Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хапсӑнса (тĕпĕ: хапсӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫемьене вӑхӑтлӑх ача йышӑнакансем пирки халӑхра тӗрлӗрен калаҫаҫҫӗ пулин те манӑн «патшалӑх укҫине хапсӑнса ача ҫуртне каяҫҫӗ» текенсемпе килӗшесех килмест.

Куҫарса пулӑш

Ырӑ ырӑпах таврӑнтӑрччӗ // Ирина ПУШКИНА. «Хыпар», 2015, 35-36 (26687-26688)№, 8 с.

Хӑй ҫине ҫӳхе ҫивитти ҫеҫ пӑрахса янӑ Укка Микулай ун еннелле хапсӑнса пӑха-пӑха илнине вӑл килсе кӗнӗренпех туйса выртатчӗ.

Укка, несомненно, заметила, какими глазами глядел на нее Мигулай, когда вошел в дом и увидел ее, полунагую, в одной тонкой рубашке.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Нумая хапсӑнса нимсӗр тӑрса юласран хӑрушӑ-и?

Не замахивайся на большее, иначе потеряешь и малое?..

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Нумая хапсӑнса пӗр пуссӑр тӑрса юлӑн ҫав.

Не зря говорят: позарился на многое — остался без копейки.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӑнтӑртан кумансем, хӗвеланӑҫран вырӑс княҫӗсем пуян Пӑлхар ҫӗрӗсене хапсӑнса кӗркелетчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пӑлхар ҫар ҫынни // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Эпӗ ӑна хамӑр докторсем ҫинчен, вӗсем ҫынсене тӗрлӗ чирсенчен мӗнле сыватни ҫинчен, вӗсем укҫа хапсӑнса ҫынсене пур майсемпе те улталанисем ҫинчен каласа патӑм.

Я подробно рассказал о наших докторах, об их способах лечения разных болезней, об их шарлатанстве и корыстолюбии.

Улттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

— Пурнӑҫра пӗрисем чухӑннине, теприсем пуяннине кӑтартакан ҫынсем пур, вӗсем ҫын пурлӑхне хапсӑнса ҫылӑха кӗме вӗрентеҫҫӗ; эсир вӗсене ан итлӗр.

— Не слушайте людей, которые возбуждают в сердцах ваших греховное чувство зависти, указывая вам на бедность одних и богатство других.

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

Вара вӑл чемодан ҫине, пӳрнисене йӗпеткелесе илсе, виҫӗ ҫӗршер тенкӗлӗх ҫӗнӗ хут укҫа хулӑн пачкӑран кӑларса хучӗ, ҫавна курсанах жандармпа земецӑн, иккӗшӗн те пӗр пекех, куҫӗсем хисеплӗн хапсӑнса пӑхрӗҫ.

И выложил на чемодан три хрустящие радужные сторублевые бумажки, отслюнив их от толстой пачки, один вид которой заставил одинаково дрогнуть почтеньем и завистью глаза жандарма и земца.

ХХIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Фома йӗкӗте тинкерӳллӗн сӑнаса тӑнӑ, ҫав вӑхӑтрах хӑй ӑна хапсӑнса кайнине туйнӑ.

Фома упорно следил за ним и чувствовал зависть к этому парню.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

2. Ҫав йӗрӗнтерекен тирпейсӗр дворянин хамӑн чиркӳ ӗҫӗнче ӗҫлекен ӗмӗр манӑҫми аттерен Перерепенко ывӑлӗ Иван Онисиевран, авалтан хам ятӑмпа юлнӑ ҫӗре — супинккеҫӗме хапсӑнса, пӗтӗм саккунсене пӑсса, ман крыльцана хирӗҫех хӑйӗн хур картине куҫарса лартрӗ, ҫапла туса вӑл мана чӗрене витичченех вӗчӗхтересшӗн пулчӗ, урӑх нимшӗн те мар, мӗншӗн тесен ҫав карта унччен аван вырӑнта ларатчӗ-ха, хӑйне кура тӗреклӗ теччӗ.

2) Сей же самый неблагопристойный и неприличный дворянин посягнул притом на мою родовую, полученную мною после родителя моего, состоявшего в духовном звании, блаженной памяти Ивана, Онисиева сына, Перерепенка, собственность, тем, что, в противность всяким законам, перенес совершенно насупротив моего крыльца гусиный хлев, что делалось не с иным каким намерением, как чтоб усугубить нанесенную мне обиду, ибо оный хлев стоял до сего в изрядном месте и довольно еще был крепок.

IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Пилсӗр этем пысӑк шухӑш ан тыттӑр — Акӑ хӑйне турӑсем айӑпланӑ: Вӑл, ҫынсене хур тума хапсӑнса, Пӗтӗм Рима пуҫ тайтарӑп, эп, тенӗ.

Но за такое дурное желанье Боги послали ему наказанье: Безумца, который надежду питал Рим пред собою склонить в унижении.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эвтибида ҫине чи чаплӑ та пуян патрицисем хапсӑнса пӑхаҫҫӗ-ҫке, анчах вӑл хӑй ку таранччен вӗсенчен нихӑшне те савман; вӑл гладиатора хӗрӳллӗн юратать те, лешӗ вара ун юратуне йышӑнмасть иккен.

Эвтибида, по которой вздыхали наиболее знатные и богатые патриции и которая до сих пор не любила никого, пылала безумной любовью к храброму гладиатору, но оказалась отвергнутой им.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫак хушӑра, сунарҫӑ пӑшал ҫине хапсӑнса пӑхса тӑнине сӑнаса, офицер вӑрманта пурӑнакан ватӑ та тӗксӗм ҫын мӗн ҫинчен шухӑшласа тӑнине ӑнланса илесшӗн тӑрӑшнӑ.

И вот теперь, ловя жадные взгляды, которые охотник бросал на ружьё, офицер старался понять, что думает сейчас этот угрюмый лесной человек.

Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.

Канас пурнӑҫа хапсӑнса каймасть вӑл унта.

Он не ожидал там спокойной жизни.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Степан, хӑй арӑмӗн тӗттӗм кӗлетки йӑпшӑнса кайни ҫине пӑлханса, тата… хӑй те ун пекех каясшӑн хапсӑнса пӑхса выртнӑ.

Степан следил за темным силуэтом жены с тревогой и… завистью.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Пулӑҫӑ каланӑ: «Ытла та ухмах ҫын анчах, пысӑка хапсӑнса, сахала аллинчен вӗҫертӗ», — тенӗ.

Рыбак и говорит: «Дурак тот будет, кто станет большой пользы ждать, а малую из рук упустит».

Пулӑҫпа пулӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Куҫӑрпа курӑр та аллӑрпа ан тӗкӗнӗр, кӑмӑлӑрпа савӑр та хавасӑрпа туянӑр, туянманни катаран пӑхса хапсӑнса тӑтӑр!..

Так что смотрите, покупайте на зависть зевакам!..

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫынсем ӑна хапсӑнса пӑхаҫҫӗ, лаши иртсе пынӑ май тӗлӗннӗ кӑмӑлпа пуҫӗсене сулкаласа юлаҫҫӗ.

Люди с нескрываемой завистью провожали его взглядом и удивленно покачивали головами, глядя на неказистую лошаденку.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Епле хапсӑнса пӑхаҫҫӗ ыттисем, кӑмӑлӗ ҫырлахнипе епле мӑнаҫлӑн ҫиҫет телейлин пит-куҫӗ, калаҫма юратман хастарлӑ пулӑҫа вӑл чи юлашкинчен пулӑшу пама тивӗҫлӗ пулнӑ-ҫке-ха!

Какой завистью горели глазенки остальных, какой удовлетворенной гордостью блистали глаза счастливца, на долю которого досталось оказать последнюю услугу отважному, неразговорчивому рыбаку!

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кам та пулин хапсӑнса, вӑрласа кайнӑ пулсан кӑна…

Польстился разве кто, украл?

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех