Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупласах (тĕпĕ: хупла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Взрыв тунине хӑлхана хупласах лартакан сасӑ илтӗнсе каять те, ҫӗр ӑшӗнчен вара темиҫе вунӑ пиншер тонна тимӗр руди сирпӗне-сирпӗне тухать.

Раздаются оглушительные взрывы, и десятки тысяч тонн руды вырываются из недр земли.

Магнитогорск // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Ҫил улани, шӑхӑрни, хумсем шавлани, шаплатса пӗр-пӗрне ҫапӑнни хӑлхана хупласах лартать.

Вой и свист ветра, шум и плеск волн оглушали.

Тинӗс // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Ҫӑка хӑйӗн тураттисемпе ӑна хупласах хунӑ, ҫӗмӗртӗн ирӗксӗрех пӗр пилӗк аршӑн таран ҫӗр ҫумӗн айккинелле туртӑнма тивнӗ, ҫутӑ ҫӗре ҫитсен вӑл пуҫне ҫӗкленӗ те чечек ҫурма пуҫланӑ.

Липа своими сучьями заглушила её, и черёмуха протянулась аршин на пять прямым стеблем по земле; а когда выбралась на свет, подняла голову и стала цвести.

Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 22–23 с.

Ҫӳллӗшпе тӑвӑрлӑх ӑна хупласах хунӑ.

Высота и теснота наглухо замыкали ее.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ухмахлӑхсем тата ташӑсем хупласах хунӑ ют хулари халӑх хушшинче ҫӗрле ҫухалса ҫӳрекен ҫын ҫинчен?

О человеке, затерянном ночью среди толпы охваченного дурачествами и танцами чужого города?

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Карап пӑрӑнчӗ, анчах уҫӑлнӑ гаване парӑссем хупласах хунӑ.

Судно сделало поворот, причем паруса заслонили открывшуюся гавань.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл кӗсйисене тавӑрчӗ те сӗтеле ылтӑнпа, ҫӗрӗсемпе, сулӑсемпе хупласах хучӗ.

Он выворотил карманы и покрыл стол золотом, кольцами, браслетами.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Шыв утравсене, сӑмсахсене, ҫу вӗҫнелле типекен кампар ӑшӑх вырӑнсене хупласах хунӑ, юхан шывӑн васкавсӑр вӑйӗ юхӑм ҫулӗн ҫурри ҫара хапине тикӗсленӗ — ҫӗкленӗвӗн лӑпкӑ саманчӗ; вӑл вӑрман пикинчен ҫисе-кӳпсе тултарнӑ улӑпла ҫӗлен туса хунӑ тейӗн.

Вода покрыла островки, мысы, огромные высыхающие к концу лета отмели, медлительная сила реки сгладила полуобнаженный остов русла — спокойный момент торжества, делавший лесную красавицу похожей на гигантскую объевшуюся змею.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Вӗсем аллейӑна хупласах хунӑ.

Они загромоздили аллею.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Кароль хӗремесленсе кайрӗ те сурса хучӗ, ҫырӑва вуласан вара ултавлӑ вӑййа ӗненчӗ ахӑр, юлташне нумай-нумай ыйтупа хупласах хучӗ.

Кароль ожесточенно сплюнул, но, прочтя записку, поддался внушению искусной затеи, начав, как водится, задавать множество вопросов.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Трумовпа Лефтель, ҫак савӑнӑҫпа кӑсӑкланса кайнӑскерсем, камерӑран хыпалансах тухрӗҫ; каттӑркӑҫсен шавлӑ ушкӑнӗ йывӑр, йӳҫек сывлӑшпа тулнӑ коридорпа урамалла сӗкӗнет; тимӗр сӑнчӑрсен чӑнкӑртатӑвӗ вӑхӑт-вӑхӑтпа ҫын сассине хупласах хурать.

Трумов и Лефтель, приятно заинтересованные, живо направились в коридор; по коридору, разившему кислым спертым воздухом, шла шумная толпа каторжан, звон кандалов временами заглушал голоса.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Загребай хӑйӗн ҫӑмламас та темӗн пысӑкӑш чышкине ҫӗклерӗ те, Васька пичӗ патне илсе пырса, ӑна хупласах лартрӗ.

Загребай поднял волосатый кулак, такой огромный, что закрыл им все лицо Васьки от лба до подбородка.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗрлӗгвардеецсем ахӑлтатса кулни ман хӑлхасене хупласах лартрӗ.

Хохот красногвардейцев оглушил меня.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хам вӑраннӑ пулсассӑн та, куҫа уҫмасӑр хупласах выртатӑп.

Я лежу с закрытыми глазами, хотя уже давно проснулся.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Малти тӗттӗмлӗх татах ҫӑралса, ӳссе пырать, вӗсене хупласах илет.

Темнота впереди сгущается, растет и наплывает на них.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кӳме-лавпа выльӑх-чӗрлӗх кӗтӗвӗсем хыҫҫӑнхи тусан хӗвеле хупласах хурать…

Пыль от повозок и стад застилала солнце.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хаваслӑ сасӑсем Чумкеле хупласах хучӗҫ.

Крики радости оглушили Чумкеля.

Телейлӗ ҫӗршывра // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Фелицата ҫавӑн чухне шап-шурӑ аллисемпе питне-куҫне хупласах йӗчӗ, унтан, хӑйне хӳтӗлекене чыслӑн пытарса, унӑн тӑпри ҫине лайӑх юман хӗрес лартрӗ те, турӑ чури Андрей вилнине асӑнса, нумайччен панихидӑсем турӗ, анчах ҫынна пытарса таврӑннӑ хыҫҫӑнах хӑй таҫта кайса килчӗ, вара унӑн «ҫӑтмахӗн» хапхи умне ҫӗнӗ хуралҫӑ — вӑрӑм алӑллӑ, тӑп-тӑваткал кӗлеткеллӗ, чӗмсӗр этем ҫирӗппӗн пырса вырнаҫса ларчӗ; нимӗнрен те хӑрама пӗлмен Заречье ҫыннисем, ҫак этем слобода паттӑрӗсемпе пӗчченшерӗн тытӑҫса Крыльцова, Бурмистрова тата Зосима Пушкарева епле ҫавӑрса ҫапнине курнӑ хыҫҫӑн, унӑн тискер кайӑкла вӑйне часах хисеплеме тытӑнчӗҫ.

Она плакала, закрывая лицо белыми руками, потом, с честью похоронив защитника, поставила над его могилою хороший дубовый крест и долго служила панихиды об упокоении раба божия Андрия, но тотчас же после похорон съездила куда-то, и у ворот её «раишка» крепко сел новый сторож длиннорукий, квадратный, молчаливый; он сразу внушил бесстрашным заречанам уважение к своей звериной силе, победив в единоборстве богатырей слободы Крыльцова, Бурмистрова и Зосиму Пушкарева.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вальӑна скверта курнӑ самантран пурнӑҫӑм сасартӑк ман икӗ виҫене куҫрӗ темелле, Иртнийӗ паянхи ҫине тӳнет, хушӑран хупласах та илет ӑна.

С той самой минуты, как увидел в сквере Валю, я словно бы зажил в двух измерениях, Прошлое постоянно накладывалось на нынешнее и временами начисто загораживало, заслоняло его.

2 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Йывӑҫсем хӗвеле хупласах лартрӗҫ.

Деревья совсем заслонили солнце.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех