Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑрататчӗ (тĕпĕ: хӑрат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тахҫанах хӑрататчӗ, пур пӗр вӗлеретӗп сана тетчӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Усал хыпар утпа ҫӳрет // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Клавье Микулая пӗр утӑм аяккалла утма памастчӗ, ҫийӗнчи кӗпи-йӗмне хывса илсе кутӗнчен тапса кӑларса ярассипе хӑрататчӗ.

Клавье не позволяет Мигулаю даже шага сделать в сторону и обещает в случае чего снять с него штаны и выпинуть с голым задом из дому.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Клиникӑра ӗҫлеме ӑна ют чӗлхене йӑвашрах пӗлни хӑрататчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Эпӗ хӗрарӑмсен оркестрӗнчи ҫула ҫитмен Матильдӑна пулса иртнӗ пӑтӑрмах пирки каламастӑп та, — ун чухне сире суд хӑрататчӗ.

Я уже не говорю о случае с несовершеннолетней Матильдой из дамского оркестра, когда вам угрожал суд.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл камит-мыскара туса ачасене хӑрататчӗ, кайран, вӗсене чӗнсе илсе, пӑрҫа ҫитеретчӗ.

Он любил ставить комедии и пугать детей, а потом звал их и кормил горохом.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

— Малтан укҫа памасан уйрӑлассипе хӑрататчӗ.

— Вначале, если не давал денег, грозилась разводом.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл пирӗн патра пӗр-пӗччен хуҫаччӗ, килхушшисем тӑрӑх хӑйӗн мундирӗ ҫинчи медальсене чӑнкӑртаттарса ҫӳресе пурне те хӑрататчӗ.

Он был на окраине полным хозяином и всегда ходил важный, пугая людей медалями на мундире.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ унашкал хӗре пуҫласа курнӑччӗ, вӑл мана йӗрӗнмелле пек туйӑнатчӗ тата лайӑх мар шӳт туса тӗрткеленисемпе хӑрататчӗ мана, ҫавӑн пек выляса хӑтланнисем маншӑн тутлӑ маррине кур пушшех ҫыпӑҫса аптӑрататчӗ.

Я в первый раз видел такую девицу, она была противна мне и пугала меня, грубо заигрывая, а видя, что эти заигрывания не сладки для меня, становилась всё назойливее.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл вилӗмрен хӑраманни Павӑла пит хӑрататчӗ, Павӑл мана каҫсерен вӑрата-вӑрата пӑшӑлтататчӗ:

Его бесстрашие перед смертью очень пугало Павла, он будил меня по ночам и шептал:

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Нетавщина тарӑхтаратчӗ те, ӑна хӑрататчӗ те пулас, анчах: вӑл вӗрентӳ мӗнлескер? тесе ыйтсан, вӑл питех те ӑнланса илмелле мар ответлетчӗ:

Нетовщина раздражала и, видимо, пугала его, но на вопрос: в чем суть этого учения? — он отвечал не очень вразумительно:

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑ ӑна хӑрататчӗ, вӑл салхуланса каятчӗ.

Это его пугало, он хмурился.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл укҫине ыйтатчӗ, эпӗ лавкана илме пырсассӑн, кивҫене кӗнӗшӗн манран хуҫа укҫине тытса юлӑп тесе хӑрататчӗ.

Он требовал денег и грозил, что станет отбирать у меня за долг хозяйские, когда я приду в лавку за покупками.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл хӑй ывӑлне юратни те ӑссӑрланса хӑтланни майлахчӗ, мана хӑйӗн вӑй-хӑвачӗпе култаратчӗ тата хӑрататчӗ те; ҫав вӑй-хӑвата эпӗ ниепле те мар, хаяр вӑй-хӑват ҫеҫ теме пултаратӑп.

Её любовь к сыну была подобна безумию, смешила и пугала меня своей силой, которую я не могу назвать иначе, как яростной силой.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑ ман кӑмӑла каймастчӗ тата мана хӑрататчӗ, эпӗ хуҫа хӑратса каланине асра тытаттӑм.

Это не нравилось мне и пугало меня, — я помнил угрозу хозяина.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каламасӑрах паллӑ, ҫаптарасси пирки хӑй мӗн шухӑшланине кукамай ӑна ӑнлантарнах, ҫавӑнпа вӑл пире ҫаптарма хӑймастчӗ; апла пулин те, вӑл час-часах, уйрӑмах мана, чӗр хулӑсемпе хӑрататчӗ тата fouetter сӑмаха (темле fouatter тенӗ пекрех) ҫав тери йӗрӗнтермелле тата мана ҫаптарасси ӑна питӗ савӑнтарас пек сасӑпа калатчӗ.

Само собою разумеется, что бабушка объяснила ему свое мнение насчёт телесного наказания, и он не смел бить нас; но, несмотря на это, он часто угрожал, в особенности мне, розгами и выговаривал слово fouetter (как-то fouatter) так отвратительно и с такой интонацией, как будто высечь меня доставило бы ему величайшее удовольствие.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тӗрӗссипе, ачасем ҫав тери хӑвӑрт йӗркене кӗрсе пыни, ҫак ӗҫ ытла та ҫӑмӑллӑн пулса пыни мана хӑратмаллипех хӑрататчӗ.

Да, на первых порах меня прямо пугала быстрота и легкость, с какой ребята принимали нормальный душевный облик.

48 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Кэмби кӑшкӑратчӗ, хӑрататчӗ, сурчӑкне пӗрӗхтеретчӗ, ура тапса ятлаҫатчӗ.

Кэмби кричал, грозил, брызгал слюной, топал ногами.

Хуҫи кам? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл яланах кӑшкӑрса хӑрататчӗ — акӑ, пӗрре парӑп та… тетчӗ.

Он одним криком брал — дескать, я тебе сейчас как дам…

18 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Мана пӗр япала кӑна — чӑн-чӑн ҫынна курмасӑр вилсе каясси ҫеҫ хӑрататчӗ… халь ӗнтӗ эсир ман пата килни маншӑн мӗне тӑнине ӑнланатӑр…

Меня одно страшило: умереть, не видавши человека… теперь вы понимаете, что для меня ваше посещение…

Вӑрӑ чакак // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 3–29 с.

Ку мана пит хӑрататчӗ.

Это меня очень тревожило.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех