Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хускатман (тĕпĕ: хускат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ленӑпа Хӗветӗр юрату ҫинчен пӗр сӑмах та хускатман вӗт-ха.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Пуҫӗпех хускатман е ҫӗнӗлле тӗсесе-сӑнласа пама тытӑнман вырӑнсем юлман тесен те юрать.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмер сакки сарлака» роман пирки // Михаил Сироткин. «Тӑван Атӑл». — 1962, 2(95)№ — 89-97 с.

Хӑй сӑмах хускатман пирки вӗсем ашшӗнчен фронта мӗнле кайса килни ҫинчен нимӗн те ыйтма хӑяймарӗҫ-ха.

Куҫарса пулӑш

II // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ахальтенех пуҫтарман, хускатман пуль паян та кун чул халӑха.

Куҫарса пулӑш

«Ӑҫта эс, тинӗс» калав историйӗ // Хӗветӗр Уяр. https://chuvash.org/blogs/comments/6056.html

Тата тахҫанччен тавлашу пырӗччӗ-и, тен, сасартӑк йӗркесӗр чан ҫапни ҫынсене вырӑнтан хускатман пулсан.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Урӑх каҫхи чӗмсӗрлӗхе нимӗнле сасӑ-чӗвӗ те хускатман.

И больше ничем не нарушалось ночное безмолвие.

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Пӗрисем вӗсенчен ярӑнуллӑ хӑлат вӗҫевӗпе — ирӗккӗн сарнӑ ҫуначӗсене ним чул та хускатман пекех — пӗлӗтӗн тӳпине ҫитесшӗн ярӑннӑ, теприсем — вылянӑ, сывлӑшра чикеленнӗ, юр кӗмӗркки пек аялалла анса, каллех ҫӗмӗрен пек ҫӳлелле ыткӑннӑ.

Одни из них стремятся достичь до купола небес плавным полетом сокола, широко распростирая крылья и как бы не двигая ими, другие — играют, кувыркаютея в. воздухе, снежным комом падают вниз и снова, стрелою, летят в высоту.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Арва шывӗн улӑхӗсем тӑрӑх курса ҫӳренӗ вӑхӑтра, вӑл кунта килличчен хӑйсем пахчара магноли йывӑҫӗ айӗнче сӳтсе явнӑ ыйтӑва юриех хускатман.

Но, когда они путешествовали по долине Арвы, он намеренно избегал касаться той темы, которая обсуждалась ими в саду под магнолией.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Артамонов лайӑх астӑвать: ҫав хӗрарӑм ун ӑшӗнче пӗр минутлӑх та унпа йӑпанас кӑмӑла хускатман, вӑл ӑна шиклентернӗ, унӑн кӑкрине хыттӑн хӗссе лартнӑ ҫеҫ; хӗрарӑмран темле асамӑҫла хӑрушлӑх тухса тӑнӑ.

Артамонов хорошо помнил, что она ни на минуту не возбудила в нём желания обладать ею, а только внушала страх, вызывала тяжкое стеснение в груди, от неё веяло колдовской жутью.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Пӑр пек сивӗ, нимӗнле ҫил те хускатман таса сывлӑшра юрӑ калама ҫук, уҫҫӑн янраса тӑнӑ.

Песня разливалась и ледяном воздухе, в чистейшей лазури, не тревожимая ни малейшим дуновением ветерка.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Каҫхи шӑплӑха нимӗҫ харлаттарни те хускатман.

Даже храп немца не нарушал молчания ночи.

IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Дискотекӑсенче, клубра вӑл тӑр-пӗччен тӑнине пӗрре мар курнӑ, анчах йӗкӗтсем те, хӗрсем те ун патне пырса сӑмах хускатман.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анчах лешӗ ун ҫинчен пӗр сӑмах та хускатман.

Но он не проронил об этом ни слова.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Анчах ҫу иртсе кайнӑ, туйсем тумалли вӑхӑт — хӗл килсе ҫитнӗ, ывӑлӗ ҫаплах-ха авланас пирки сӑмах хускатман.

Но прошло лето, настала зима — пора свадеб, а сын так и не заводил разговора о женитьбе.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лукашка ҫав хушӑра, фазан ашӗн пысӑк татӑкне икӗ аллипе те ҫӑварӗ умӗнче тытса, пулса иртекен ӗҫсем ӑна пӗрре те хускатман пек, пӗрре урядник ҫине, тепре Назарка ҫине пӑхкаласа, иккӗшинчен те кулать.

Лукашка между тем, держа обеими руками передо ртом большой кусок фазана и поглядывая то на урядника, то на Назарку, казалось, был совершенно равнодушен к тому, что происходило, и смеялся над обоими.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Чӑн та, Бяла Черква ытти чылай хуласемпе ялсем пекех пӑлхав хускатман, хатӗрленессе вӗсем пурте чиперех хатӗрленнӗ, ытти хӑш-пӗр хуласенчен лайӑхрах та хатӗрленнӗ.

Действительно, Бяла-Черква не восстала, так же как и многие другие города и села, хотя они были подготовлены к восстанию не хуже, чем она, а иные даже лучше.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун пек ҫынсен ӑсӗ чипер, нумай-тӑк — вӗсем пӗрлехи идейӑсене улӑштаракансем пулаҫҫӗ, ӗлӗк вара аслӑ философсем пулса тӑнӑ: Кант, Фихте, Гегель нимле частнӑй ыйту та хускатман, ку вӑл вӗсемшӗн кичем япала пулнӑ.

Если у таких людей ум замечательно силен, они становятся преобразователями общих идей, а в старину делались великими философами: Кант, Фихте, Гегель не разработали никакого частного вопроса, им было это скучно.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫав кун Гремячий Лог хуторӗ ҫийӗн, ҫурхи шывсем ҫийӗн, ҫеҫенхир ҫийӗн, пӗтӗм сенкер тӗнче ҫийӗн кӑнтӑртан ҫурҫӗрелле, никам хускатман ҫӳлти ирӗклӗхре хура ҫунатлӑ кайӑк-кӑвакалсемпе хуркайӑксем пӗр кӑшкӑрмасӑр, сасӑ-чӗвӗ кӑлармасӑр, васкавлӑн вӗҫе-вӗҫе иртетчӗҫ.

В этот день над Гремячим Логом, над полой водой, над степью, надо всем голубым миром с юга на север, в вышней просторной целине спешили, летели без крика, без голоса станицы чернокрылых казарок и диких гусей.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Акӑ халӗ кунта нимӗн те юлман: вӑрман та пушӑ вырӑн тата никам хускатман шӑплӑх ҫеҫ тарать…

И вот – ничего, пустыня, лес, вековая, ничем не нарушаемая тишина…

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Анчах ҫар ачи ун ҫине хӑрах куҫ харшипе те хускатман.

Но военный мальчик и бровью не повёл.

9 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех