Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ун вырӑнне вара кирек хӑҫан та кӑмӑллӑ Маюкран, хӑйне ик тӗрлӗ станокпа ӗҫлеме вӗрентсе хӑнӑхтаракантан, хӑпа пӗлмест Анфиса.

Куҫарса пулӑш

Маюк // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 45–55 с.

Ҫавӑнпа Турунов монтажниксен ҫумӗнчен хӑпа та пӗлмест, ахаль те вут ҫинчи пек ӑшаланаканскерсене вӗҫӗмсӗр хистет, май ҫук васкатать.

Куҫарса пулӑш

XXVIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Вӑл унран хӑпа та пӗлмерӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Мӗн тума кирлӗ эпир ӑна? — сехри хӑпа пуҫларӗ пулсан та, хӑйне хӑй ниме пӗлтермен хыпар илтнӗн тыткалама тӑрӑшса, тепӗр хут ыйтрӗ Макҫӑм.

Куҫарса пулӑш

XIV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Стройра юнашар утни ҫитменччӗ-ха, вӑл тата Дорогобужра та чӑвашсенчен хӑпа пӗлмерӗ.

Мало того, что он порядком надоел ему в строю, так и здесь, в Дорогобуже,

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗчӗк ача евӗр хӗпӗртесе ӳкнӗ Петӗр ӗнтӗ машини патӗнчен хӑпа пӗлмест, паян ҫеҫ машинӑпа ҫӳреме ирӗк илнӗ пек, ӑна тӑла татӑкӗпе шӑлкаласа кӑна тӑрать.

Куҫарса пулӑш

VII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Вӑл пысӑках мар хӑпа ҫуртне вырнаҫрӗ.

— Он съехал в небольшую гостиницу на набережной.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Шари! ҫухӑрса ячӗ вӑл, хӑй ҫумӗнчен халӗ те хӑпа пӗлмен упана пӗррех тӗкрӗ, ҫавӑнтах, хӑй сассинчен хӑй хӑранипе, вӑранса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Килсе ҫулӑхрӗ те хӑпа та пӗлмест», — шухӑшларӗ вӑл Виктор Николаевич ҫинчен.

«Этот теперь как банный лист пристал, не отлепится», — подумал он про Виктора Николаевича.

IX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хуйхӑрнӑ чух мӑнкӑмӑллӑх е кӑмӑл хуҫӑлнӑ пек, е телейсӗр пек, е ҫирӗп ҫын пек кӑтарттарасшӑн; ҫак киревсӗр кӑмӑла эпир йышӑнмастпӑр, анчах вӑл нихҫан та — чӗрепе хуйхӑрнӑ чухне те — пиртен хӑпа пӗлмест, хуйхӑн вӑйне, тивӗҫлӗхне тата чӑнлӑхне чакарать.

Тщеславие в горести выражается желанием казаться или огорченным, или несчастным, или твердым; и эти низкие желания, в которых мы не признаемся, но которые почти никогда — даже в самой сильной печали — не оставляют нас, лишают ее силы, достоинства и искренности.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Юлашкинчен, эпӗ аннене ыталаса илтӗм те, ун ҫумӗнчен хӑпа пӗлмесӗр, хамӑн хуйхӑмсӑр пуҫне нимӗн ҫинчен те шутламасӑр, татӑлса макӑртӑм.

Наконец я обнял ее и, прильнув к ней, плакал, плакал, ни о чем не думая, кроме своего горя.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хамӑртан хӑпа пӗлмен асапӑмӑр пӗрехмай пусса тӑнине пула эпир ҫавна тӳссе курма хӑнӑхнӑ.

И даже привыкает к своему бедственному положению.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ ӗнтӗ аппа килчӗ те манран ыйтса пӗлме тытӑнчӗ, анчах эпӗ пӗр ыйтӑвне те ӗретлӗ тавӑрса калаймарӑм, мӗншӗн тесен нимӗн те ӑнкараймастӑп: фермерӗсем ҫав тери пӑлханаҫҫӗ, пӗрисем хурахсене хирӗҫ халех тухмалла, ҫур ҫӗр ҫитесси темиҫе минут кӑна юлнӑ теҫҫӗ, хурах ҫынни сурӑхла макӑрма тытӑниччен тӑхтамалла теҫҫӗ; ҫитменнине тата, Салли аппа хӑпа пӗлмест, эпӗ йӑлт чӗтрене ертӗм, хӑранипе ура ҫинче аран тӑратӑп; пӳлӗм ӑшӑнса кайрӗ, манӑн шлепке ӑшӗнчи ҫу, ирӗлсе, мӑйпа тӑнлав тӑрӑх юхма тытӑнчӗ; пӗр фермерӗ халех хӳшше кайса, вӗсене сыхласа лармалла та пырса кӗрсенех ярса тытмалла тесен, — эпӗ чутах тӳнсе каймарӑм; ҫак вӑхӑтра манӑн ҫамка тӑрӑх ҫу юхса анчӗ.

Наконец тетя пришла и давай меня расспрашивать; только я ни на один вопрос не мог ответить как следует, совсем ничего не соображал, потому что фермеры ужасно волновались: одни хотели сейчас же идти на бандитов, говорили, что до полуночи осталось всего несколько минут, а другие уговаривали подождать, пока бандит не заблеет овцой; да еще тут тетя Салли пристала со своими расспросами, а я весь дрожу и едва стою на ногах от страха; а в комнате делалось все жарче и жарче, и масло у меня под шляпой начало таять и потекло по шее и по вискам; и когда один фермер сказал, что «надо сейчас же идти в хибарку, засесть там и сцапать их, как только они явятся», — я чуть не свалился; а тут масло потекло у меня по лбу.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хӗрсем Маюкран хӑпа пӗлмерӗҫ, хӑшӗ-пӗри матрос тумне пӳрнисемпех хыпашласа пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл, хӑпа пӗлми ҫыпҫӑнчӑк чиновникран пӑрӑнса, Григорий патӗнчен иртсе пынӑ чух Григорий ун умне тухса тӑчӗ те, аллине карттус сӑмси патне тытса, хумханчӑклӑн ыйтрӗ:

Когда он, отмахиваясь от назойливого чиновника, проходил мимо Григория, тот преградил ему путь и, приложив руку к козырьку фуражки, волнуясь, спросил:

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл иккӗмӗш стакана шалтах ӗҫсе ячӗ те типӗтнӗ пулӑ татӑкне вӑрахчен чӑмласа ларчӗ, эрех хӑпа пӗлми шухӑшсене пуҫран кӑштах та пулин сирессе кӗтрӗ.

Он выпил второй стакан залпом, долго жевал кусок вяленой рыбы, все ждал, когда хмель ударит в голову, заглушит неотвязные мысли.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ыйхӑран вӑраннӑ Христоня, мӑкӑль-шакӑллӗ кукӑр ури пӳрнисене выляткаласа, алӑк патӗнче ларать, Степанпа хӑпа пӗлмесӗр калаҫать, анчах лешӗ, кутӑна персе, Христоня ыйтӑвӗсем ҫине нимӗн те тавӑрса каламасть, кӗҫҫе ҫинче чӗмсӗррӗн чӗлӗм туртса выртать.

Проснувшийся Христоня сидел около выхода, шевелил узловатыми, искривленными пальцами ног, настойчиво заговаривал со Степаном, а тот, лежа на полсти, молча курил, упорно не отвечая на Христонины вопросы.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Стара-Загорӑри авӑн уйӑхӗнчи пӑлхав хыҫҫӑн тӗрӗксен сехри чӑнласах хӑпа пуҫларӗ, вӗсем хӑйсен вӗччине пӑлхарсене юнлӑ асап кӑтартнипе каҫӑхтарма тӑрӑшрӗҫ.

Однако после неудачного сентябрьского восстания в Стара-Загоре турки не пугались не на шутку, и ярость их вылилась в кровавые расправы над болгарами.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

58. Ҫак кӗнекере ҫырнӑ саккун мӗн хушнине пурӑнӑҫласа тӑма тӑрӑшмастӑн пулсассӑн, хӑвӑн Ҫӳлхуҫа Туррун ҫакӑ мухтавлӑ та хӑрушӑ ятӗнчен хӑраса тӑмастӑн пулсассӑн, 59. Ҫӳлхуҫа сана хӑвна та, санӑн тӑхӑмна та халиччен пулман шӑтан-юханпа аптӑратса ӳкерӗ, иртсе кайми хӑрушӑ шӑтан-юханпа тата иртсе кайми усал чир-чӗрпе чирлеттерсе хӗне ярӗ; 60. сана Египет чирӗсене, хӑвна хӑратса тӑнӑ пӗтӗм [усал] чире, ертӗ, вӗсем вара санран хӑпа пӗлмӗҫ; 61. хӑвна тӗппипе пӗтерсе тӑкичченех Ҫӳлхуҫа сан ҫине ҫак саккун кӗнекинче ҫырса кӑтартман пӗтӗм чире [тата ҫырса кӑтартнӑ пӗтӗм чире] ярса тӑрӗ; 62. эсир тӳпери ҫӑлтӑрсем пекех йышлӑччӗ, анчах хӑвӑн Ҫӳлхуҫа Туррун сӑмахне итлеменнипе эсир сахаллӑн тӑрса юлатӑр.

58. Если не будешь стараться исполнять все слова закона сего, написанные в книге сей, и не будешь бояться сего славного и страшного имени Господа Бога твоего, 59. то Господь поразит тебя и потомство твое необычайными язвами, язвами великими и постоянными, и болезнями злыми и постоянными; 60. и наведет на тебя все [злые] язвы Египетские, которых ты боялся, и они прилипнут к тебе; 61. и всякую болезнь и всякую язву, не написанную [и всякую написанную] в книге закона сего, Господь наведет на тебя, доколе не будешь истреблен; 62. и останется вас немного, тогда как множеством вы подобны были звездам небесным, ибо ты не слушал гласа Господа Бога твоего.

Аст 28 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.