Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулӗсене (тĕпĕ: хул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Манӑнни пекех, — терӗ Кашкин, хулӗсене вылятса.

Куҫарса пулӑш

11 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Ывӑлне тӑратас та килмест унӑн, ҫав вӑхӑтрах икерчине те вӗрилле ҫитерес килет… анчах лешӗ ӑна часах сисет: вӑр-вар сиксе тӑрать те, пусмаҫи карлӑкӗ ҫине пӗр витре сивӗ шыв илсе тухса, питне, мӑйне, хулӗсене ӗхлете-ӗхлете ҫӑвать.

Куҫарса пулӑш

Сунарҫӑ чунӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 116–122 с.

Ҫамрӑксем унӑн ҫаврака та ҫирӗп хулӗсене тӗлӗнсех хыпашларӗҫ.

Малыши с восхищением ощупывали его круглые и твердые мускулы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Шаккур мӑн хулӗсене выляткаласа, пӳлӗм тӑрӑх утса ҫаврӑнчӗ те хӑна умне пырса тӑчӗ, аллисене кӑкӑрӗ ҫине хӗреслесе хурса, тӑруках кашкӑрӑнни пек йӑлкӑшакан куҫӗсене Петӗр ҫине тӗллерӗ.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Тиха пӗҫҫи пек! — вӑл ҫаннисене хӑпартса хулӗсене выляткаларӗ, кӗрешме сӗннӗ пек, Ахтупая кӑкӑртан чышса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

9. Ашшӗпе ывӑлӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ачасен хулӗсене касса пӗтерсен, тухтӑр учитель хваттерне кӗрсе картуз, пальто тӑхӑнса тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Манехва // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ҫӳллӗ, илемлӗ пит-куҫлӑ вырӑс ачасен хулӗсене касма тытӑнчӗ, ӗретпе касса пырать.

Куҫарса пулӑш

Манехва // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Курӑнман япалисем чӑнах та хытӑ пуснӑ Шахрун хулӗсене.

Вещи, которые ему были не видны, действительно сильно давили на плечи Шахруха.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вагон патне ҫитсен тин вӑл хулӗсене тӳрлетсе чӑсать, кӑвак куҫӗсене уҫать те уҫӑмлӑ сасӑпа ыйтать:

Около вагона он растопырил локти, открыл синие глаза, спросил ясным голосом:

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Аялти ҫынсен аллисемпе хулӗсене чӗркуҫҫийӗпе хытах ыраттаркаларӗҫ, Гурский «слон» ҫине улӑхса кайрӗ, аялтан панӑ якоре илчӗ те, ӑна ҫӳлелле, стенан хысакӗ ҫине ывӑтса ячӗ.

Жестоко обламывая коленями плечи и руки нижним, Гурский вскарабкался на «слона», принял поданную снизу кошку и метнул ее вверх, на гребень стены.

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Пӗрремӗш ӗретре тӑракан ҫӳлӗ боец, сап-сарӑ уссиллӗскер, хулӗсене сарса тӳрлетрӗ те, хӗреслетсе пулемет лентисем ҫакса янӑ кӑкӑрне чӑмӑрӗпе ҫапса, вӑраххӑн та хулӑннӑн каларӗ:

Высокий светлоусый боец из первого ряда расправил плечи и, стукнув кулаком в грудь, опоясанную пулемётными лентами, медленно пробасил:

Разведкӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Фома, хӑйӗн сӑмахне патах татса, хулӗсене кӑртлаттарса илнӗ те, Любовь ҫине пӑхса, куҫхӳрипе кулнӑ.

Фома круто оборвал свою речь и повел плечами, с усмешкой взглянув на Любовь.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, хӑйне ҫыхса тӑраканнине татса пӑрахасшӑн пек, калаҫнӑ май хулӗсене туртӑнтара-туртӑнтара илнӗ.

Говоря, он встряхивал плечами, точно рвал опутавшее его.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Профессор господин, — сӑмах тупса каларӗ Иконин, вара каллех профессор господин тенӗ сӑмахсем унӑн ку вырӑнта каланӑ юлашки сӑмахӗсем пулчӗҫ; ман тӗлтен каялла кайнӑ чух каллех профессорсем ҫине, ман ҫине пӑхса илчӗ, йӑл кулчӗ те: — Нимех те мар, тӑванӑм! — тесе каланӑн, хулӗсене сиктерсе илчӗ.

Господин профессор, — нашелся Иконин, и опять слово господин профессор было последнее слово, которое он произнес на этом месте; и опять, проходя назад мимо меня, он взглянул на профессоров, на меня, улыбнулся и пожал плечами, с выражением, говорившим: «Ничего, брат!»

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Маринка ӗнтӗ вырӑн ҫине кӗрсе выртнӑ: ҫара хулӗсене ҫивитти ҫийӗн тӑсса янӑ, пӗр аллинче — французсенччӗ-ши е итальянецсен — мода журналӗ.

Маринка уже лежит в постели: голые руки выложены на одеяло, и в них какой-то — то ли французский, то ли итальянский — журнал мод.

11 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вӑл часах хӑйӗн ҫинчен йӗлтӗрҫӗ костюмне хывса пӑрахрӗ, алли-урисене, хулӗсене вӑйпа сӑтӑркаласа илчӗ, Ольгӑн кӑвак бархатран ҫӗлетнӗ халатне тӑхӑнчӗ.

Она быстро стащила с себя лыжный костюм и, энергично растерев плечи и ноги, завернулась в знакомый синий бархатный халат Ольги.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Володя кӑшт ӳпӗнерех ларса, хулӗсене пусӑрӑнтарса, куҫхаршисене пӗрсе тимлӗн итлет, вӑхӑт-вӑхӑт ҫеҫ шӑппӑн «Хм… хм… Ҫапла… Ҫапла…» текелет.

Володя внимательно слушал, подавшись вперед, ссутулив плечи, сдвинув брови, и только тихонько произносил: «Гм… гм… да… да…»

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хулӗсене шурӑ хӑю ҫыхнӑ дежурнӑйсем маскӑсӑр ачасене шкула кӗртмеҫҫӗ.

Дежурные с белыми повязками на рукаве строго следили, чтобы никто не прошел без маски.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Лейно та хӑйӗн хулӗсене сӑтӑркалать.

Даже Лейно растирал себе бицепсы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Хулӗсене Хӗрлӗ Хӗрес паллине ҫыхса янӑ сывлӑхлӑ та вӑйлӑ арҫынсем Будапешт урамӗсем тӑрӑх чупкаласа ҫӳренине е вӗсем хулашӑн пыракан чи хӗрӳ ҫапӑҫусем вӑхӑтӗнче ҫӗр айӗнчи хушӑсенче каннине аса илчӗ вӑл.

Она вспомнила, сколько здоровых и сильных мужчин с повязками Красного креста на руках метались по улицам Будапешта или отдыхали в его подземельях в пору самых ожесточенных боев за город.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех