Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ураҫҫӗ (тĕпĕ: ур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗн ураҫҫӗ?..

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ухтер майли те пур — ураҫҫӗ, Хапха пек ҫӑварне карса: «Тытса килес те тӑратас Ӑна халь халӑх, тур умне!

Куҫарса пулӑш

VIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Ма-ха вара вӗсем, турӑ сыхлатӑр, ҫав териех ураҫҫӗ?

— И что это они, господи помилуй, лютуют?

Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Мӗн чухлӗ хытӑрах ураҫҫӗ, ҫавӑн чухлӗ вӑрҫӑсем-ҫаратусем нумайрах пулаҫҫӗ.

Чем дальше, тем больше будет таких захватнических войн.

Ӗмӗрлӗхех киле // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

«Пурте мӑнтӑр халь, ураҫҫӗ. Вӑрҫӑ чух мана, калас, дирижер пулма хушсассӑн — патаксемсӗр мӗн тӑвас?

«Нынче все сбесились с жиру. Глядь — война чрез пару лет. Вдруг прикажут — дирижируй! — хвать, а палочек и нет!

Плюшкин // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 126–128 с.

Хӗлле, май уйӑхӗнчен пуҫласа октябре ҫитиччен, вӗсен тӑррисене хӑпарса кайма ниепле те май пулмалла мар: кунта «темпоралес» текен тӑвӑлла ҫилсем элес-мелес асса кайса ураҫҫӗ, ним ӑссӑр ҫӳрекен ҫынсем ун пек тӑвӑлсенчен хӑтӑлса юлсан та сивӗпе те пулин шӑнса пӗтнӗ пулӗччӗ.

Зимой, от мая до октября, такой подъём был бы совершенно невозможен: холода доконали бы неосторожных путешественников, если бы даже их оставили в живых страшные темпоралес — ураганные ветры, свойственные этим местам.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

«Ӗмӗр ҫынсем ҫапла, — шухӑшларӗ Григорий курницӑран тухнӑ май: — яш чух ураҫҫӗ, эрех пехлеҫҫӗ, ыттипе те пайтах ҫылӑха кӗреҫҫӗ, ватӑласпа вара ҫамрӑк чух хӑйсем мӗнле тискер пулнӑ — ҫавӑн пекех турӑ хыҫне пытанаҫҫӗ.

«И вот сроду люди так, — думал Григорий, выходя из горенки. — Смолоду бесются, водку жрут и к другим грехам прикладываются, а под старость, что ни лютей смолоду был, то больше начинает за бога хорониться.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех