Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑнасенчен (тĕпĕ: хӑна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӑнкуна, сӑмахран, хӑнасенчен кам чи малтан килет, ӑна тенкел ҫине минтер хурса ҫавӑн ҫине лартаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Канаш параканни // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ватӑрах хӗрарӑм хӑнасенчен тем пирки каҫару ыйтнӑ пек кулкаласа илчӗ те ӗҫ пур тесе килхушшине тухрӗ.

Улыбаясь гостям, словно извиняясь в чем-то, пожилая женщина сказала, что у нее есть дело во дворе, и вышла.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ирхине хӑнасенчен чи малтан Тарье йыснӑшӗ Варсан Викторович вӑранчӗ.

Куҫарса пулӑш

Вилӗм // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Черкке хыҫҫӑн черкке йӑвантарса пулӑ шӳрпи сыпса ларакан хӑнасенчен темиҫе хутчен те кӑшкӑрса ыйтрӗ Али-Акрам:

Куҫарса пулӑш

15. Хан хайӗн талайне кӑтартать // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ҫынсенчен, хӑнасенчен кӑшт хӑтӑлсан мӑрса хӑйӗн хуҫалӑхне пӑхса ҫаврӑнчӗ: выльӑх-чӗрлӗх мӗн чухлӗ юлнине тӗрӗслерӗ, кӗлечӗсене кӗрсе тухрӗ, утӑ капанӗсене шутларӗ, ял тулашӗнчи арманне ҫитсе килчӗ.

Куҫарса пулӑш

13. Аттенее ҫӗр кирлӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Турра шӗкӗр, хӑнасенчен нихҫан та татӑк тӑман-ха хан кил-ҫурчӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Пуҫа килсен — пушмак // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Вӗренекенсем хӑнасенчен интервью илсе хӑйсене практикӑра тӗрӗслӗҫ, кирлӗ ыйтусем пама вӗренӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Журналист ӗҫӗпе паллашаҫҫӗ // Каҫал Ен. http://kasalen.ru/2022/09/09/%d0%b6%d1%8 ... %d0%b0cce/

Пикпулат пӳртрен хӑнасенчен малтан тухрӗ те тарҫӑсене часрах Бурнаш лашисене кӳлме хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

7. Икӗ хурчка // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Калаҫу политика еннелле куҫнине туйса, Эльгеев кӗтмен хӑнасенчен шиклене пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ман пекех — Дюрок, Эстамп, капитан тата хӑнасенчен нумайӑшӗ тӑраҫҫӗ.

Стояли также Дюрок, Эстамп, капитан и многие из гостей.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Аскӑнлӑх вӑл вӑхӑтра хулара нихӑҫан пулман калӑпӑша ҫити ӳссе кайрӗ, анчах Амалия хӑйсен хупахӗнчи хӑнасенчен пӗрин чӗр куҫҫи ҫине те халиччен ларса курман, ӑна пӑшӑлтатса систереҫҫӗ пулин те: бургомистр, Франц фон Кухен герр, Карл фон Шванциг герр, Эзельсон тата пирӗн салтаксем.

Разврат к тому времени достиг в городе неслыханных пределов, но Амалия ни разу еще не села на колени ни к кому из гостей своего трактира, хотя ее усердно щипали: бургомистр, герр Франц-фон-Кухен, герр Карл-фон-Шванциг, Эзельсон и наши солдаты.

II. Юрату // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Хӑнасенчен пӗри пӳртрен тухма тӑнӑ иккен те, ӑна Йысна пырса чарнӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хуҫа, хӑнасенчен хӑшне итлемелле-ши тенешкел, иккӗшне те чӑл-чал куҫласа илчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кунта ним тӗлӗнмелли те ҫук — лашасем вӗт тӗлӗнмелле лайӑх чӗрчунсем, хӑнасенчен кашниех Лукоса ачашласа илме тӑрӑшрӗ.

Да оно и понятно — ведь лошади такие чудные животные, все так и норовили погладить Лукаса.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хӑнасенчен пӗри ҫак хушӑра сысна хӑлхи ҫине пӗр черкке эрех чашлаттарчӗ.

Один из гостей взял чарку водки и опрокинул ее свинье в ухо.

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Анчах мӗн пулас пекки пулнӑ: унӑн кулли нимӗне те пулӑшайман, Фома сӑмахӗсем илтӗнмеллипех илтӗннӗ, шав та, калаҫу та залра лӑплана пуҫланӑ, хӑнасенчен хӑш-пӗри, темӗнле, васкавлӑн хӗвӗшме тапратнӑ, теприсем, кӳренӳллӗн сулхӑнланса, аллисенчи ҫӗҫӗсемпе вилкӑсене пӑрахса, сӗтел патӗнчен пӑрӑнса кайнӑ.

Но было поздно: его улыбка ничему не помогла, слова Фомы услыхали, — шум и говор в зале стал уменьшаться, некоторые из гостей как-то торопливо засуетились, иные, обиженно нахмурившись, положили вилки и ножи и отошли от стола с закусками.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫавнашкал калаҫусем хыҫҫӑн эпӗ кашни хутрах хам ӑшра Варенькӑна ҫиленетӗп, килсе кайнӑ хӑнасенчен тепӗр кун тӑрӑхлатӑп, анчах Нехлюдовсен килйышӗнче хам кӑна пуласси мана нимрен те ытларах килӗшет.

Всякий раз после таких разговоров я втихомолку злился на Вареньку, на другой день подсмеивался над бывшими гостями, но находил еще больше удовольствия быть одному в семейном кружке Нехлюдовых.

ХL сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпир хӑнасенчен ыйтса пӗлсе, вӗсене нумай чӑрмантарас мар тесе калаҫса татӑлтӑмӑр: малтан лӑпланччӑр, хӑнӑхчӑр.

Мы условились не тревожить гостей расспросами и разговорами: пусть осмотрятся, привыкнут.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Хӑнасенчен аслӑраххи чарӑнса тӑрать те чӑмӑртан чышкине ҫӳлелле ҫӗклет.

Старший из гостей приостанавливается и поднимает сжатый кулак.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Хӑнасенчен пӗр шит те юлман Петька та вӗсен ҫакӑн пек тӑрук улшӑнса кайнинчен калама ҫук тӗлӗнчӗ.

Петька, конечно тоже сопровождавший их, еще долго не мог опомниться после этого внезапного превращения.

30 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех