Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫнӑскер (тĕпĕ: хуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун умӗнче тӗпчев-шырав чӗмне пуҫӗпех парӑннӑ ҫын ларать: улталаннӑскер, йӳнесӗр, шанаканскер, ҫине тӑраканскер, пурнӑҫ тӗллевӗ умӗнче хурҫӑ пек ҫирӗн кӑмӑллӑскер, ӑнӑҫусӑрлӑх, сутӑнчӑклӑх тата путсӗрлӗх ҫапа-ҫапа хуҫнӑскер.

Перед ним сидел человек, одержимый духом изыскания. Обманываемый, непрактичный, доверчивый, настойчивый, с железной волей к тому, что поставил целью своей жизни, поражаемый неудачами, предательством и низостью,

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл малалла мӗн пулассине пӗлмест, чӗмсӗр пӑлхавӑр ҫапса хуҫнӑскер — чӗркуҫленсе ларчӗ.

Далее он не знал, что делать, и стоял на коленях, сраженный молчаливой тревогой.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вара старик, пӗр минут ҫеҫ паҫӑртарах ӳпкелешсе кӑмӑлне хуҫнӑскер, таппа лекнӗ шӑши пек пӳлӗм тӑрӑх ӑшталанса ҫӳренӗскер, халӗ ӗҫлӗхлӗ сӑнпа, лӑпкӑн, ҫирӗппӗн сӗтел патне пынӑ та, креслона майлаштарса, ун ҫине тирпейлӗн ларнӑ.

И старик, за минуту пред тем упавший духом до жалоб, в тоске метавшийся по комнате, как мышь в мышеловке, теперь с озабоченным лицом, спокойно и твердо снова подошел к столу, тщательно уставил около него свое кресло и сел, говоря:

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халӗ акӑ вӑл, ҫапса хуҫнӑскер, фронта тытса тӑраймасть, унӑн ӗнтӗ тылри лазаретсем тӑрӑх ҫӳресси ҫеҫ юлнӑ.

Сейчас, подбитый, он не может держать фронт, и ему оставалось одно — тыловые лазареты.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Листницкий, хӑй курни-илтнисене аса илсе тата тин ҫеҫ полк командирӗпе калаҫса кӑмӑлне хуҫнӑскер, штабран кимелсе пушаннӑ чунпа тухса утрӗ.

Листницкий вышел из штаба нравственно опустошенный, раздавленный воспоминаниями пережитого и разговором с командиром полка.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех