Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхенмерӗм (тĕпĕ: хӗрхен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Стасик аса килчӗ, ҫавӑнпа тарӑхрӑм, тӗнче илемне те хӗрхенмерӗм, хум айне путартӑм.

Куҫарса пулӑш

10 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Эпӗ саншӑн нимӗн хӗрхенмерӗм, хама та хӗрхенмерӗм

Куҫарса пулӑш

XIV // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Эпӗ уйрӑлса кайрӑм та кӑмпаллӑ вырӑнсене ыттисене кӑтартрӑм, никамшӑн та хӗрхенмерӗм пулин те ытларах татрӑм.

Я ушел и набрал больше, хоть я места всем показывал, никому не жалел.

47 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Костя мана — чи ҫывӑх тусӗ-ҫке-ха! — мӑнаккӑшӗн хӗрӗпе юнашар лартрӗ, эпӗ те вара, ыттисенчен юлмасӑр, хамӑн пикешӗн куҫ ӑшшипе чун уҫҫи тенине хӗрхенмерӗм, кӑшт хӗрсен тата, ташланӑ чух, ӑна йӑпатмӑш пӗр-ик пылак сӑмах та каланӑччӗ пулас — йывӑр-им!

Меня, как самого близкого друга, Костя посадил с теткиной дочкой, и я, не отставая от других, тоже более-менее старательно ухаживал за своей дамой, а когда, уже под хмельком, танцевали, даже сказал ей, кажется, пару банальных комплиментов — что мне стоило!

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Турӑ ав, пулӑшрӗ те, эпӗ саншӑн укҫама та хӗрхенмерӗм.

Бог дал счастья, я не пожалел.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Эпӗ хамӑн пурнӑҫа хӗрхенмерӗм, тата пысӑкрах хисеп илме тивӗҫлӗ…

Я жизни своей не щадил и заслужил большее.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ пурнӑҫа хӗрхенмерӗм

Я жизни не жалел…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Мухояров вӗсене пуҫ тайса тав турӗ те: эпӗ хаклӑ хӑнасене ырӑ тӑвасшӑн шалун виҫҫӗмӗш пайне хӗрхенмерӗм, терӗ.

Мухояров кланялся и благодарил, говоря, что он, для счастья угостить дорогих гостей, не пожалел третного будто бы жалованья.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫапах та хӗрхенмерӗм ӑна эпӗ — хӗрхенессӗм ан пултӑр ҫавна.

Но я не жалел его, – только этого еще не хватало.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех