Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чарасран (тĕпĕ: чар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗнлескер вӑл, сирӗн ялти Дегтярев? — такам пире калаҫма чарасран хӑранӑ пек, васкаса ыйтать вӑл манран.

Куҫарса пулӑш

Хуйхӑ хупӑрласан, хусӑк тыт // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Пассажирсене шкипер каютине ертсе кӗтӗм те хыпаланса — Гро килсе ҫитесрен, тытса чарасран хӑранипе вӗткеленсе парӑссене салтрӑм, ҫӗкленекен рейӑллӑ чалӑш икӗ парӑса, швартова пуҫтартӑм, кливера вырнаҫтартӑм, акӑ Дюрок руле пӑрчӗ те — «Эспаньола» ҫыран хӗрринчен тинӗселле хускалчӗ, чи кирли — ҫакна никам та асӑрхамасть.

Я отвел пассажиров в шкиперскую каюту и, торопясь, чтобы не застиг и не задержал Гро, развязал паруса, — два косых паруса с подъемной реей, снял швартовы, поставил кливер и, когда Дюрок повернул руль, «Эспаньола» отошла от набережной, причем никто этого не заметил.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хӑйне тытса чарасран хӑранӑ пек, васкаса калаҫма пуҫларӗ Ли Чжэнь-цзян.

Торопливо, словно боясь, что его остановят, заговорил Ли Чжэнь-цзян.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чочой, хӑйне тытса чарасран хӑраса, хирӗҫ чӗнмерӗ.

Чочой, опасаясь, что его остановят, не ответил.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Лодка, темле усал ҫын хӑйне тытса чарасран хӑранӑ пекех, питӗ васкаса утса пырать.

Лодка шла так быстро, точно боялась, что кто-то неприятный остановит её.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Хамӑр шыв уҫласа кӑларакан труба тӑрӑх электрозапаллӑ тол шашки антармалла, — хӑйне чарасран хӑранӑ пекех хӑвӑрт каларӗ вӑл.

Надо опустить по трубе, через которую мы откачаем воду, толовую шашку с электрозапалом, — быстро говорил он, будто боясь, что его остановят.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӑйӗн суранӗ экспедицине тытса чарасран вӑл пуринчен те ытларах пӑшӑрханать.

Его больше всего тревожило то, что его рана могла задержать экспедицию.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл сӗмлӗхре ҫулсӑр-мӗнсӗр, хӑйне такам тытса чарасран хӑранӑ пек чупрӗ, тӑкӑрлӑкран тухса, тепӗр урама пӑрӑнсан тин чупма пӑрахрӗ.

Он бежал в темноте, не разбирая дороги, наугад, словно боялся, что кто-то может удержать его, и, только миновав проулок и свернув на другую улицу, пошел шагом.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗр хут пӗрре — пӗрре, пӗр хут иккӗ — иккӗ, пӗр хут виҫҫӗ — виҫҫӗ, — хӑвӑрт та уҫҫӑн пуҫларӗ ача учитель чарасран хӑраса, анчах учитель пуҫӗпе сулчӗ те: — Ҫитет, — терӗ.

— Одиныжды один — один, одиныжды два — два, одиныжды три — три, — быстро и звонко начал Петя, боясь, чтобы его не прервали, но преподаватель кивнул головой: — Будет.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех