Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл сыпӑк хӑнӑхман ҫамрӑкшӑн тертлӗ пулчӗ, ҫапах та хӑратаймарӗ.

Куҫарса пулӑш

IX // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 108–131 с.

Чӑн та, халӗ вӑл урӑх нимӗнрен те шикленмест ӗнтӗ, йывӑҫ ҫулҫисем шӑппӑн чӑштӑртатни те ӑна текех хӑратаймарӗ.

Он и вправду преодолел свой страх перед темнотой, его не пугал уже таинственный шелест листвы, пробегавший по вершинам , деревьев.

XI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ку ҫынна ним чухлӗ те хӑратаймарӗ.

Он даже не испугался.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вавжонпа Марысьӑна выҫлӑх ыттисене хӑратнӑ пекех хӑратаймарӗ, мӗншӗн тесен Хура Ӑмӑрткайӑк вӗсен хутне кӗрсех тӑчӗ.

Только Вавжону и Марысе голод угрожал меньше, чем другим, так как их оберегала могущественная рука Черного Орлика.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Халь ӗнтӗ ҫил чакрӗ, хумсем шӑпланчӗҫ те тинӗс вӗсене урӑх нимӗнпе те хӑратаймарӗ.

Впрочем, ветер мало-помалу стих и море успокоилось.

II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ун хыҫҫӑн перкелени ҫаплах шатӑртатса юлчӗ, анчах Васькӑна вӑл ытла хӑратаймарӗ.

Вдогонку ему затрещали выстрелы, но на Ваську они особого впечатления не произвели.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.