Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Юратать вӑл пӗвене, хӑвалӑха, ту хӗрринче кашласа ларакан шурӑ хурӑнсене.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Раман мунча пӗрени пек хурӑнсене пӗрерӗн-пӗрерӗн сӗтӗрме пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

20 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Пӗр-пӗрне ыталас вырӑнне ҫырмари хурӑнсене ыталаса ҫӳретчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Юрату асапӗ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

«Ҫук, — каллех тарӑхса кайрӗ вӑл, — хурӑнсене пӗтме памастпӑрах!».

Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр кӳлӗ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Тин ҫеҫ ӳссе ҫитнӗ хурӑнсене милӗклӗх тесе касса йӑвантарса яраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр кӳлӗ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

— Апла пулсан кайсах кур хурӑнсене, — пӗр кулмасӑр каларӗ Ятламас.

Куҫарса пулӑш

6. Тӑван хурӑнсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Астӑватӑп, ҫав хурӑнсене те астӑватӑп, — терӗ Эрнепи ҫывӑхра, ҫултан кӑшт шаларах ларакан виҫӗ хурӑн ҫине кӑтартса.

Куҫарса пулӑш

6. Тӑван хурӑнсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Пирвайхи хурӑнсене лартма вунӑ ытла ҫын, Женя львов, Валерий иванов тата ыттисем, килнӗ.

Куҫарса пулӑш

Афганистан чуна кӗрсе вырнаҫнӑ // Ирина Андреева. http://kanashen.ru/2022/02/18/%d0%b0%d1% ... 0c%d0%bda/

Ку паркри яштака хурӑнсене Аслӑ вӑрҫӑра Тӑван ҫӗршыва хӳтӗлесе вилнӗ ентешсене асӑнса лартрӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

Аслӑ ҫул // Валери Туктар. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 5 стр.

Ҫак капмар та чанккама чӑрӑшсемпе хырсене, вӗсен хушшинче пилӗке илӗртӳллӗн карӑнтарса тӑракан яштака хурӑнсене ҫавӑнтанах илсе килнӗ тейӗн.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пирӗн шкул та ҫунса кайнӑ, хурӑнсене те хӗрес тума касса пӗтернӗ.

И школа наша сгорела, и березки на кресты порубили.

XVI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл хурӑнсене Павел Данилович директор тахҫан авалах, лартнӑ пулнӑ.

Березки эти давным-давно посадил директор Павел Данилович.

I сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Кашни минутранах ҫул хӗрринчи кӗртсем хыҫӗнчи хурӑнсене тӗттӗм карса, хупласа пынӑ, инҫетре ҫул ҫинчи сулӑнчӑксем тӗксӗмленнӗҫемӗн тӗксӗмленнӗ.

С каждой минутой все гуще заволакивало мглистой, легкой, но непроглядной темнотой березы за придорожными сугробами, черней и черней становились пятна далеких ухабов.

XV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӑл ҫӗр ҫинчи юхан шыв ҫыранне, ҫилпе кашлакан хурӑнсене, пӗлӗтсене, хӗвелпе шыв хӗлхемӗсене курать, леш енчен, ав, шурӑ тумланнӑ такам ун еннелле алӑ сулать, чӗнет, йыхӑрать.

Он увидел берег земной реки, берёзы, шумящие от ветра, облака, искры солнца и воде, и на той стороне кто-то в белом машет ему, зовёт, манит.

Лось ҫӗре сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унта эпӗ сулхӑнта курӑк ҫине выртатӑп та вулама тытӑнатӑп, сайра хутран кӑна пуҫа кӗнеке ҫинчен ҫӗклетӗп, вара сулхӑн тӗлӗнче хӑмӑртарах кӑвак тӗслӗ курӑнакан тата ирхи ҫилпе чӳхенме пуҫлакан ҫырма шывӗ ҫине, тепӗр ҫыранти сап-сарӑ курӑнакан ыраш уйӗ ҫине, пӗрин хыҫне тепри пытанса, манран таса вӑрман инҫечӗ еннелле кайса ҫухалакан хурӑнсем ҫине, ҫав хурӑнсене аяларах та аяларах йӑлтӑртаттаракан ирхи шупкарах хӗрлӗ ҫутӑ пайӑркисем ҫине пӑхатӑп, таврари ҫутҫанталӑкра пур ҫӗрте те сисӗнекен пурнӑҫ вӑйӗ хамра та тулса тӑнине туйса савӑнатӑп.

Там я ложился в тени на траве и читал, изредка отрывая глаза от книги, чтобы взглянуть на лиловатую в тени поверхность реки, начинающую колыхаться от утреннего ветра, на поле желтеющей ржи на том берегу, на светло-красный утренний свет лучей, ниже и ниже окрашивающий белые стволы берез, которые, прячась одна за другую, уходили от меня в даль чистого леса, и наслаждался сознанием в себе точно такой же свежей, молодой силы жизни, какой везде кругом меня дышала природа.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӗнеке вуланӑ вӑхӑтра хӗрӗн ырӑ та янӑравлӑ сассине итленӗ май эпӗ е ун ҫинелле, е чечек пахчинчи сукмак ҫинче ҫумӑртан пулса юлнӑ хура кӳлленчӗксем еннелле, е ҫӑкасем еннелле (вӗсен ҫулҫисем ҫине пире хӑй айне тунӑ шупка ҫумӑр пӗлӗчӗн кӑваккӑн курӑнакан пӗр кӗтессинчен тумламсем халӗ те сайра хутра тӑкӑнса ҫатлатаҫҫӗ), е каллех хӗр ҫинелле, е ҫумӑрпа йӗпеннӗ лапсӑркка ватӑ хурӑнсене ҫутатакан хӗвелӗн йӑм-хӗрлӗ юлашки пайӑркисем ҫинелле, вара каллех Варенька ҫинелле пӑхкаласа, — ку хӗр пачах мана малтан курӑннӑ пек илемсӗр мар, тесе шухӑшласа илтӗм.

Во время чтения, слушая ее приятный, звучный голос, я, поглядывая то на нее, то на песчаную дорожку цветника, на которой образовывались круглые темнеющие пятна дождя, и на липы, по листьям которых продолжали шлепать редкие капли дождя из бледного, просвечивающего синевой края тучи, которым захватило нас, то снова на нее, то на последние багряные лучи заходившего солнца, освещающего мокрые от дождя, густые старые березы, и снова на Вареньку, — я подумал, что она вовсе не дурна, как мне показалось сначала.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сасартӑк вӑйлӑ ҫил вӗрсе ячӗ, ту ҫинчи пӗртен-пӗр вилтӑприне хупӑрласа тӑракан ҫамрӑк хурӑнсене ҫӗр ҫумне ҫитиех аврӗ.

Внезапно на гору налетел порывистый ветер, пригнул до земли окружавшие одинокую могилу березки.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Паллах, ҫак пихтӑсемпе хурӑнсене пӗррех те касса тӑкма кирлӗ мар, прачаксем ҫеҫ уҫмалла.

И уже не вырубать эти пихты и березы, а лишь делать просеки.

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Арҫын ача, ҫывӑхри ҫинҫерех хурӑнсене хуҫа-хуҫа, пӑши хырӑмӗ айне чикме тӑрӑшнӑ.

Мальчишка наломал, сколько мог, не очень толстых березовых лесин и стал их просовывать лосю под брюхо.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Урӑх ӑҫта ҫакӑн пек чӑрӑшсемпе хырсене, хурӑнсене, кӳлӗсене курӑн?..

Где еще увидишь такие сосны, березы? а озера…

Иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.