Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхенмесӗрех (тĕпĕ: хӗрхен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хамӑра та темле хӗрхенмесӗрех чуптарнӑ пек туйӑнать тата.

Куҫарса пулӑш

«Аван тӑратӑр-и!..» // Леонид Атлай. https://vk.com/id781919061?w=wall7819190 ... _248%2Fall

Ӑна темиҫе тӗрлӗ филантропла обществӑсен членӗ туса хунӑ, ҫавӑнпа унӑн час-часах, хӑй каланӑ пек, «ҫынсен хуйхи-суйхине ҫӑмӑллатассишӗн хӑйне хӗрхенмесӗрех кӗрешме тивет».

Филантропические общества, членом которых она состояла, заставляли ее «самоотверженно предаваться борьбе за облегчение человеческих страданий», как она выражалась.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Учрежденисенчи хӗрсемпе телефонпа сахалтарах калаҫмаллаччӗ, вӗсемпе ҫуршар сехет пакӑлтатма вӑхӑт тупатӑн пулӗ-ха эсӗ, ыратмасть сан шӑлу, шӑл ыратакан вӑхӑта хӗрхенмесӗрех тухтӑр патне каять.

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫинчи — йывӑҫ ҫинчи // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 57–62 с.

Ӑна хуйхи, Тен, хӗрхенмесӗрех ҫаклатрӗ?

Куҫарса пулӑш

IX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫапла ҫамрӑксен ҫутӑ ӗмӗтне пӗр хӗрхенмесӗрех таптать, кайран Сашипе Елюкӗ иккӗшӗ те вӑхӑтсӑр ҫӗре кӗреҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Элкей килйышӗ // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 5–14 с.

Унтан ӗҫрӗмӗр, татах та ӗҫрӗмӗр, шуррисемпе ҫапӑҫакан хӗрлӗ боецсен сывлӑхӗшӗн те, хамӑра вилӗмлӗ ҫапӑҫӑва кӗртекен хамӑрӑн урхамах пек ут-юлташсемшӗн те, хамӑрӑн хӗҫсемшӗн те, вӗсем пӗр мӑкалмасӑр тӗлех лексе пӗр хӗрхенмесӗрех шуррисен пуҫӗсене касчӑр тесе, тата ытти нумай япаласене те асӑнса ӗҫрӗмӗр ҫав каҫхине.

Потом пили еще, пили за здоровье красных бойцов, которые бьются с белыми, за наших товарищей коней, которые носят нас в смертный бой, за наши шашки, чтобы не тупились, не осекались и беспощадно белые головы рубили, и за многое другое еще в тот вечер пили.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хӑйсен карташӗнчи сарайне витме хатӗрленӗ хӑмисене ҫаклатса тухма шутлани те ӗҫе ӑнӑҫлӑ кӗреймен: материала хӑйсен ӑссӗн вырӑнсӑр салатас шута килҫурт совечӗ ырламан, пирӗншӗн тӑшманлӑ адмиралсене — Сенька Пантюшкинпа Гришка Симакова ашшӗсем пӗр хӗрхенмесӗрех хытӑ хӗртсе илнӗ.

Попытки же спереть со двора доски, предназначенные для обшивки сарая, не увенчались успехом: семейный совет не одобрил самовольного расходования материалов не по назначению, и враждебные нам адмиралы — Сенька Пантюшкин и Гришка Симаков — были беспощадно выдраны отцами.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Мӗншӗн тесен, шутланӑ тӑрӑх, тӑшман, пире ҫак ялти айлӑма хупса лартса тӗппипех пӗтерсе хурас тесе, юлашки вӑйне хӗрхенмесӗрех, ҫине тӑрсах ҫапӑҫмалла, вӑл ҫак ҫапӑҫӑва хӑйӗн пур-ҫук резервӗсене пӑрахмалла.

Тут-то, думали мы, противник уже проявит упорство, его соблазнит возможность сразу покончить со всем нашим отрядом, запертым в котловине села, и он будет наступать, невзирая на тяжёлые потери, введёт в дело все свои резервы.

Веселый ятлӑ салари ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Кам та пулин ҫӗнӗ япалапа интересленнине пӗлсен, Костя та хӗрсе кайнӑ, анчах часах тепӗр тӗрлӗ ӗҫе пула сивӗннӗ, виҫҫӗмӗшне пула вара ӑна та, иккӗмӗшне те, хӗрхенмесӗрех пӑрахнӑ.

Узнав о чьем-либо новом увлечении, Костя загорался тоже, но быстро остывал и бросал ради нового занятия, чтобы без сожаления оставить вскоре и его ради третьего.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах амӑшӗ вӗренсе ҫитнӗ ӗнтӗ ун хӑтланнине, унӑн чышкисенчен меллӗ кӑна пӑрӑнса, ӑна пӗр хӗрхенмесӗрех хулпуҫҫинчен силлет.

Удары предназначались матери, но она с привычной ловкостью уклонялась от них и сильно трясла его за плечо.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Юрать, пӳрт пултӑр! — йӑл кулса илчӗ те Кааля, ярангине хӗрхенмесӗрех пӑсса, Соньӑпа пӗрле пӳрт тума тытӑнчӗ.

Хорошо, дом! — улыбнулась Кааля и, без сожаления разрушив ярангу, принялась сооружать вместе с Соней дом.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Эпир кратертан ҫурма ҫарамасах тухнӑ, юлашки икӗ уйӑх хушши пире хӑйӗн ырлӑхне кӑтартман ҫутӑ хӗвел пирӗншӗн ытла та тарават пулса, ҫуттине те, ӑшшине те пӗр хӗрхенмесӗрех парать.

Мы вышли из кратера полунагие, и лучезарное светило, не баловавшее нас последние два месяца, щедро изливало на нас потоки света и тепла.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Киле таврӑнсан, арӑмӗсемпе хирӗҫсе каяҫҫӗ те час-часах вӗсене чышкисене хӗрхенмесӗрех хӗнеҫҫӗ.

Возвращаясь домой, ссорились с женами и часто били их, не щадя кулаков.

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Талькагуанона килсен вӑл, укҫа-тенкине хӗрхенмесӗрех, ҫынсене пуҫтарчӗ те, пӗтӗм ҫыран тӑрӑхӗпе шыраса ҫӳремешкӗн ячӗ.

Он вернулся в Талькагуано и, не жалея ни хлопот, ни денег, снарядил людей на поиски по всему побережью.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫакӑн пек сехетсенче тӗп-тӗрӗс кӑтартакан тӗкӗр унӑн мӑнаҫлӑхпа тулнӑ сӑн-питне, куҫа шартарса ямаллах йӑлкӑшса тӑракан сӑн-питне, ачаш та ҫепӗҫ хулпуҫҫийӗсене, хӑйӗн ҫырӑ пуҫӗ ҫинчен ӳкнӗ тӗксӗм хум хӳтлӗхӗнчи мраморлӑ мӑйне пӗр ҫӗре пӗтӗҫтерсе кӑтартнипе кӗвӗҫтерет, кун пек чухне вӑл хӑйӗн эрешӗсене, урӑххисемпе улӑштарас тесе, пӗр хӗрхенмесӗрех, йӗрӗнчӗклӗн аяккалла ывӑтать, иртӗхет вӑл вӗҫӗмсӗр — тӗлӗнмелле илемлӗ юханшыв ҫулсеренех хӑйӗн тавралӑхне улӑштарать, хӑйне валли ҫӗнӗ ҫул суйласа илет те вара, хӑйне каллех нумай-нумай тӗрлӗ ҫӗнӗ илемсемпе ҫупӑрлать.

Часы, когда верное зеркало так завидно заключает в себе ее полное гордости и ослепительного блеска чело, лилейные плечи и мраморную шею, осененную темною, упавшею с русой головы волною, когда с презрением кидает одни украшения, чтобы заменить их другими, и капризам ее конца нет, — она почти каждый год переменяла свои окрестности, выбирая себе новый путь и окружая себя новыми, разнообразными ландшафтами.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех