Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрлӗрех (тĕпĕ: хӗрлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрлӗрех ҫутӑ пайӑрка урайӗнче выртакан ҫын ҫине ӳкрӗ.

Красноватая полоска света упала на лежащего.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вара Ваня юлташӑн унӑн аллинчи хут татӑкӗ ҫинчи табакӗпе спичкине сасартӑках туртса илесси, ӑна хӗрлӗрех тӗксӗм ҫӳҫӗнчен ачашласси, мӗнле те пулин ҫепӗҫ сӑмахсем каласси килчӗ.

ему вдруг ужасно захотелось отобрать у псе и листок бумаги с табаком и спички, погладить ее по рыжей головке и сказать что-нибудь очень нежное.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Унччен унӑн хӗрлӗрех минтер пек курӑннӑ ҫаврака пит-куҫӗ самантрах тӗксӗмленет.

Щеки его, до этого похожие па мягкие розовые подушечки, заметно бледнели.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Сӑнран пӑхма вӑл тӗреклӗ пӳ-силлӗ, хӗрлӗрех питлӗ ҫын — хӑйӗн пурнӑҫӗнче цирк артисчӗн шӑпине пур енчен те астивсе курнӑскер пек туйӑнать.

Это был здоровенный, краснощекий малый, прошедший уже, как видно, всю иерархическую лестницу циркачей.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Доруца унӑн хӗрлӗрех сухал пӗрчисем тапса тухнӑ ҫаврака пичӗ ҫине сӑнаса пӑхрӗ.

Взглянув на его круглую самодовольную физиономию с уже пробивающимся рыжеватым пушком.

Пӗрремӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ҫӳҫне шакла кастарнӑ; хӑй питӗ ырхан, пичӗ шап-шурӑ, пӗр пӗрчӗ хӗрлӗ тӗс юлман; путса кӗнӗ пысӑк куҫӗсем, питӗ хытӑ асапланакан ҫын куҫӗсем, кӑвар пек ҫунса тӑраҫҫӗ; тен, ыратнипе пӗрмай ҫыртнӑран пуль, тути кӑшт хӗрлӗрех, тӑртаннӑ пекрех курӑнать.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Хам тавралла кӳлӗ шывӗ хӗрлӗрех хӑмӑр тӗспе пӗвенчӗ.

Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Хӑйсем сӑнран пӑртак хӗрлӗрех те иккен.

Куҫарса пулӑш

7. Ваттисем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Чылай иртрӗ-и вӑхӑт, сахал-и… пӗве хӗрринче, тем ҫӳллӗш ӳссе ларнӑ ут кӑшкарӗсем хушшинче, темскер, хӗрлӗрех тӗслӗскер вӗлтлетрӗ.

Куҫарса пулӑш

Тимлӗ хуралҫӑ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 26–28 с.

Сысна шӑрчӗ евӗр хӗрлӗрех ҫӳҫӗ ҫуланса курӑнать.

Куҫарса пулӑш

Аттене тытса хупни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Урам енчи чӳречерен ирхи шуҫӑмӑн кӗрен ҫути кӗнӗ, Мӗтрийӗн хӗрлӗрех шӗвӗр сухалӗпе ырхан пичӗ ҫине ӳкнӗ.

Куҫарса пулӑш

Пролог // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Секретарь вырӑнне кӑтра хӗрарӑм ларнӑ, хӗрлӗрех ҫӳҫлӗскер, — вӑл Прасковья Алексеевна Макарова пулнӑ иккен, ӑна Эльгеев тӑруках палласа илеймен.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тӗлӗнмелле: умра ҫуллӑ сӑрӑпа ҫырнӑ пысӑк патша портречӗ — хӗрлӗрех ҫӳҫлӗ, шӗвӗр сухаллӑ вӑтам ҫулхи полковник — те хӑй вырӑнӗнчех ҫакӑнса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Ҫурхи кунсем // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Стар хӗрлӗрех ҫутӑ йӑрӑмсем еннелле кӑтартрӗ.

 — Стар показал в сторону красноватых просветов.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Коридор стенисене аялтан пуҫласа варри таран хура хӗрлӗрех, урайне сӑрӑ та хура тӗслӗ, шашка тытӑмӗллӗ кафельпе витнӗ, шурӑ мачча вара стенан кафель таранчченхи ытти пайӗ пекех авӑнчӑк ҫаврака кӗленчепе — электричество ламписене хуплаканскерпе — йӑлтӑртатать, лампӑсен хушшинче — пӗрешкел тан лаптӑксем.

Стены коридора были выложены снизу до половины коричневым кафелем, пол — серым и черным в шашечном порядке, а белый свод, как и остальная часть стен до кафеля, на правильном расстоянии друг от друга блестел выгнутыми круглыми стеклами, прикрывающими электрические лампы.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Малтанхи самантра таҫта ҫакӑнтах, хампа юнашарах, тӗтӗмпе хура тусан купи ӑшӗнчен хура та хӗрлӗрех ҫиҫем йӑлтӑртатса тухрӗ те, сывлӑш кисренсе, ӑшӑ шыв хумӗ пек мана ҫурӑмран пружина евӗрлӗ пырса тӗртрӗ.

В первое мгновение показалось мне, что где-то здесь, совсем рядом со мной. Коричневая молния вырвалась из клубов дыма и черной пыли, воздух вздрогнул и упруго, как волна теплой воды, толкнул меня в спину.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ӑна малтанхи чӗмсӗрлӗхех хупӑрланӑ; паҫӑрхи хӗрлӗрех ҫутӑ — мӗн пур япала ҫинче, анчах халӗ стенасем, чӳрече каррин антӑратакан тимлӗ ҫути тата сӗтел-пукан, ҫавӑн пекех шӑплӑх та хӑйсенче сивлек-хӑрушӑ, туйӑни-туйӑнми тимлӗхе, этем куҫӗсен ҫивӗчлӗхне пытарнӑ.

То же безмолвие окружало его; прежнее красноватое освещение лежало на всех предметах, но теперь стены и одуряющий, пристальный свет штор, и мебель, и тишина таили в себе зловещую, утонченную внимательность, остроту человеческих глаз.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Хӑлха ҫурӑласла вичкӗннӗн кӑшкӑртрӗҫ те ҫухалчӗҫ, кӗҫех Джис мӑнтӑр шурӑ хӗрлӗрех виҫӗ сыснана курчӗ — лентӑллӑ, шӑнкӑравлӑ; вӗсем тӑватӑ фут сарлакӑш, ылтӑн укҫа евӗр пысӑках мар платформа сӗтӗрсе кӑларчӗҫ, укҫа варринче — ҫӳллех мар капӑр шалча, ун ҫинче вымпел, унта ҫырса хунӑ: «Эпӗ кӗҫех килетӗп».

Резко и оглушительно протрубив, они скрылись, и Джис увидел трех розовых от жира свиней, в лентах и колокольчиках, везущих небольшую платформу в виде золотой монеты, фута четыре диаметром, посредине ее красовался невысокий шест с вымпелом и на нем надпись: «Я сейчас появлюсь».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Пуля вӗҫнӗ чухнехи хӗрлӗрех йӑлтӑртатура вӑл алӑкран вӑркӑнакан икӗ мӗлкене курать.

Красноватый блеск вспышек показал ему две спины, исчезающие за дверью.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Алӑк хӗп-хӗрлӗ тӗспе ҫуталнӑ; хӗрлӗрех йӑлтӑртатура Пенкалӗн пӗкӗрӗлнӗ кӳлепи куҫкалать.

Она была вся освещена буйным огнем; в красноватом блеске двигалась сутулая фигура Пенкаля.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех