Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Э, вӗсем мар, ҫарти чиншӑн ҫунакан ҫынсемшӗн эпӗ ҫапла тӑкакланнӑ пулӑттӑмччӗ-и вара? — терӗ шеф.«А чепуха, стал бы я тратиться на этих чинодралов из армии! — ответил шеф.
Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.
Эсир мана пӗр чиншӑн кӑна аташакан pères de comédie вырӑнне хуманнине тивӗҫлипе пӗлтерессе шанатӑп; анчах Елена Николаевнӑна ӗҫлӗ те ырӑ кӑмӑллӑ ҫынсем килӗшнине эсир мана хӑвӑрах каларӑр: Егор Андреевич хӑй ӗҫӗнче пӗрремӗш пултаруллӑ ҫын; тата, тепӗр енчен, ман хӗр ырӑ ӗҫсем тунине юратать: апла пулсан, пӗл ӗнтӗ: Егор Андреевич хӑй тӗллӗн пурӑнма пуҫласанах, эсир ӑнланатӑр пулӗ мана, хӑй илекен шалупа пурӑнма пуҫласанах, ашшӗ хӑйне кашни ҫул илсе тӑма пиллесе панӑ укҫана та илме килӗшмен, шӑллӗсене панӑ.
XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Хула картинине витӗмлӗ сӑнани, чиншӑн ҫеҫ ҫунакан бюрократие вӑйлӑ кӑтартса пани, вак ҫынсене ним вырӑнне те хуманнине витӗр курса, пурнӑҫри хирӗҫӳсене туйса тӑни пӗтӗмпех Гоголь обществӑллӑ пурнӑҫ условийӗсене лайӑх пӗлни ҫинчен калать.
Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.
Хӑйне нумаях пулмасть панӑ чиншӑн вӑл питӗ савӑннӑ, тепӗр чух диван ҫинче выртса: «Ох, ох! кӑлӑхах кумса ҫӳремелли пурӑнӑҫ! Мӗн парать-ха мана хам поручик пулни?» — тесе калаҫкаланӑ пулсан та, ӑшра уншӑн ҫав тери хӗпӗртенӗ; калаҫнӑ хушӑра та вӑл ун ҫинчен пӑртак та пулин аса илтерме тӑрӑшнӑ.
Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.
— Эсӗ мана, ӑс-тӑнлӑ атте, акӑ мӗн кала: ҫакӑн пек чиншӑн мӗнле ухмах савӑнмасть, э?— А ты мне, папаша-умница, скажи: какой же дурак не будет радоваться такому званию, а?
V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
— Мӗнле суйнисене илтетӗн, куратӑн, — тепӗр аяк ҫине ҫавӑрӑнса выртнӑ майӑн каласа ячӗ, — ҫав суяна чӑтса пурӑннӑшӑн кайран санах ухмах тесе хураҫҫӗ, кӳрентерсе хунисене, хур туса хунисене тӳссе ирттеретӗн, ху тӳре, ирӗклӗ ҫынсем енчине уҫҫӑн каласа памашкӑн хӑяймастӑн, ху та суятӑн, йӑл-йӑл кулкалан, — йӑлтах ҫак ҫӑкӑр татӑкӗшӗн, ӑшӑ кӗтесшӗн, пӗр-пӗр ним хак тӑман чиншӑн пулса пырать ӗнтӗ, — ҫук, текех капла пурӑнма май пулмасть!
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
- 1