Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрнех (тĕпĕ: хӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, авӑ, тӗп хулана Раҫҫей хӗрнех кайса лартнӑ.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Лайӑх иккен савнӑ хӗре ху ҫумна тытса ташлама, ҫаврӑнӑттӑн-ҫаврӑнӑттӑн та тӗнче хӗрнех кайса тухӑттӑн.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Шурлӑх урлӑ пынӑ чухне пулӑҫӑ шухӑшлать: «Ӗлӗк кунта шурлӑх ҫукчӗ. Кӳлӗ вӑрман хӗрнех ҫитетчӗ, халӗ хӑмӑш ӳсекен ҫӗрте таса шыв выртатчӗ. Пирӗн кӳле хӗррипе курӑк пусса пырать, пирӗн кӳлӗ шурлӑх пулать», — тет.

Пробирается по болоту рыбак и думает: «Не было здесь раньше болота. Озеро до самого леса доходило, а там, где теперь заросли камыша, была чистая гладь воды. Зарастает наше озеро у берегов и обращается в болото».

Кӳлӗ // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Вӑл кӑкӑрӗнче шалта темскер тирнӗ пек сисрӗ те тротуар хӗрнех тӗмеллерех ҫӗрти курӑк ҫине канма ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

Курак Мӗтри // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 19–34 с.

Ҫапла аппаланса пынипе сисмен те вӑл, шоссе хӗрнех ҫитсе тухнӑ-мӗн, акӑ юлашки ҫамрӑк хыр туратланса ӳсет, кӑшт леререх шоссе курӑнса выртать.

Куҫарса пулӑш

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Ура пӳрни ыратнине манса шыв хӗрнех, пӗр хӑва айне пырса тӑтӑм.

Куҫарса пулӑш

Инкексем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ашшӗ ҫирӗ хӑй хӗрнех, Тӑван ҫирӗ тӑванах.

Куҫарса пулӑш

Икӗ туй // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Чӑваш хӗрнех, ҫав Тоньӑнах, илмеллеччӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Шӑп шыв хӗрнех ӳкрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫапла эпир Федькӑпа ҫырма хӗрнех чупса ҫитрӗмӗр.

Так мы добежали с Федькой до самого оврага.

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Юлашкинчен Ефим Кондратьевич кимме ҫыран хӗрнех туртса ҫитерет те сӑмси ҫине канма ларать.

Наконец Ефим Кондратьевич подтаскивает лодку к берегу и приседает на нос — отдышаться.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӑрушлӑх ҫывхарса килнине туйса, вӑл тӗмесем хушшине кӗрсе кайрӗ те шыв хӗрнех шуса анчӗ.

Преследователи были уже совсем близко, неожиданно он бросился в заросли терновника и кубарем полетел с обрыва.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Лагерьтен ҫынсене ытларах илсе тухас тесе, борт-механика ҫыран хӗрнех хӑвартӑм.

Чтобы взять больше людей из лагеря, я оставил бортмеханика на берегу.

Ҫынсене хӑтарма! // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Ту хырҫисем шыв хӗрнех ҫитсе тухнӑ.

Горные отроги подходили вплотную к реке.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Час-часах ҫав ҫӑра чуллӑ сӑртсен тӳписем тинӗс хӗрнех ҫывхарса тӳрем ҫӗр ҫине ӳкереҫҫӗ пулсан та, пире иртсе кайма ҫителӗклӗ вырӑн юлать.

Часто эти цепи голых скал заполняли равнину, преграждая путь к морю, но и тогда оставалось еще достаточно места для проезда.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Эпир, ватӑ хӗрарӑмсем, кунта, инҫетри участокра асапланатпӑр, улӑм ҫинче ҫывӑратпӑр, ҫамрӑк хӗрсем ял хӗрнех ӗҫлеме каяҫҫӗ.

 — Мы, старые бабы, будем здесь на дальнем участке маяться, спать на соломе, а молоденькие девчонки пойдут работать под самую деревню.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл, хулпуҫҫине ҫӗклентерсе, шӑтӑк хӗрнех пырса тӑчӗ.

Он вобрал голову в плечи и подступил к самому краю ямы:

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Грузовик вӗҫӗ-хӗррисӗр вӑрманти ҫул тӑрӑх чупать, пӗр-пӗринпе ҫыхланса пӗтнӗ ҫӑмламас туратсемлӗ юрланнӑ йывӑҫсем, пӗр-пӗрин ҫумне хӗсӗнсе, ҫул хӗрнех туха-туха ларнӑ.

Грузовик мчался по нескончаемой лесной дороге, и заснеженные деревья с мохнатыми перепутанными ветвями, теснясь, подступали к самым обочинам.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫыран хӗрри чӗрӗк миля таранах анни те пулкалать, пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн анать те анать вӑл, юлашкинчен, ҫуллахи вӑхӑтра шыв хӗрнех ишсе ҫитет.

Случалось, что начинала оседать полоса берега в целую четверть мили шириной, оседала да оседала понемножку, пока наконец, как-нибудь летом, вся не сваливалась в реку.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кунта шыв юххи ҫыран хӗрнех ҫитет: тен, вилене хум ҫапса кӑларнӑ та, вӑл шыв хӗрринчех пӗр-пӗр тӗмрен ҫакланнӑ.

Здесь течение подходит всего ближе к берегу: может, тело выбросило на берег и оно застряло где-нибудь в кустах у самой воды.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех