Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ох, эпӗ каллех политика ыйтӑвне хускатрӑм иккен…

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Ҫавӑнпа Ивану пирки сӑмах хускатрӑм та, — куҫне тилӗлле выляткаласа илчӗ Укань, питӗ хуйхӑрнӑ пек, ӑшталанса ассӑн-ассӑн сывларӗ.

Куҫарса пулӑш

Хуйхӑ хупӑрласан, хусӑк тыт // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Темшӗн чун лӑпкӑ мар… — сӑмах хускатрӑм эпӗ.

— Мне страшно… — со вздохом начал я.

XXV // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Каҫхи лару хыҫҫӑн паркра уҫӑлса ҫӳренӗ чух сӑмах хускатрӑм.

Куҫарса пулӑш

«Эс те аллӑ, эп те аллӑ…» // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Ку мана лӑплантарсах ҫитереймерӗ, ахальтен мар ӗнтӗ пӗррехинче райӗҫтӑвком ҫурчӗ умӗнче Ежеметьевпа тӗл пулсан эпӗ столовӑй пуҫлӑхӗнче ӗҫленӗ ҫын пирки сӑмах хускатрӑм:

Куҫарса пулӑш

12 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

— Паллах, — терӗ вырӑс — Ҫавӑнпа сӑмах хускатрӑм та эпӗ.

— Конечно, надо, — согласился русский, — потому я речь-то и завел.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кивӗ сурана хускатрӑм пулмалла.

— Рану старую, кажись, разбередил…

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кунта вара эпӗ хамӑн ачасене хускатрӑм та, эпир ҫапӑҫу варринех кӗрсе кайрӑмӑр.

Тут я поднажал со своими, и мы врезались в самую гущу боя.

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Кӑлӑхах хускатрӑм пулас ку калаҫӑва.

Зря, пожалуй, завел я этот разговор.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Манӑн урасем ҫывӑрса ларчӗҫ те, вӗсене кӑштах хускатрӑм.

У меня затекла нога, и я пошевелился.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Ҫук, анне, эпӗ васкатса каламастӑп, сан умӑнта улталанас мар тенипе кӑна сӑмахӑма хускатрӑм.

— Да я не тороплю тебя, мама, я просто сказала, чтобы ты знала.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кайрӑм пуш пӳлӗме, телевизор хускатрӑм та пӑхса ларатӑп.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эпӗ унӑн Российӑри пурнӑҫӗ ҫинчен ыйтса пӗлес тесе темиҫе хут та сӑмах хускатрӑм, анчах вӑл манӑн ыйтусем ҫине пит кӑмӑлсӑррӑн хуравларӗ, эпӗ, ҫапах та, вӑл урӑх ҫӗршыва тухса кайиччен чылай вӑхӑт ялта пурӑннине пӗлтӗм.

Я несколько раз заговаривал с ней об ее жизни в России, об ее прошедшем: она неохотно отвечала на мои расспросы; я узнал, однако, что до отъезда за границу она долго жила в деревне.

VI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Анчах та ҫук, эпӗ, юри тенӗ пекех, вӑл сӗрме купӑс калани ҫинчен сӑмах хускатрӑм та: — Халь вара эсир калама пӑрахнӑ, теҫҫӗ, — терӗм.

Но нет, я, как нарочно, заговорил об его игре, сказал, что мне говорили, что он бросил скрипку.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпӗ хама хам шеллемесӗр тӑрса ку юратуран хӑтӑласшӑн пултӑм; эпӗ Лукашка казакпа Марьянка хушшинчи юратура хам валли савӑнӑҫ тупма пӑхрӑм, анчах хам юратӑвӑма тата кӗвӗҫӳ туйӑмне пушшех те хускатрӑм кӑна.

Я спасался от своей любви в самоотвержении, я выдумывал себе радость в любви казака Лукашки с Марьянкой и только раздражал свою любовь и ревность.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗншӗн ҫав вырӑнтан хускатрӑм эпӗ ӑна? — терӗ Коновалов ӳкӗнсе.

— И зачем я ее тронул с того места! — каялся Коновалов.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Эпӗ акӑ мӗн илтсеччӗ, — тесе, темле ӑнсӑртран сӑмах хускатрӑм, — сирӗн крепость ҫине башкирсем тапӑнма шутлаҫҫӗ тесе калаҫмаҫҫӗ-и ҫак? — терӗм.

«Я слышал, — сказал я довольно некстати, — что на вашу крепость собираются напасть башкирцы».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Каҫ пулас умӗн эпӗ ӑна алӑк умӗнче чарса тӑтӑм та ҫакӑн пек калаҫу хускатрӑм: «Чипер пике, кала-ха мана, мӗскер турӑн эсӗ паян пӳрт тӑрринче?» — тесе ыйтрӑм эпӗ.

Под вечер, остановив ее в дверях, я завел с нею следующий разговор: «Скажи-ка мне, красавица, — спросил я, — что ты делала сегодня на кровле?»

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫул тӑрӑх эпӗ ирӗксӗрех ҫав Бэла ҫинчен те Печорин ҫинчен сӑмах хускатрӑм.

Дорогой невольно я опять завел речь о Бэле и о Печорине.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эй, ун пирки калаҫса вӑхӑта сая яма та шел, вӑл ун патне ҫитеймерӗ те, сӑмах хускатрӑм ҫеҫ — тухса та шӑвӑнчӗ.

Ой, про него говорить только время зря потратить, он даже не дошёл до игр, я только сказала, он уже усвистал.

Саккӑрмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив