Шырав
Шырав ĕçĕ:
хумханатчӗ (тĕпĕ: хумхан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чечеке ларайнӑ ешӗл улӑх Хумханатчӗ, сӑвӑсем кӗтсе.
«Ах, епле хитреччӗ ирхи шуҫӑм…» // Елизавета Илюшкина. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 10 стр.
— Пӑхсамӑр, тата чӗрнисене тасатать! — хумханатчӗ хуҫа арӑмӗ.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Вилет, туршӑн та, акӑ курӑн! — тесе хумханатчӗ Павӑл.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Аялта ҫил вӗрнипе курӑк хумханатчӗ, сар чечексем тайкаланса ларатчӗҫ.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Страницăсем:
- 1