Шырав
Шырав ĕçĕ:
хуйхӑрмарӑм (тĕпĕ: хуйхӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ макӑрмарӑм, ӗмӗте татса хуйхӑрмарӑм; ҫак ӗҫ хӑҫан пулма пултарни ҫинчен те хамран хам ыйтмарӑм; хам ҫакна мӗнле малтанрах, тахҫанах сисменнинчен те тӗлӗнмерӗм — аттене те ӳпкелемерӗм.
XIX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Ну, хальтерех эпӗ нумай хуйхӑрмарӑм, ун чухне вӗт ҫӑмӑлах пулмарӗ, — пушшех чун тулашма пуҫларӗ!Ну, в теперешнюю пору мне бы мало горя, а тогда не так легко было, — меня пуще злость взяла!
I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Страницăсем:
- 1