Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупӑнман (тĕпĕ: хупӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир хамӑра ҫӗрӗн-кунӗн такамӑн хаяр та усал, пире шанман «пӗрре хупӑнман куҫ» сӑнаса тӑнине туяттӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

15. Эпӗ нимӗн те манмастӑп // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Куҫӗ хупӑнман.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 3–19 с.

Ҫук, нихӑҫан та уй хапхи Шалт! хупӑнман иртен-ҫӳреншӗн — Ҫын кӳренет канма кӗменшӗн.

Куҫарса пулӑш

I // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Макҫӑм тахҫантанпах выртнӑ, анчах унӑн куҫӗ хупӑнман.

Максимка давно лежал, но глаза его были открыты.

IX // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Пӳлӗмре ҫутӑ пулман, таччӑн хупӑнман алӑк витӗр столовӑйран кӗрекен хӑй ҫутин ҫинҫе ленти анчах тӗттӗм урайӗнче тӑсӑлса выртнӑ.

Огня тут не было, лишь узкая лента света из столовой, проходя сквозь непритворенную дверь, лежала на темном полу.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тӗлӗнмелле вӑл тытӑнса тӑма пултарнинчен, Типшӗм сӑн-пичӗ пӗртте ачанни пек мар унӑн, салху, пысӑк та чармак, мӑч та хупӑнман куҫӗсем вара уйрӑмах паллӑ.

На худом и прозрачном лице, не по-детски серьезном, особенно заметны были широко открытые, немигающие глаза.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Брянский чӗрӗ ҫын пекех выртать, унӑн шурӑ питӗнче юн ҫук, анчах куҫӗсем хупӑнман, бинокльпе пӑхнӑ е командӑсем панӑ чухнехи пек кӑшт хӗсӗннӗ кӑна.

Брянский лежал, как живой, крови не было на его белом лице, и глаза его были не закрыты, а только слегка прищурены, как тогда, когда он смотрел в бинокль и командовал.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Таччӑнах хупӑнман куҫӗсем кӑкӑрӗ ҫине хӗреслесе хунӑ аллисен сарлака лапписем ҫине тарӑн шухӑша кайса пӑхнӑ пек туйӑннӑ.

Неплотно прикрытые глаза его как будто задумчиво смотрели на широкие кисти рук, покорно сложенных на груди.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Асламӑшӗ вилсен, ӑна вӑрӑм та ансӑр тупӑка вырнаҫтарнӑччӗ, хупӑнман куҫӗсем ҫине икӗ пилӗк пуслӑх укҫа хунӑччӗ.

Когда бабушка умерла, ее положили в длинный, узкий гроб и прикрыли двумя пятаками ее глаза, которые не хотели закрываться.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫӑвар пӗрре те хупӑнман ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

«Дояркӑсем ҫывӑрмаҫҫӗ, ирех юрлаҫҫӗ» // Роза ВЛАСОВА. «Хыпар», 2015.10.07, 196№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех