Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чикни (тĕпĕ: чик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӑкӑр чикни пӑсмасть.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Ухтивана ҫӗҫӗпе чикни ҫинчен илтсен те карчӑк ҫав самантрах Яриле патне лӑштӑртатса ҫитнӗ.

Услыхав о том, что напали на Ухтивана с ножом, старушка тут же явилась в дом Яриле.

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ун пек тумалла мар пек, ку вӑл Урасмета пурнӑҫра такӑннӑ хыҫҫӑн пылчӑк ӑшне таптаса чикни пулӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

22. Алран вӗҫерӗннӗ ҫӑрттан // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ну, паллах, ҫавӑ, шыва чикни, пӗр минутра ӳссе ҫитейместех ӗнтӗ…

Ну, разумеется, та, что была в воде, не выросла за одну минуту…

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пӑвса е персе пӑрахни, ҫӗҫӗпе чикни, кире пуканӗпе ҫапни, наркӑмӑшлани…

Удушение, выстрел, нож, гиря, яд…

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

— Пӗрре отчет туса паратӑн-ха эс мана укҫана ӑҫта чикни пирки.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Тен ҫурӑмран ҫӗҫӗпе чикни пулӗ?

Быть может, удар ножом в спину?

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Пуринчен ытла шӑрпӑк чикни хӑратса пӑрахрӗ ӑна.

И что больше всего испугало ее — это спички.

Ҫурҫӗр ҫулҫӳревҫи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Анчах ашшӗпе амӑшӗ вилни, вӗсене тивӗҫлипе ҫӗре чикни Степан Степановича ытлашши пӑшӑрхантарман та, асаплантарман та, темелле.

Смерть родителей и честное предание их тела земли не доставили Степану Степановичу беспокойств и сердечных мук.

III // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

— Ку ӗнтӗ вӗҫкӗнлӗхе пула пуҫа арӑслан ҫӑварне чикни пулать.

— Это значит — из молодечества класть голову в львиную пасть.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Упӑшкине ҫӗре чикни ҫулталӑк та ҫитмен-ха, вӑл хӗрне те качча пачӗ, хӑй те ташлать!

Муж в земле ещё года не лежит, а она и дочь выдала и сама пляшет!

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Арӑмӗпе хӗрне ҫӗре чикни икӗ уйӑх иртмен, вӑл пур — пӗччен арӑм патне ҫӳре те пуҫларӗ тейӗҫ.

Мол, два месяца не прошло, как схоронил жену да дочь, а уже ходит по одиноким вдовушкам да перестаркам.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Абрумка ытлашши кӑмӑллӑ пек пулса калаҫни Тёмӑна килӗшмерӗ, вӑл укҫана пӗр савӑнмасӑрах илсе чикни те унӑн кӑмӑлне каймарӗ, Тёмӑн унчченхи пӗтӗм хаваслӑ туйӑмӗ сирӗлчӗ, унччен пӗр самант ҫеҫ каялла, чухӑна тӑрса юлнӑ тӳлек Абрумкӑна ҫывӑха хурса хӗрхенес килнӗ туйӑмӗ, халь улӑшӑнса кайрӗ.

Тёме не по душе была фамильярность Абрумки, не по душе было равнодушие, с каким последний принял от него деньги, и восторженное чувство сменилось разочарованием, то, что-то близкое, что он за мгновение до этого чувствовал к обездоленному, тихому Абрумке, сменилось.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Эсир эпӗ Баранкинӑн тӳшек ҫиттийӗ айне супӑнь коробкипе щётка чикни ҫинчен элеклеме кӑна пултаратӑр иккен!

Вы умеете только ябедничать, как я Баранкину под простыню мыльницу да щётку запихал!

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӗсем ҫине граната пӑрахнӑ чухне те, кашнин ҫинченех вӗсем сан аҫуна чӗрӗллех ҫӗре чавса чикни ҫинчен шутла.

Будешь в них гранаты бросать, о каждом думай: это он твоего отца живым в землю зарыл.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Вӑл хӑйӗн шайккипе пӗрле кукӑр аллине эртел кӗсйине чикни, никама та ним вырӑнне хуманни — ку пӗр инкек ҫеҫ.

— Что он со своими дружками руки загребущие запускал в артельный карман и ни с кем не считался — это лишь одна беда.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗри, шӑлаварне шурӑ чӑлха ӑшне ҫавӑрса чикни, пӗҫиссен чармакланӑ та кӗлет тӑрринче пӗчченех пулемет питлӗхӗ хыҫӗнче ҫурӑмне мӑкӑртса выртать; тепри, пулемет лентипе хӗреслӗ-мӗреслӗ явакланнӑскер, пусма тӑрӑх тапаҫланса хӑпарать.

Разбросав ноги в шароварах, заправленных в белые чулки, согнувшись под щитком, один лежал на крыше; второй карабкался по лестнице, обмотавшись пулеметной лентой.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лешӗ, галстуклӑ кӗпине шӑлавар ӑшне ҫавӑрса чикни, Саввӑна, кӗрешме хатӗрленнӗ пек, ыталаса илсе ҫӗклерӗ.

Тот, что был в шароварах на очкуре и при галстуке, даже обнял Савву и поднял его, точно собравшись бороться.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халӑх ҫав айван Мунчо айӑплӑ тесе тарӑхрӗ, игумен хӗснине пула Мунчо тӗрӗксен виллисене мӗнле ҫӗре чикни ҫинчен пӗр тунмасӑр каласа пачӗ.

Всеобщее негодование обрушилось на злосчастного дурачка Мунчо, который признался, после того как игумен избил его, что он один видел, как зарывали трупы турок.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хула ҫыннисем вӗсене тӑшман ан аркаттӑр тесе ҫӗр ӑшне чавса чикни ҫинчен Алексей Николаевич илтнӗччӗ.

Алексей Николаевич слышал о том, что ленинградцы зарыли их в землю, чтобы спасти от снарядов фашистских варваров.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех