Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӗҫсе-ҫисе савӑннӑ вӑхӑтра, усал-тӗсел курӑннӑ пек, Ваҫухха пырса кӗчӗ те, алӑк ҫумӗнчен хӑпмасӑр, туйи ҫине тӗренсе тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Ӗлӗк тарҫу полнӑ полӗ те, халь эп сан тарҫу мар ҫав, — алӑк патӗнчен пӗр утӑм хӑпмасӑр тавӑрчӗ Аттеней.

Куҫарса пулӑш

3. Ҫынсене мӗн вӑрҫтарать // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Мана пӑхӑнакан ҫынсем, Сире калатӑп пытармасӑр: Манран пӗр ҫухрӑм та хӑпмасӑр Мана йӗрлеҫҫӗ ҫӑхансем.

Куҫарса пулӑш

XXX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Сахал-и ыйӑха курмасӑр, Эп сӑпкунтан самант хӑпмасӑр, Куҫа хупмасӑр, сиктерсе Ҫӗр каҫиччен-ҫке лӑплантарнӑ, Усалсенчен те хӳтерсе, Телейлӗ тӗлӗкпе кантарнӑ.

Куҫарса пулӑш

IX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Каласа кӑтарт-ха, — терӗ вӑл ун патӗнчен хӑпмасӑр.

Куҫарса пулӑш

2. Вӑрман юрри // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Йытӑ вырӑнтан хӑпмасӑр кунӗ-кунӗпе выртать — виличченех; иртен-ҫӳрен ҫакна курса кунта урӑх шанӑҫ ҫуккине туять, пурнӑҫа шанӑҫ пӗтнӗлӗх ҫавӑрса хӗстернӗ.

Собака лежит день за днем, не сходя с места, пока не умрет, и прохожий, видя ее, чувствует, что здесь нет больше надежды: жизнью овладевало отчаяние…

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кунсӑр пуҫне Фаркугар хӑйӗн поварне шелсӗррӗн хӗнет; йӗнертен хӑпмасӑр ҫӳрет; ҫавӑнпах, унӑн канӑҫсӑр виҫине-тиевне чӑтаймасӑр, виҫӗ ашак вилсе выртрӗ.

Кроме того, Фаркугар жестоко бил своего повара; ездил, не слезая с седла, благодаря чему прикончил трех ослов, не вынесших его беспокойной тяжести.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сасартӑк Цаупере, Гентран пачах та хӑпмасӑр юнашар пыраканскер, ҫӗр ҫумне лӑпчӑнчӗ те Гента айккинелле тӗртрӗ, ҫӗртен шӗп-шӗвӗр темиҫе турат туртса кӑларчӗ, — вӗсен вӗҫӗсене тикӗт евӗр хура ҫӑра темӗскер сӗрнӗ.

Вдруг Цаупере, неотлучно сопровождавший его особу, припал к земле и, отстранив Гента, вытащил из земли несколько заостренных щепочек, верхние концы которых были покрыты чем-то густым и темным, вроде дегтя.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Блюм сехетне пытарчӗ, тутине пӑчӑртаса ҫыртнӑ та шывалла тӗмсӗлет, унтан ҫӗкленчӗ, кӑштах уткаласа ҫӳрерӗ — ҫыранран хӑпмасӑр, вара таврӑнчӗ те малтанхи вырӑна пырса ларчӗ.

Блюм спрятал часы, продолжая кусать губы и смотреть на воду; затем встал, походил немного, стараясь не удаляться от берега, возвратился и сел на прежнее место.

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ҫав кун Давенант чӳрече патӗнчен хӑпмасӑр чӗлӗм туртрӗ, вентиляторӑн тимӗр калпакӗн чалӑшӗнче телеграф провочӗсем касса уйӑракан пӗлӗтсен сийӗсене сӑнать…

Весь этот день Давенант курил, почти не отходя от окна, и разглядывал под уклоном железного колпака вентилятора слои облаков, перерезанные чертой телеграфного провода.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Телегин халӗ ӗнтӗ тулта мӗн пулса иртнине кантӑкран самантлӑха хӑпмасӑр сӑнарӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эсир вара, хӗрӗм, паян килӗре таврӑнма пултаратӑр, халь ун ҫумӗнче ҫын хӑпмасӑр ларни кирлех мар.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗр сӑмахпа, Ҫӑпата Матвине пульницана илсе ҫитерессе ҫитерчӗ вӑл, ирччен ун патӗнчен хӑпмасӑр ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Свиношок вара кунсеренех, йытӑ ҫури пек, Эмиль хыҫҫӑн пач хӑпмасӑр ҫӳрерӗ, ҫакна кура, Эмиль чӗри ирӗлсе кайманни анчах.

День-деньской Свинушок ходил за Эмилем по пятам, как собачка, и сердце Эмиля таяло.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Этем куҫӗ тӗксӗм ҫӑлтӑра телескоп витӗр малтанах кураймарӗ пулсан, кайран 10 сехет пӗр хӑпмасӑр пӑхса тӑрсан та пурпӗрех кураймасть.

А человеческий глаз, если в первый момент не увидел в телескоп слабую звезду, то и не увидит ее никогда, смотри хоть 10 часов подряд, только глаз устанет.

Ҫӑлтӑрлӑ тӳпе ӳкерчӗкӗ // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Халӗ вӗсем тӳпене куҫ-шӑтӑксенчен хӑпмасӑр сӑнаҫҫӗ.

Теперь, не отрываясь от глазков, они наблюдали за небом.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫынсем, сенӗкӗсене, кӗреплисене сӗвентерсе ӗҫ вырӑнӗсенчен аякках хӑпмасӑр, кам ӑҫта ҫавӑнта — кӗлтесем ҫине, тырӑ кӑшӑлӗ, улӑм кули кутне лара-лара тухнӑ, кам, тӑвар сапса, ҫӑкӑрпа ҫӗрулми, хӑяр ҫиет; шӳтлеҫҫӗ, калаҫаҫҫӗ — канаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Акӑ эсир чирлесе ӳкрӗр, — юратнӑ арӑмӑр хӑйӗн чирне манса каять, эсир ӑна: кӑлӑхах ан асапланӑр, тесе каласан та, сирӗн вырӑнӑр ҫумӗнчен пӗр хӑпмасӑр ларать; эсир кирек хӑш самантра та хӑвӑр ҫине вӑл: «мӗн тӑвӑн-ха ӗнтӗ, эпӗ каланӑччӗ, анчах мана пурпӗр, ҫапах та эпӗ сана пӑрахассӑм ҫук» текен куҫсемпе пӑхнине туятӑр.

Но вот вы сделались больны, — любящая жена ваша забывает свою болезнь и неотлучно, несмотря на ваши просьбы не мучить себя напрасно, сидит у вашей постели, и вы всякую секунду чувствуете на себе ее соболезнующий взгляд, говорящий: «Что же, я говорила, но мне все равно, и я все-таки не оставлю тебя».

XXIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑватлӑ ящерӑн хул калакӗ ҫинчи тӑрӑхла шӑтӑка куҫӗсемпе пӗр хӑпмасӑр пӑхса, Давыдов пуҫне сулчӗ.

Давыдов кивнул головой, не отрывая глаз от маленького овального отверстия в костяной пластине — обломке лопатки могучего ящера.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Килӗнче ларать-ха хӗртсурт пек ниҫталла хӑпмасӑр.

Сидит в избе как домовой.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.