ҫӳхе мӑйӑхлӑ вӑтӑр ҫулсенчи ҫамрӑк ҫын.

Это был Факрегед, молодой человек лет тридцати, с нездоровым цветом лица и черными усиками.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Франк кайма пултаратӑп тесе хӑйне хӑй ҫирӗплетмелли чирлӗрех кӑмӑлтан тухса кайнӑ килӗнчен.

Франк ушел из болезненного желания доказать самому себе, что может уйти.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Капитан ҫамрӑках мар, ӗшенчӗк сӑнлӑ ҫын, кӑштах пӗкӗрӗлчӗк, пичӗ чирлӗрех, анчах кӑмӑллӑ та уҫӑ.

Капитан был пожилой, утомленного вида человек, слегка сутулый, с лицом болезненным, но приятным и открытым.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ирхи апатранпа пуҫтарман сӗтел ҫинче таса мар графинсем, бутылкӑсем, банкӑсем туллиех лараҫҫӗ, унтах читлӗх те пур, ҫӑварне карнӑ лапсӑркка саркайӑк патӗнче пӗр кукшаланма пуҫланӑ мӑнтӑркка кӑна илемлӗ арҫын тӑрать; пит-куҫӗ унӑн пӳри чирленипе хӗн тӳснӗ пек чирлӗрех курӑнать, тӑртаннӑ.

У стола, тоже заставленного грязной, с завтрака еще, наверно, не убранной посудой, графинчиками, бутылками, банками, около клетки, в котором топорщился широко разевая клюв, клест, стоял полный, лысоватый уже мужчина, с приятным, но одутловатым, отекшим, как бывает у больных почками людей, лицом.

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хӑй чирлӗрех вӑл, ырхан.

И худое, болезненное лицо.

1. Тӑван килте // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вара пурте унӑн ҫамки ҫинче виҫҫӗмӗш куҫ кураҫҫӗ, — вӑл ҫурхахпа витӗннӗ, чирлӗрех пек.

И все видели на лбу его — третий глаз, прикрытый плёвой, как бы воспалённой.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Софья Олимпиевна — кӑвакарнӑ ҫӳҫӗсене чепчик айне тирпейлесе пухнӑ, чирлӗрех пек те самӑр хӗрарӑм, сарлака юбка тӑхӑннипе тата самӑртарах курӑнаканскер, Лелюков пӳлӗмӗнче мӗн пулса иртнине алӑк витӗр пӗтӗмпех илтнӗ, вара вӑл Василе кухньӑна ҫавӑтса тухассине кӗтсе тӑнӑ.

Софья Олимпиевна, болезненная, толстая, рыхлая женщина, с седыми волосами, убранными под чепчик, и с широкими юбками, отчего она казалась еще толще, слышала через дверь то, что происходило в комнате у Лелюкова, слышала всхлипывания и пьяные признания Василя и дождалась, пока его вывели на кухню.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Павел Никонов — типшӗм ача, унӑн вӑрӑм мӑйӗ ҫинче темле ватӑ сӑнлӑ, кукшарах пуҫӗ пӗрмай унталла та кунталла пӑркаланса тӑрать, шуранка, чирлӗрех сӑнлӑ пичӗ ҫинче яланах хӑраса пӑхнӑ пек туйӑнакан кӑвак куҫӗсем сиккелеҫҫӗ.

Павел Никонов был худеньким мальчиком, на длинной шее которого беспокойно вертелась какая-то старенькая, лысоватая голова, а на сером, нездоровом лице жадно бегали серые, боязливые глазки.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Вӑл мана: Шура ялан мӗн те пулин шухӑшласа кӑларать, терӗ, — калаҫӑва хутшӑннӑ чирлӗрех, типшӗм хӗр Зоя Жильцова.

— Он сказал мне, — подтвердила худенькая, болезненная Зоя Жильцова, — что Шура всегда что-нибудь выдумает.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех