Шырав
Шырав ĕçĕ:
хумханатчӗҫ (тĕпĕ: хумхан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ытти чухне, шухӑ ҫил йывӑҫсем тӑрринче аташса ҫӳренӗ вӑхӑтсенче, Ленӑсен пахчинче ҫулҫӑсем вӑрманта евӗр шӑпӑлтататчӗҫ, йывӑҫ тӑррисем хумханатчӗҫ.
I // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.
Таврара — сӗм вӑрман кашлатчӗ, тулӑ хирӗсем тинӗс пек хумханатчӗҫ.Кругом бушевал дремучий лес, а пшеничные поля волновались, как море.
Олег кукамӑшӗ Вера // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Ҫакнашкал карӑсемех, пӑртаккӑн тула-тула, хӑрӑм пек хура картишнелле уҫса янӑ чӳречесем ҫинче те хуллен хумханатчӗҫ.Такие же занавески слабо надувались и колыхались над окнами, отворенными в черную тьму двора.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Страницăсем:
- 1