Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унсӑрӑнах (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, хӑйӗн ҫине ҫакӑн пек пӑхнине пурнӑҫра пӗрремӗш хут тӗл пулса, ӑшӗнчи шухӑшӗсене юлташ умӗнче хӑюллӑн ирӗккӗн шӑрантарса панӑ, сӑмах пирки те чакалансах тӑман, унсӑрӑнах хӑйне ӑнланасса пӗлнӗ, мӗншӗн тесен, унӑн умӗнче ӑна ӑнланас текен ҫын пулнӑ.

Первый раз в жизни встречаясь с таким отношением к себе, он смело и свободно изливал пред товарищем свои думы, не заботясь о словах и чувствуя, что его поймут, потому что хотят понять.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пӗлтерчӗҫ мана, унсӑрӑнах эс темскер ҫырнӑ, тет, ман ҫинчен.

— Мне говорили, что ты и то уж написал про меня что-то.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫамрӑк ҫын мар вӗт эп… унсӑрӑнах пӗлетӗп…

— Чай, я не молоденький… и без того знаю…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Сан аллунта хӑйӑ ҫунать, сана хӑвна унсӑрӑнах ҫутӑ, — апла пулсан, чик те хур ӑна шыва, ун чух вара тӗтӗмӗ те куҫа кӗмест, аллуна та пӗҫермест…

— Горит в руке твоей лучина, а тебе и без нее уже светло, — так ты ее сразу окуни в воду, тогда и чаду от нее не будет, и руки она тебе не обожжет…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унсӑрӑнах та-ха эпир «Пысӑк Ҫӗр» ҫинчи юлташсем Харьковран тухса каяс-тӑвас пулсан пирӗн координатсене ҫухатса хӑварасран ҫав тери шикленсе пурӑнатпӑр.

Мы и без того очень боялись, как бы при эвакуации Харькова наши координаты не были утеряны.

Ҫурҫӗрелле // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Эп вӑрмана кайӑп тесе шутланӑччӗ, кунта акӑ унсӑрӑнах тупӑнчӗ-ха.

— Думал я: воровать пойду, а тут без воровства само с воза упало.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Унсӑрӑнах систерме май пулнӑ ӗнтӗ мана.

Можно было предупредить меня гораздо проще.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Критиклесе калаҫас пулсан, вӑл яланах хӑватлӑрах та принциплӑрах противник унсӑрӑнах ҫӗмӗрсе тӑкнисене хирӗҫ тухатчӗ.

Если говорить критически, то он всегда выступал против тех, кого из без него побеждал более сильный и принципиальный противник.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ унсӑрӑнах пурне те пӗлетӗп.

Я и так уже все знаю.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ирхине эпӗ аннене хам чирлени ҫинчен пӗлтертӗм те, анне каларӗ: «Чирлерӗн пулсан, амбулаторие кай, эпӗ сана шкула урӑх хут ҫырса памастӑп, эсӗ унсӑрӑнах нумай сиктертӗн».

— Ну, я утром сказал маме, что болен, а она говорит: «Если болен, то иди в амбулаторию, а я больше не буду тебе в школу записок писать, ты и так много пропустил».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Вырӑс чӗлхипе эпӗ унсӑрӑнах лайӑх вӗренетӗп, арифметикӑна юратмастӑп.

По русскому я и так хорошо учился, а арифметики не любил.

Пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Халӗ ҫак хӗҫ-пӑшала хута яма кирлӗ мар, мӗншӗн тесен тӑшман унсӑрӑнах тарать.

Сейчас пускать в дело это оружие не было необходимости, потому что немцы драпали.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Минометчиксем унсӑрӑнах ҫитмеҫҫӗ, вӗсен вырӑнӗ «сӑмаварсем» патӗнче пулмалла тесе, вӑл комбатпа хирӗҫсе кайма та хатӗр.

Он был готов схватиться с комбатом, доказывая, что минометчиков мало, и место их возле «самоваров».

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Пирӗн дивизие, — сӗрлеҫҫӗ боецсем, — танкистсем унсӑрӑнах урӑх ятпа чӗнме тытӑнчӗҫ: шыв витми, типӗнсе ҫитми, Бухарест-ҫум, Будапешт-ҫум дивизи, теҫҫӗ…

— Нашу дивизию, — гудели бойцы, — уже и так танкисты окрестили: непромокаемая, невысыхающая мимо-Бухарестская, мимо-Будапештская…

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эпӗ унсӑрӑнах кашни каҫ постра тӑратӑп.

Я и так каждую ночь на посту.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Графӑн ҫурти кунта кирлӗ мар — унсӑрӑнах кӑнтӑрлахи пек ҫутӑ: кантӑка хирӗҫ бронетранспортерсем ялкӑшса ҫунаҫҫӗ.

Не нужна была здесь свечка мадьяра, — и так было светло, как днем, бронетранспортеры пылали против окон.

XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Хӑратӑп, унӑн хастарлӑхне кӗтсе пулмасть пулӗ, нефтепровода унсӑрӑнах тӑвӑпӑр.

— Боюсь, не дождемся мы от него энтузиазма, построим нефтепровод без него.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Унта халӗ унсӑрӑнах культура техникӑран чылаях юлса пырать.

И без того сейчас там культура сильно отстает от техники.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Халӗ Сухов Воропаева курать, тӗрӗсрех каласан, телефон тӑрӑх кунне ҫирӗм хутчен илтет, анчах халӗ вӑл директивӑсем ҫинчен ыйтмасть, унсӑрӑнах пурте паллӑ.

Теперь Сухов видел или, вернее, слышал Воропаева по телефону раз двадцать на день, но уже о директивках не спрашивал, все было ясно и так.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Унсӑрӑнах эпир питӗ халран кайрӑмӑр, ывӑнтӑмӑр, ҫӑвара ҫӑкӑр хыпас, ҫывӑрас килмест, ним тӑвас килми пулса ҫитрӗ — малалла та малалла куҫса пырасчӗ…

 — Уж так, знаете, все мы выдохлись, устали; ни заснуть, ни кусочка хлеба в рот взять, ничего же не хочется — двигнуться бы и двигнуться…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех