Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чикнӗскер (тĕпĕ: чик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хаҫатҫӑсем хатӗрлекен шкулти вӗрентӳ программипе палӑртнӑ пур предметпа та чи лайӑх пӗлӳ кӑтартнине ҫирӗплетекен хут, ҫуллахи пиншакӑн кӑкӑр кӗсйине чикнӗскер, ӳт-пӗве вӑй парса пырать.

Куҫарса пулӑш

I // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 69–77 с.

Арҫын ача, шурӑ пурҫӑн кӗпи аркине хура шӑлавар айне чикнӗскер, тавӑрнӑ ҫаннине кӑштах ҫӗклерӗ, чӗн пиҫиххине тӳрлеткелерӗ, юсанса тӑрса, Эльвира ҫине пӑхса илчӗ те юрласа ячӗ:

Куҫарса пулӑш

Славик // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 56–82 с.

Чавсине хуҫлатнӑ, сухари тултарнӑ хут хутаҫне пӑчӑртаса кӑкӑрӗ ҫумне тытнӑ, тепӗр алли — сухари илме чикнӗскер — хутаҫрах.

Сгибом локтя она прижимала к груди бумажный мешочек с сухарями и держала руку в мешочке, забыв вынуть сухарь.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫак хушӑра Нетти, ҫырӑва кӗсйине чикнӗскер, тухма васкамасть-ха; Моргиана ӑна мӗн те-тӗр кирлӗ мар-и тесе ыйтсан тарҫӑ хӗрӗн чӗлхи уҫӑлчӗ:

Между тем Нетти, сложив в карман записку, медлила уходить; на вопрос Моргианы — не нужно ли ей чего-нибудь — горничная сказала:

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Асту, тем ан аташ, — сылтӑм аллине кӗсъене чикнӗскер, ҫавӑнтах сӑран пиншак витӗр кӗпҫе кӑнтарса кӑтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сиротка механик, таса кӗпе тӑхӑннӑ, пушӑ ҫаннине пиҫиххи хыҫне чикнӗскер, Цыбуля патне пычӗ те хуллен, шӑл витӗр каласа хучӗ:

Механик Сиротка, в чистой рубашке с пустым рукавом, засунутым за пояс, посмотрел на Цыбулю и сказал негромко, будто сквозь зубы:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан, масар ҫинчен тухса пӗр ҫухрӑма яхӑн кайсан, Никита сасартӑк Тихон дворнике курчӗ; хулпуҫҫи ҫине кӗреҫе хунӑ, пиҫиххи хыҫне пуртӑ чикнӗскер, вӑл ҫул хӗрринчи тӗмӗсем хушшинче часовой пек тӑрать.

Потом, отойдя от кладбища с версту, Никита внезапно увидал дворника Тихона; с лопатой на плече, с топором за поясом он стоял в кустах у дороги, как часовой.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Ку тилӗ шӑтӑкӗ пулӗ тесе шутлатӑп эпӗ, — терӗ шурӑ саппун ҫакнӑ хӗрача, кӗсйине пӗр ывӑҫ кӑвак чечек чикнӗскер.

— Я думаю, что это нора лисы, — сказала девочка в белом фартуке, с пучком подснежников, торчащих из кармана на животе.

34 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Санина курсан, Полозов: «А! Пыратӑнах эппин?» тесе илчӗ те, ӗҫ ҫулла пулнӑ пулин те шлепке, шинель, калуш тӑхӑнса тата хӑлхисене хут чикнӗскер, крыльца ҫине тухрӗ.

Увидав Санина, Полозов только промолвил: «А! решился?» — и, надев шляпу, шинель и калоши, заткнув себе хлопчатой бумагой уши, хотя дело было летом, вышел на крыльцо.

XXXII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Павел Петровичран вӑл нихӑҫанхинчен ытларах хӑранӑ; вӑл чылайранпах Феничка хыҫҫӑн сӑнама тытӑннӑ, сьют тӑхӑннӑскер, сиккелемесӗр тинкерекен пит-куҫлӑскер, аллисене кӗсьисене чикнӗскер, — вӑл кӗтмен ҫӗртен, ҫӗр тӗпӗнчен ӳссе тухнӑ пек, ун ҫурӑмӗ хыҫне тухса тӑнӑ.

Павла Петровича она боялась больше, чем когда-либо; он с некоторых пор стал наблюдать за нею и неожиданно появлялся, словно из земли вырастал за ее спиною в своем сьюте, снеподвижным зорким лицом и руками в карманах.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл, пуҫне ӗнси ӑшне чикнӗскер, ыратакан ури ҫине килпетсӗррӗн таянса, сӑлтӑкласа, урамӑн шавлӑ юхӑмӗнчен часрах тарасшӑн, чун-чӗрене чулпа персе тӑкӑлтарнӑ пекех илтӗнекен ҫынсен вичкӗн сӑмахӗсенчен, вӗсем тӗлӗнсе пӑхнинчен хӑвӑртрах пытанасшӑн васкать.

А он, втянув голову в плечи, неловко приседая на больную ногу, торопился вырваться из шумного потока улицы, скрыться от людских взглядов и слов, что, будто камни, летели ему в душу.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Йывӑр чӑмӑркка туса тӗвӗлесе хунӑ ҫӳҫӗ ҫинче пурҫӑн ҫиппеле тӗрленӗ хӑю ҫулӑмланса йӑлкӑшать, хӗрлӗ кӗпи, юбка ӑшне чикнӗскер, нимӗн пӗркеленмесӗр унӑн тӳрӗ ҫурӑмӗпе шӑратса янӑ пек хулпуҫҫийӗсене ҫӑтӑ-ҫӑтӑ тытса пырать.

На тяжелом узле волос пламенела расшитая цветным шелком шлычка, розовая рубаха, заправленная в юбку, не морщинясь, охватывала крутую спину и налитые плечи.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех