Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑтланатчӗҫ (тĕпĕ: хӑтлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑван ҫӗршывӑн историллӗ ҫул-йӗрне те, кулленхи пурнӑҫри пулӑмсене те хитрелетсе, якатса ҫырса кӑтартатчӗҫ, хурине те шурӑ тесе ӗнентерме хӑтланатчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

9 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Ӗлӗк Хусан ханӗсем ҫапла хӑтланатчӗҫ, вырӑссен те пур иккен ун пек йӑла.

Куҫарса пулӑш

17. Пурнӑҫ пӑрӑнӑҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Чей ӗҫмеллех памалла-и? — тесе ыйтатчӗҫ унтан, кошелекӗсенче юри нумайччен шыраса хӑтланатчӗҫ те, пӗр пус та памастчӗҫ.

— На чаишко-то дать? — спрашивали его; нарочно долго рылись в кошельках и не давали ни копейки.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӗсем барышнясем ҫинчен нумай калаҫатчӗҫ, пӗрре пӗринне, тепре тепӗринне юратса каятчӗҫ, стихсем ҫырма хӑтланатчӗҫ; час-часах ҫав ӗҫре эпӗ пулӑшни кирлӗ пулса тӑратчӗ; эпӗ хавассӑнах стихсем ҫырса хӑтланаттӑм, ҫӑмӑллӑнах рифмӑсем тупаттӑм, анчах темшӗн ман стихсем яланах кулӑшла пулса тухатчӗҫ.

Они много говорили о барышнях, влюблялись то в одну, то в другую, пытались сочинять стихи; нередко в этом деле требовалась моя помощь, я охотно упражнялся в стихосложении, легко находил рифмы, но почему-то стихи у меня всегда выходили юмористическими.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вилсессӗн хӑйсемпе мӗн пулассине пӗлме хӑтланатчӗҫ, мастерскойӗнче алӑк сулли патӗнчех, мӑшкӑлтӑк шыв лахханӗ ларнӑ ҫӗрте, урай хӑми ҫӗрсе кайнӑччӗ, ҫав нӳрӗ, ҫӗрӗк, йӗпе шӑтӑк витӗр сакайӗнчен сивӗ перетчӗ, йӳҫсе кайнӑ тӑпра шӑрши кӗретчӗ, ҫавӑнпа пирӗн ура шӑнатчӗ; эпир Павӑлпа иккӗн ҫав шӑтӑка утӑ тата ҫӗтӗк-ҫатӑк чике-чике лартаттӑмӑр.

Пытались догадаться о том, что будет с ними после смерти, а у порога мастерской, где стоял ушат для помоев, прогнила половица, из-под пола в эту сырую, гнилую, мокрую дыру несло холодом, запахом прокисшей земли, от этого мерзли ноги; мы с Павлом затыкали эту дыру сеном и тряпками.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шурӑ тӗтре ӑшӗнче — тӗтри хӑвӑрт сайраланса пыратчӗ — ҫара пуҫлӑ хӗрарӑмсем, пулӑ куҫӗсем пек ҫаврака куҫсемлӗ ҫӑмламас мужиксем пӗр-пӗрне ураран тӗке-тӗке ӳкерсе унталла-кунталла чупкаласа ҫӳретчӗҫ, пурте таҫталла тӗркесем, михӗсем, арчасем йӑтса каятчӗҫ, такӑна-такӑна ӳксе, турра тата Микул турра асӑнса хӑтланатчӗҫ, пӗр-пӗрне хӗнетчӗҫ; ҫакӑ пит хӑрушӑччӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах тата интереслӗччӗ; эпӗ ҫынсем хыҫҫӑн чупса вӗсем мӗн хӑтланаҫҫӗ-ха, тесе пӑхса ҫӳрерӗм.

В белом тумане — он быстро редел — метались, сшибая друг друга с ног, простоволосые бабы, встрёпанные мужики с круглыми рыбьими глазами, все тащили куда-то узлы, мешки, сундуки, спотыкаясь и падая, призывая бога, Николу Угодника, били друг друга; это было очень страшно, но в то же время интересно; я бегал за людьми и всё смотрел — что они делают?

VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӗсем мана хӑлхасене те татма пулать тесе кӑтартса пама хӑтланатчӗҫ, анчах унпа мана ӗнентерейместчӗҫ, эпӗ вара хам ҫиеле тухнӑшӑн хӗпӗртесе: — Ҫапах та хӑлхасене татса илмен-ха! — теттӗм.

Они пытались доказать мне, что уши тоже можно рвать, но это не убеждало меня, и я с торжеством говорил: — А всё-таки уши-то не оторваны!

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Беспризорниксем тин кӑна ҫуйӑхатчӗҫ, вӗҫерӗнсе тарма хӑтланатчӗҫ, — халь акӑ тӑнран тухса кайнӑ пек тӑраҫҫӗ вӗсем, хӑйсен ҫӗтӗк-ҫатӑк тумтирӗсен аркисене ҫӗклеҫҫӗ, сапаланчӑк ҫӳҫӗсене васкасах шӑлкаласа якатаҫҫӗ, хӑйсене мӗн чухлӗ те пулин йӗркене кӗртме тӑрӑшаҫҫӗ.

Только что они орали и вырывались — и вот, ошеломленные и ослепленные, подхватывают полы «клифтов», наспех приглаживают вихры, стараясь хоть как-то привести себя в порядок.

53 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

«Костьӑна» кура ачасем, кирлӗ мар чухнех, теветкелле хӑтланатчӗҫ.

С легкой руки «Кости» ребята часто шли на ненужный и опасный риск.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Анафема тенипе хӑрататчӗҫ, чиркӳрен уйӑрса хӑтланатчӗҫ.

И анафему тут тебе тычет и от церкви отлучает.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗ кун пек тӗрӗслевҫӗсене ҫеҫ тӗл пулман — вӗсем те лашаран малтан чупма хӑтланатчӗҫ те, кайран хӳрене тӑрса юлатчӗҫ!..

Я и не таких еще проверщиков встречал — тоже норовили наперед лошади забежать, а потом оказывались в хвосте!..

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех