Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Нетӳк аппа тарӑннӑн сывласа илчӗ те: — Сурӑхсем пурте пур-и? Хурсен йышне чакармарӑн пуль? — тесе ыйтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пиҫӗн тӑшманӗ // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 30–36 с.

Каҫсерен Кучасси шывӗнче вӑраха юлнӑ хурсен кӗтӗвне ертсе килетчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ виҫкӗтеслӗхӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Хурсен ҫими пӗтнӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Андреев. https://chuvash.org/lib/haylav/8101.html

Тӗрӗс каларӗ Марина аппа: хурсен хӑйсен хуралҫи пур.

Куҫарса пулӑш

Тимлӗ хуралҫӑ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 26–28 с.

Тайкаланса утса пыракан хурсен карти ман еннелле килет.

Стайка гусей вперевалку направлялась в мою сторону.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Каҫ, мана хапӑлласа, ман пата сирень тӗмӗсене, вӗсен шӑршипе ялтӑравне ҫеҫ мар, ҫӑлтӑрсен пайӑрӑн сӑрхӑнакан ҫутине те, кайӑк хурсен сассине те, вӗҫсӗрлӗхри пиншер Галактикӑсене те ҫывхартса тӑчӗ.

А ночь подвигала ко мне вплотную не только сирень с ее запахами и бликами, но и резкое свечение звезд, и крик гусей, и округлость Вселенной.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Хӑмӑшлӑхран, ҫуначӗсене чӑштӑртаттарса, кайӑк хурсен ушкӑнӗ вӗҫсе тухрӗ те тӳрех хӗвел еннелле ҫул тытрӗ.

Из зарослей камыша, шелестя крыльями, поднялась стайка диких гусей и взяла путь прямо к солнцу.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Сахалтарах пӑртӑмӑр пулас эпир шурӑ хурсен пуҫӗсене, пирӗн ӗмӗре ҫитмеллипех ҫитмелле-ха вӗсем, — тесе каласа пама тытӑнчӗ старик.

Мало мы, видно, белых гусей повыловили, на наш век их хватит, — докладывал старик собравшимся.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унта, Белая Мечетьпе Родниковски хушшинче ҫыран хӗрне халӑх тулнӑ, дамба купаланнӑ, ун тавра цемент тултарнӑ каткасем хурсен кӗтӗвӗ пек шуралса лараҫҫӗ, пӗрене куписем выртаҫҫӗ, — мӗнле-ха, епле, ҫакӑ та план тӑрӑх-и!

Там, между Белой Мечетью и Родниковской на берегу собралась толпа, была устроена дамба, вокруг нее, как стадо гусей, стояли и белели цементные кадки, лежали груды бревен, — как же, и это тоже по плану!

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.