Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унтӑн (тĕпĕ: унт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сантӑр хӗрӗ Анук унтӑн малтан вӑранса тухнӑ та вучах умӗнче кӑштӑртатать.

Куҫарса пулӑш

XIX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Кубрикра ҫапӑҫу пуҫланчӗ, ҫапнӑ сасӑсем илтӗнчӗҫ, унтӑн палуба ҫине Абрагэм Грэй чупса тухрӗ.

Началась глухая борьба, послышались звуки ударов, и на палубу выскочил Абрахам Грей.

XVI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Унтӑн сасартӑк таҫта кайса ҫухалнӑ…

А потом вдруг исчез…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Вӑл малалла каласшӑнччӗ, анчах Гвозден унтӑн маларах калаҫма пуҫларӗ.

Он хотел было говорить дальше, но Гвозден перебил его.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Директор пӗр хушӑ чӗнмерӗ, унтӑн вара шухӑша кайнӑн, хушса хучӗ:

Директор минуту помолчал и задумчиво добавил:

Экэчо ывӑлӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫула унтӑн та кунтан пӳлекен лӑсӑсене сире-сире, аран шукалатпӑр малалла.

С большим трудом продираемся сквозь дремучие заросли.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вӑл хӑйӗн хулпуҫҫине ача аллинчен вӗҫертрӗ, унтӑн сасартӑк ура ҫине сиксе тӑчӗ те йӗрсе ячӗ.

Высвободив свое плечо из руки мальчика, она вдруг вскочила на ноги и заплакала.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вӑл пуҫне пӑркаласа илчӗ, унтӑн канӑҫсӑррӑн ҫаврӑнкаласа выртрӗ.

Он замотал головой и беспокойно заворочался.

20 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Халӗ эпӗ хамӑр пӳрт патӗнчен аякра мар, ҫавӑнпа мана кӗҫ-вӗҫ атте килсе ҫитессӗн туйӑнать, анчах эпӗ кимме пытарма ӗлкӗртӗм, унтӑн тӗм хыҫӗнчен пуҫа вӗлт! кӑларса пӑхрӑм — атте сукмакпа шыв хӗрне аннӑ та иккен, пӑшалӗпе темӗнле кайӑка тӗллет.

От хибарки это было совсем близко, и мне все казалось, будто идет мой старик, но я все-таки спрятал челнок, а потом взял да и выглянул из-за куста; гляжу, отец уж спустился к реке по тропинке и целится из ружья в какую-то птицу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унтӑн тата Усть-Мечетка патӗнче ҫапӑҫнӑ сасӑсем илтӗнчӗҫ.

Потом слышно было, как около Усть-Мечетки шли бои.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтӑн тӗшӗрӗлсе ӳкмерӗ-ха вӑл, пичӗпе темле мелсӗррӗн армути курӑкӗн кӑвак тӗмӗ ҫине пырса выртрӗ.

И не упал, а как-то прилег, неловко, лицом в сизый куст полынка.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ватӑ уксах йытӑ ами, карчӑкӑнни пек куҫҫулленекен куҫлӑскер, пуринчен малтан Григорие пырса шӑршларӗ, унтӑн, типшӗм пуҫне усса, ун хыҫҫӑн утрӗ.

Старая хромая сука, со слезящимся старушечьим взглядом, первая обнюхала Григория, пошла следом, понурив сухую голову.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр самант вӑл сӑмах чӗнмесӗр, автан ҫине ҫисе ярас пек сиввӗн пӑхкаласа тӑчӗ, унтӑн сасартӑк пуҫне пӗр шухӑш пырса кӗчӗ.

С минуту он стоял молча, широко расставив ноги, бросая на петуха уничтожающие взгляды, а потом его осенило.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Санька вут сыппине сӑнчӑрпа ҫыхрӗ, ун ҫине утланса ларчӗ, унтӑн аллине пакур тытрӗ, унтан хӑйне ҫӑл тӗпне антарма хушрӗ.

Санька обвязал полено цепью, сел на него верхом, взял в руки багор и приказал мальчишкам опускать себя в колодец.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн? — хирӗҫ тавӑрчӗ Ольга та пӑшӑлтатса, унтӑн сасартӑк ассӑн сывларӗ.

— Что? — шепотом же ответила она и вздохнула вслух.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ҫаврӑнса тӑчӗ, унтӑн, каллех ман ҫине пӑхса, кулса илчӗ.

Он отвернулся, потом взглянул на меня, улыбаясь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, нимӗн тума аптӑраса, куҫа кӗрекен ҫӳҫӗме хулпуҫҫипе сирсе ятӑм, унтӑн Александр Дмитриевич ҫине, сӑмах тупаймасӑр, чылайччен пӑхса тӑтӑм.

Я плечом убрала со лба лезшие на глаза волосы и молча смотрела на Александра Дмитриевича, не зная, что сказать.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтӑн вӑл булавкӑпа пӳрнине шӑтарчӗ те хучӗ ҫине «П. С.» — Петр Сковородников тесе ҫырса хучӗ, эпӗ аран-аран «А. Г.» — Александр Григорьев тесе чӗркелерӗм.

Потом он уколол палец булавкой и расписался на бумажке кровью: «П.С.», то есть Петр Сковородников. Я с трудом нацарапал: «А.Г.», то есть Александр Григорьев.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн ҫак сӑмахсене пӗрин хыҫҫӑн теприн каламаллаччӗ, унтӑн пӗр-пӗрне ал тытса, ҫӗлӗксемпе пӗр харӑс ҫӗре ҫапмаллаччӗ.

По очереди произнося эту клятву, мы должны были пожать друг другу руки и разом ударить шапками о землю.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех