Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуравламасӑр (тĕпĕ: хуравла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ваҫли ыйтӑвӗ ҫине хуравламасӑр хӑй енчен ыйтрӗ:

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Пӗрлех ӗҫлетӗр-и? — Рамана хуравламасӑр ыйтрӗ хӗр.

Куҫарса пулӑш

17 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

— Пилӗк ҫӗр миллион мӗскер? — ыйтрӗ тепӗр хут Пӗчӗк принц: пӗрре панӑ ыйтӑвне хуравламасӑр унран ниепле те хӑпаймӑн.

— Пятьсот миллионов чего? — повторил Маленький принц: спросив о чем-нибудь, он не успокаивался, пока не получал ответа.

XIII // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Ку ытла та кӗтмен ҫӗртен хыпар пулнипе Анукпа Ҫтаппан ним хуравламасӑр тӑчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

IX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Михха, Микула ыйтӑвӗ ҫине тӳррӗн хуравламасӑр, чухӑнсемпе калаҫнӑ чухнехи мӑнаҫлӑ сасӑ ҫине куҫрӗ:

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Ытлашши тапӑнатӑр тени тӗрӗс сӑмах мар-ха вӑл, князь, — ун ыйтӑвне хуравламасӑр хӑварма пултараймарӗ элчӗ.

Куҫарса пулӑш

18. Сарайчик хули // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Хирӗҫ хуравламасӑр тӑма май килмен чухне ҫеҫ илтетӗн ун сассине.

Слышишь его голос только тогда, когда нет возможности стоят молча.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Арӑмӗ ӑна ҫывӑрмасӑр выртнипе ҫапла нумай автомобиль тупнӑшӑн ятланине хуравламасӑр Гобсон ҫӑра уҫҫисен ҫыххине тупса хапха патне тухрӗ, решетке алӑка уҫрӗ.

Жена выбранила его за то, что он накликал своим бдением так много автомобилей, а Гобсон, с зажатым в руке ключом, прошел к воротам и отомкнул решетчатую дверь.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хуравламасӑр — Елизавета арҫынсем ҫине пӑхкаласа сӑпайлӑн ахӑлтатма тытӑнчӗ, унтан ассӑн сывласа Эльванс енне ҫаврӑнчӗ:

Не отвечая, Елизавета стала кротко смеяться, взглядывая на мужчин, затем вздохнула и сказала, обращаясь к Эльвансу:

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӗсем нимӗн хуравламасӑр, чӗмсӗррӗн вырнаҫрӗҫ, йӗри-тавра пӑхкаларӗҫ те пуҫӗсене ҫӗрелле усрӗҫ.

Ничего не ответив, они молча сели, переглянулись и опустили глаза.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гадаутов, Мордкина хуравламасӑр, таҫта айккинелле кӗрсе ҫухалчӗ, кӗҫех вӑрмана упа мӗкӗрӗвӗпе янӑратса юлташӗсем патне таврӑнчӗ.

Гадаутов, не отвечая Мордкину, исчез где-то в стороне и, наполняя лес медвежьим треском, вернулся к товарищам.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Хирӗҫ хуравламасӑр Нок шурӑ вӗрене хӳттине выртрӗ, ӳпре-пӑванран хӳтӗленсе пиншакӗпе пуҫне хупларӗ те — кӗҫех ҫывӑрса кайрӗ.

Нок, не отвечая, улегся в тени явора, закрыв голову от комаров пиджаком, и скоро уснул.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хуравламасӑр — хӗр шкатулкӑна йӑтрӗ, сӗтел ҫине хучӗ те чӑтӑмсӑр хусканупа тӳнтерсе ячӗ, ҫавӑнтах ҫакӑншӑн ӳкӗнчӗ ахӑр, мӗншӗн тесен йывӑҫ тӳнклетсе ӳкнипе пӗр вӑхӑтрах сӗтел ҫитти алмаз сийӗн, карбункулсемпе ӗнчӗ-мерчен, опал вучӗпе хыпса ҫунма пикенчӗ.

Не отвечая, девушка взяла шкатулку, положила ее на стол и опрокинула нетерпеливым движением, почти сейчас же раскаявшись в этом, так как, одновременно с глухим стуком дерева, скатерть вспыхнула огнем алмазного слоя, карбункулов, жемчугов и опалов.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Юра хӗре нимӗн хуравламасӑр хӑй ҫумне чӑмӑртарӗ.

Куҫарса пулӑш

Аля. Алевтина // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

— Эсир ӑна, вӑйлӑ, тетӗр-и? — хуравламасӑр, хӑй ыйтрӗ Нина.

— Вы думаете, он — сильный? — не отвечая, в свою очередь, спросила меня Нина.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Унӑн куҫ харшисем, ҫамки ҫинчи йӗрсене тӳрлетсе, кӑштах — хурлӑхлӑн, кӑштах тӑрӑхласа кулнӑн пӗрӗнеҫҫӗ, вӗсене ҫапла персе, тата тепӗр самант хуравламасӑр ларма пулать.

Брови его при этом складываются насмешливо-жалобно, домиком: опустившись у висков и разгоняя морщинки по лбу, с такими бровями можно посидеть еще несколько секунд не отвечая.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Укроп шӑршине юрататӑн-и? — шӑппӑн ыйтать Лодка хӑйӗн хӗр-тусӗнчен, анчах лешӗ, ыйтӑва хирӗҫ нимӗн хуравламасӑр, мӑнаҫлӑн ҫапла каласа парать:

— Любишь, как укроп пахнет? — тихо спросила Лодка подругу, но та, не отвечая на вопрос, с гордостью рассказывала:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ткаченко, хуравламасӑр, тин ҫеҫ казармӑран вӑркӑнса тухнӑ хӗрлӗармеецсене шеренгӑна тӑратрӗ.

Не отвечая, Ткаченко молча пристраивал к шеренге выбегавших из казармы красноармейцев.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич ним хуравламасӑр, хыпаланчӑклӑн ҫенӗкелле лӑкӑштатса кайрӗ.

Пантелей Прокофьевич, не отвечая, торопливо захромал в сенцы.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ним хуравламасӑр ирттерсе ячӗ, сак ҫинчен йывӑррӑн ура ҫине тӑчӗ.

Наталья промолчала и с трудом поднялась со скамьи.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех