Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хатӗрскер (тĕпĕ: хатӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кабаргас нимӗн уяса тӑмасӑр хӗрарӑмсен ушкӑнне вирхӗнсе кӗчӗ, вӗсене хӑйӗн кирза аттисемпе таптаса пӑрахма хатӗрскер, Кузнецова патне ҫитсен тӑпах хытса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Лиля // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ҫак самантра Пӗчӗк принц, ҫула тухма хатӗрскер, ватӑ монарха пачах та кӳрентерес мар тесе вырӑнлӑ сӑмахсем шырарӗ:

Маленький принц уже совсем собрался в дорогу, но ему не хотелось огорчать старого монарха.

X // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Халь те вӑл, тухса тарма хатӗрскер, мӑн кӑмӑллӑн сӑмах хушрӗ:

Куҫарса пулӑш

13 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Улькка аппа халӗ хӑй те хӑй мар — ӑна самантрах темле паламалла мар ӑнӑҫлӑ куҫпӑван савӑнӑҫӗ хупласа хучӗ, вӑл, чун-чӗри ҫунаттисене сарлакан сарса ярса, сассӑр юрласа та ташласа, карҫынккине хӑпӑл-хапӑл алла илчӗ те чӗрӗ курӑк хушшинчи шӑрчӑк пек тринк-тринк-тринк сикме те хатӗрскер, кӗлетрен юхса тухрӗ, кӗлетне самаях мӑнттай ҫӑрапа чӑнкӑр-чӑнкӑр питӗрсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Виҫеллӗ эрех // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 188–197 с.

Йытӑ кутӗнчи виҫ пуса та ҫыртса илме хатӗрскер!

Куҫарса пулӑш

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

Мучи, сывлӑшӗпе пӳлӗне-пӳлӗне, каллех тахҫанхи «урнӑ вӑкӑр» Ҫтаппана ҫаврӑнса, арӑмне туртса ҫурма хатӗрскер, ӑна шӑл витӗр хӑтӑрса, пусмапа аялалла анма пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Хура ҫӑмарта // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 116–128 с.

Пурис, эрех тесен Америкӑри ҫӗр те икӗ хутлӑ ҫурт тӑрринчен те куҫа хупмасӑр я-я-янк! сикме хатӗрскер, пуракне те, ҫыртмаллисен пакетне те юлташӗсене тыттарса хӑварса, хурҫӑ ӑйӑрне хаваспах сиккипе поселокалла ӗрӗхтернӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Вӑл, кӗҫ-вӗҫ йӗрсе яма хатӗрскер, детальсене те йӗркеллӗн ывӑтаймасть ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Вара тинех кӗлеткине ҫирӗплетрӗ, ыратмаллах темиҫе хут тарӑннӑн сывласа чӗри шанӑҫ пӗтнӗн тапнине тамалтарчӗ, кирек мӗнле ҫапнине йышӑнма хатӗрскер — аялалла анать.

Тогда только, крепко зажмурясь и с болью вздохнув несколько раз так глубоко, что смирила отчаянное сердцебиение, она пошла вниз, готовая принять всякий удар.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Васкавлӑ ӗҫ саманчӗ ӑна каллех хӑйлетрӗ; халӗ вӑл юратса пӑрахнӑ кӑна мар, юратаканскер, хирӗҫлеве ҫӗр хут илтме те хатӗрскер, анчах вӑл пулӑшма хыпаланакан хӗрпе япӑххи кӑна нимӗн те пулса ан ирттӗр.

Момент действия сделал его снова самим собой; и он был уже не влюбленный, а любящий, согласный сто раз выслушать какой угодно отказ, лишь бы ничего не случилось худого с девушкой, которой надо помочь.

XVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Сӳрӗкленсех ҫитнӗрен — йыш хускалсан эпӗ те ун хыҫҫӑн утма пикентӗм, анчах ҫынсем тепӗр алӑкран кӗрсе ҫухалсанах урайне ӳксе ыйха путма хатӗрскер сарлака анлӑш стена ҫумӗнче ларакан диван патнелле ыткӑнтӑм та йӑлтах халран кайнипе лаштах лартӑм.

Когда общество тронулось, я, в совершенном безразличии, пошел было за ним, но, когда его скрыла следующая дверь, я, готовый упасть на пол и заснуть, бросился к дивану, стоявшему у стены широкого прохода, и сел на него в совершенном изнеможении.

XIV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хӑрав мар, анчах шанӑҫ пачах пӗтнӗлӗх туйӑмӗ, мӗн пурри тӗлӗшпе виҫесӗр сӳрӗклӗх, — халӗ мана кунта ярса тытасси пачах та аптӑратмасть, — хушӗрлерӗ те мана — пур енчен те йӑпшӑнса ҫывхарнӑ тертлӗ ӗшенӳпе кайса ӳкмех хатӗрскер тупик умӗнче чарӑнса тӑтӑм.

Не страх, но совершенное отчаяние, полное бесконечного равнодушия к тому, что меня здесь накроют, владело мной, когда, почти падая от изнурения, подкравшегося всесильно, я остановился у тупика.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Тинг нимӗн те ӑнланмасть; ҫухалса кайнӑскер, сехре хӑппи аптӑратнӑран кӑшкӑрма хатӗрскер, — урисем тӑруках чӗтреме пуҫларӗҫ, анчах вӑл темӗнле тӑрӑшсан та чӗтревне чараймасть.

Тинг не понимал ничего; растерянный, готовый закричать от ужаса, Тинг тщетно пытался удержать внезапную дрожь ног.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Халӗ, тухса кайма тата кӗрешме пӗтӗмпех хатӗрскер, Шамполион хӗрсе ҫитнӗ вӑйӑҫӑн сив чир чухнехилле ӗшенӗвне туять; тахҫан хӑйсен ҫивӗчлӗхӗпе кӗске пулнӑ каҫсем уншӑн ҫулсем иртнӗҫемӗн вӑрӑмраххӑн, ставкӑна кӗтни — тертлӗреххӗн, выляса яни вӗчӗрхенчӗкреххӗн туйӑнаҫҫӗ, ывӑну юратупа палӑрӑнать.

Теперь, вполне готовый к отъезду и борьбе, он почувствовал лихорадочную усталость азартного игрока, которому с уходом годов длиннее кажутся когда-то короткие в своей остроте ночи, тягостнее — ожидания ставок и раздражительнее — проигрыш, усталость подчеркивалась любовью.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Вӗсене ҫуртсем патне пыричченех тӗреклӗ те хаяр йытӑ, лаша урине кӗҫ-вӗҫ туртса ҫурма хатӗрскер, чыхӑна-чыхӑна вӗрсе кӗтсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шартах сикрӗ Хӗлимун, вӑрт! ҫаврӑнчӗ хӑйне хӳтӗлеме хатӗрскер.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Халех эпӗ сана пулӑшатӑп! — терӗ те Эмиль ҫынна пулӑшма яланах хатӗрскер вите тӑррине хӑпарса кайрӗ.

— Сейчас я тебе помогу! — сказал Эмиль, всегда готовый оказать услугу.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Халӗ те Медников умӗнче пӗр хура та хыткан шпик, тем тума хатӗрскер, ҫав тери йӑпӑлтатса каласа панӑ.

И сейчас перед Медниковым форменно извивался в неукротимом служебном рвении чернявый и сухопарый филер, очередной по докладу.

XXIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Халӗ вӑл, тинӗсе тухма хатӗрскер, якорь ҫинче тӑрать.

Он стоит на якоре, готовый выйти в море.

VII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Лешӗ, шурса кайнӑскер, анчах тем тума та хатӗрскер, ҫынсем алӑ ҫупма чарӑнасса кӗтсе тӑчӗ.

А тот, бледный, но решительный, с нетерпением пережидал овации.

52 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех