Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

усрамастӑп (тĕпĕ: усра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сурӑх тавраш усрамастӑп та, ҫӑматӑ йӑвалаттарса курман, — терӗ Укань, тем астунӑ пек.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ҫак килте пӗрех усрамастӑп сана.

Куҫарса пулӑш

Хреҫҫи // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 90–99 с.

Пӗрех ҫӗр ҫинче усрамастӑп!

Куҫарса пулӑш

Пӑтӑрмах // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Эс пӗлетӗн вӗт, эпӗ никама та вӑйпа тытса усрамастӑп.

 — Ты знаешь, силой я никого не держу.

17 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ну, эп сана кӑмӑла каймастӑп ӗнтӗ, ырӑ ҫын пулса уншӑн каҫар эс мана, анчах ҫӗнӗлле вӗренме кая юлтӑм эпӗ, ҫулсем иртрӗҫ; тата мӗнех вара, эп сана вӗренпе кӑкарса тытса усрамастӑп, эс Молдавине, арӑмун именине кайма пултаратӑн».

Ну, я тебе пришелся не по нраву, прости великодушно, а уж переучиваться мне поздно, мне не под лета; да и что же, я тебя не на веревочке держу, ступай себе в Молдавию в женино именье».

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

— Пурпӗр ҫут тӗнчере усрамастӑп, — тенӗ ун чухне уретник ывӑлӗ.

«Все равно со света сживу гордячку», — поклялся он тогда.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Халь ӗнтӗ ҫуртӑмра шӑшипе арланран урӑх нимӗн те усрамастӑп.

Теперь у меня в хозяйстве кроме мышей да хомяков, почитай, никого нету.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ Женя пек кантӑк савӑтра чӳрече ҫинче пулӑсем усрамастӑп.

Я не держу, как Женя, рыбок за стеклом на окне.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех