Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑтланнӑн (тĕпĕ: хӑтлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем, хӑйсем ҫине килекен инкекрен тарса хӑтӑлма хӑтланнӑн, кашкӑра курнӑ сурӑх путеккисем пек, пӗр-пӗрин хыҫне пытанма тӑрӑшаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ чиркӳ — ҫӗнӗ куҫҫуль // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Хӑйӗнчен хӑй кулма хӑтланнӑн тӗмсӗлнӗ те — умӗнче йӑлтӑркка, тӗксӗм куҫсене курать, вӗсем Гленара шеллевпе те эрлӗкпе тӗсеҫҫӗ.

Пытаясь выразить улыбкой, что улыбается по своему адресу, Гленар увидел темные, блестящие глаза, взглянувшие на него с сочувствием и досадой.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унтан Гро пуҫне пӗкрӗ те — йывӑр шухӑшӗсене сирсе яма хӑтланнӑн аллисемпе сулкалашать.

Потом Гро сник и повел рукой, как бы отстраняя трудные мысли.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Халӗ ӗнтӗ унта пырса кӗни мана ӑссӑр хӑтланнӑн туйӑнчӗ.

А теперь мне казалось неблагоразумным появляться в этом районе.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Пӑхсассӑн, вӑл хӑйӗн ҫинчи сӑнчӑра, хӑйне хӑй тӑлласа, хӑй ҫинче йӑтса ҫӳрекен касмӑка, урса кайсах татма хӑтланнӑн, анчах, темӗн чул тӑрӑшсан та, ниепле те татма пултарайманӑн туйӑннӑ.

Казалось, он бешено рвет те цепи, которые сам на себя сковал и носит, рвет их и бессилен разорвать.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кэмби тата темскер калама хӑтланнӑн аллине сулса илчӗ те, унӑн алли ҫавӑнтах халсӑррӑн чӗркуҫҫийӗ ҫине ӳкрӗ.

Кэмби сделал неопределенный жест рукой и беспомощно уронил ее на колени.

«Дракон» хӑйӗн чунне сутать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл, сӑн-пичӗпе йӑлт улшӑнса кайнӑскер, вырӑн ҫинче тапкалана-тапкалана илет, вӑхӑт-вӑхӑтӑн темӗн итлет, таҫта тухса тарма хӑтланнӑн туйӑнать.

Он метался в постели с искаженным лицом, по временам к чему-то прислушиваясь, и куда-то порывался бежать.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Аллисене ҫав тери хӑрушла, уйӑха ярса илме хӑтланнӑн, ҫӳлелле ҫӗклерӗ те вӑл, питӗ хытӑ кӑшкӑрса ячӗ.

Страшно протянул он руки вверх, как будто хотел достать месяца.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Голова пир пек шуралса кайрӗ; винокурне сивӗ пек туйӑнчӗ, унӑн ҫӳҫӗ, пӗлӗтелле ҫӗкленме хӑтланнӑн, вирелле тӑчӗ; писӑрӑн та сехри хӑпрӗ; теҫетникӗсем, ҫӗр ҫумне ҫыпҫӑннӑ пек, шак хытса кайрӗҫ те, пӗрре карнӑ ҫӑварӗсене хупаймасӑр, пӑхса тӑраҫҫӗ: голован хӗрпултӑрӗ тӑрать иккен.

Голова стал бледен как полотно; винокур почувствовал холод, и волосы его, казалось, хотели улететь на небо; ужас изобразился в лице писаря; десятские приросли к земле и не в состоянии были сомкнуть дружно разинутых ртов своих: перед ними стояла свояченица.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫил, хушӑк витӗр кӗрсе, ҫӗр айӗнчи тӗттӗмлӗхе сирме хӑтланнӑн туйӑнать.

Ветер с поверхности дул через щель, как бы разгоняя темноту подземелья.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех